Semua Bab เหวินเว่อแห่งบ้านโคกกะโดนหลงยุคโบราณ: Bab 21 - Bab 30

หลิวเรอจินตื่อมาอีกทีคือยามเว่ยนางจึงลุกไปแช่น้ำร้อนและออกมากินอาหารอย่างหิวโหย พลางด่าพระสวามีในใจที่ทำให้นอนตื่นมายามเว่ยเล่นผีผ้าห่มกับนางตั้งแต่ยามเหมาบอกให้พอก็ไม่พอจนนางหลับคาอก ใครจะอึดจะทนเท่าคนผีทะเลที่ฝึกทหารทุกวัน ดีนะที่ตื่นขึ้นมาไม่เจอหน้าของพระสวามีหื่นเพราะนางก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเล่นเข้าหอตอนเช้ามืดจนสว่างเกือบยามอู๋ทำให้นางอับอายขายหน้าผู้คนในตำหนักยิ่งนัก ดีที่มีแม่นมกับสาวใช้ของนางคอยประคองส่วนอีกคนพี่ถังถังคงจะไปช่วยทุกคนที่เรือนฮวาแปรรูปหน่อไม้กับเห็ดเห็นว่าเก็บหอมป่าลงมาดองได้หลายไหพอมีฝนผักธรรมชาติก็มีให้เห็นสวรรค์ช่างมีเมตาพอนางมาถึงฝนเหมือนจะเป็นใจทั้งที่แห้งแล้งมานานแม่นมกับพี่เพียนเพียนต้องประคองนางไปแช่น้ำอุ่นเมื่อตอนตื่นนอนเพราะนางเจ็บกลางกายสาวเหลือเกินเดินจนขาสั่นจนต้องเอาเครื่องดื่มในมิติออกมาดื่มจึงรู้สึกดีขึ้นไม่คิดว่าการเข้าหอมันจะทำให้นางเกือบขาดใจตาย ดีนะที่รอดมาได้ รุ่นพ่อรุ่นแม่จะเป็นเหมือนนางหรือเปล่าก็ไม่รู้พอได้เข้าเองกับตัวทั้งตื่นเต้นทั้งเสียวและรู้สึกดีและสบายตัวเหมือนได้ปลดปล่อย ก็แหง่ละนางเสร็จจนนับไม่ถ้วนพ่อสามีโบราณกินโหดกินดุเ

สองผัวเมียตื่นมาอีกครั้งคือยามเฉินหลังจากเสวยอาหารกับพระสวามีทั้งสองก็เดินทางไปที่ค่ายทหารพร้อมกัน หลิวเรอจินมองค้อนพระสวามีไปหลายวงที่ทำให้นางตื่นสายมาสองวันแล้ว ส่วนท่านอ๋องก็แค่หัวเราะนางอย่างเอ็นดูอ๋องหนุ่มยอมรับว่าอยู่กับนางแล้วสบายใจนางสามารถตอบรับทุกสิ่งอย่างที่เขาถามและอยากรู้ นี้สิเขาถึงบอกสามีภรรยาร่วมคิดและแก้ไขในทุกเรื่องเพียงแต่คนคิดว่าผู้ชายเป็นใหญ่ไม่ค่อยฟังความคิดเห็นของภรรยาสักเท่าไร อ้างว่าตนเองเป็นคนหาตำลึงเข้าบ้านผู้หญิงมีหน้าที่เลี้ยงลูกและดูแลสามีหลังจากเลิกงาน ซึ่งมันสวนทางกันกับหลิวเรอจินที่มาจากที่ผู้คนเท่าเทียมกันจะหญิงหรือชายก็เก่งไม่แพ้กันแถมเก่งกว่าผู้ชายอีกขึ้นเป็นนักธุรกิจหญิงมากมายในภพเดิมของนางที่จากมาอ๋องหนุ่มขึ้นรถม้าไปค่ายพร้อมกับพระชายาสาวทำตัวติดนางเป็นปาท่องโก๋ ก็แหงละพอได้กินเนื้อกวางสาวแล้วชายหนุ่มก็ติดใจไม่อยากจะห่างจากชายารักเลย ถ้าไม่ติดว่าเรื่องของตัวเองยังต้องแก้อีกหลายอย่างที่ในค่ายรถม้าวิ่งมาถึงค่ายทหารท่านอ๋องก็ลงรถม้าก่อนและยื่นมือให้พระยาชาจะจับลงจากรถม้า แต่ชายหนุ่มกลับเปลี่ยนเป็นยกนางลงมายืนให้มั่นคง แล้วจูงมือของนางเดินเข้าไปที่โ

ในวันรุ่งขึ้นนางก็ออกมาตรวจนาข้าวที่หลังจากเมื่อวานนี้พลทหารได้ทำการหว่านไปเป็นพันๆหมู่หลังค่ายทหารที่มีพื้นที่รกร้างมากมาย จนทหารพลิกหน้าดินและทำเป็นแปลงข้าวเรียบร้อยรวมทั้งเพาะปลูกผักไปเสร็จสิ้นทุกอย่างแล้ว ก็มีทหารที่มีเวรเดินตรวจดูความเรียบร้อยว่ามีตรงไหนน้ำรั่วซึมบ้าง ตอนนี้นางได้ให้ทหารผันน้ำเข้าร่องที่ทหารขุดจนรอบแปลงผักจำนวนหลายเกือบพันหมู่นาข้าวพันกว่าหมู่ถ้าเก็บเกี่ยวก่อนหิมะจะตกลงมาก็มากพอต่อทหารหลายหมื่นนายผักนี้ก็จะดองเอาไว้ได้อีกมากมายมีหลายอย่างก็ดีและจากนี้ไปอีกห้าเดือนผักจะออกมาหลายรุ่นกินทั้งสดทั้งดองได้ทุกอย่าง จำพวกแตงดองนางจึงได้จดสูตรไปให้หลายสูตร ตอนนี้ไหที่สั่งเริ่มเข้ามาให้พอใส่หน่อไม้ไปก่อนเพราะต่อไปผักก็ต้องใช้ไหมากมาย นั้นหมายถึงจะเป็นการดีสำหรับคนที่มีอาชีพปั้นหล่อไหจะได้มีรายได้จุนเจือครอบครัวต่อไปและชาวบ้านจะได้มีงานทำอีกด้วยซึ่งทุกคนจะได้ประโยนช์ทั้งนายจ้างและลูกจ้าง"หัวเทศมันเมื่อวานนำมาต้มใส่โจ๊กอร่อยมากพระชายา" กุนซือหนุ่มเดินมาหาทั้งสองเพราะตอนนี้เขาก็เดินตรวจงานตั้งแต่กินมื้อเช้าอิ่ม ออกเดินตรวจงานและบอกว่ามีจุดไหนให้แก้ไขบ้าง ดีใจแทนทหารทุกคนที่

!!!!ปาดตี้โทอีพ่ออีแม่ข่อยเกิดมาพึ่งตะเคยเห็นงามคักงามแนอยากให่พ่อกับแม่มาเบิ่งนำกันเด้เนาะพี่ชายข่อยพร้อม เหวินเว่อยืนอึ้งตลึงงันพระเจ้าช่วยกล้วยทอดงามโพดงามโพงามกะด้อกะแด้เธอได้แต่คิดภาษาอิสานในภพเก่าของตัวเองในใจ (โอ้มายก้อชแม่พ่อเกิดมาพึ่งจะเคยเห็นสวยขนาดนี้อยากให้พ่อแม่กับพี่ชายมาเห็นด้วยกันจังเลย เหวินเว่อยืนตกตะลึงพระเจ้าช่วยกล้วยทอดมันสวยมากๆ)"ท่านอ๋องนี้มันสวรรค์ชัดๆเลยนะพะย่ะค่ะ" กุนซือหนุ่มก็ตกตะลึงไม่ต่างกันทุกคนที่มาด้วยกันยืนอึ้งกับสิ่งที่เห็น"ต้องขอบใจพระชายาที่พาพวกเราเข้ามาสำรวจป่าจึงทำให้เจอทะเลสาบแห่งนี้มันกว้างใหญ่ไพศาลสัตว์คงอาศัยทะเลสาบแห่งนี้เพื่อดื่มกินและเหมือนว่าน้ำคงจะมีทั้งปีอีกด้วย" ท่านอ๋องตอบกุนซือคู่ใจทะเลสาบน้ำจืดที่กว้างใหญ่มีบัวแดงบัวขาวเต็มบึงต้นกกน้ำที่ขึ้นตามริมน้ำยาวไปสุดหูสุดตา หลิวเรอจินมองดูก็ทำหน้าตื่นเต้น นกเป็ดน้ำใช้แล้วตามต้นกกมันคงจะมีรังของนกเป็ดน้ำและไข่นกมากมายแน่ๆในนี้จะต้องมีทั้งกุ้งและปลามาหมายอย่างแน่นอนหึๆแหล่งอาหารชั้นดีที่ใหม่นางคิดและยืนยิ้มจนตาหยีใส่พระสวามีที่เจอเรื่องถูกใจอ๋องหนุ่มตะลึงกับรอยยิ้มของชายารักที่ส่งมาให้เ

เดินทางขึ้นเขาไปถึงทะเลสาบกลางหุบเขาใช้เวลาหนึ่งชั่วยาม ทุกคนมาถึงริมทะเลสาบขนาดใหญ่ที่ยาวสุดลูกหูลูกตาทหารใหม่ที่ขึ้นมาในวันนี้ถึงกับตกตะลึงกับสิ่งที่มองเห็นและทหารทุกนายต่างก็หันหน้ายิ้มใส่กันด้วยความดีใจกับแหล่งอาหารตรงหน้าขนาดใหญ่ท่านกุนซือสั่งให้ทุกคนนั่งพักสองเค่อแล้วลงมือทำที่พักสำหรับคืนนี้ ส่วนที่ได้รับหน้าที่ทำที่พัก อีกส่วนไปตัดไม้มาให้เพื่อนที่มีหน้าที่สร้างที่พัก ส่วนพ่อครัวก็ช่วยกันสร้างที่จะทำการแปรรูปอาหารทั้งทำกินสำหรับทหารทุกนายที่ขึ้นมาด้วยกันนับพันและทำอาหารแห้งลงไปที่ค่ายทหารเพื่อตุนใส่ห้องเสบียงให้ได้เยอะที่สุดพอทุกอย่างลงตัวหลังจากสั่งงานเรียบร้อยแล้วท่านกุนซือจึงเดินมาหาท่านอ๋องกับหลิวเรอจินที่ยืนมองทหารที่ลงไปเก็บกับดักกุ้งกับปลาขึ้นมาบนฝั่งด้วยความพอใจกับผลงานที่ได้รับโอ๋อีพ่ออีแม่ข่อยเอ๋ยได่ผลอีหลี่เหยื่อบักหอยดิบที่ข่อยให้ทหารทุบใส่กับดักเอาไว้หมานๆเต็มไซรเลยเสร็จเหวินเว่อจนได้อิๆเสียงหัวเราะอันชั่วร้ายขอองเหวินเว่อดังพอให้ท่านอ๋องได้ยิน (โอ้แม่เจ้าว้อยได้ผลจริงเหยื่อหอยดิบที่ให้ทหารทุบใส่กับดักเอาไว้มันดีมากติดเต็มไซรเลยเสร็จเหวินเว่ออิอิ)"....." ท่านอ