บทที่ยี่สิบสี่

สองผัวเมียตื่นมาอีกครั้งคือยามเฉินหลังจากเสวยอาหารกับพระสวามีทั้งสองก็เดินทางไปที่ค่ายทหารพร้อมกัน หลิวเรอจินมองค้อนพระสวามีไปหลายวงที่ทำให้นางตื่นสายมาสองวันแล้ว ส่วนท่านอ๋องก็แค่หัวเราะนางอย่างเอ็นดูอ๋องหนุ่มยอมรับว่าอยู่กับนางแล้วสบายใจนางสามารถตอบรับทุกสิ่งอย่างที่เขาถามและอยากรู้ นี้สิเขาถึงบอกสามีภรรยาร่วมคิดและแก้ไขในทุกเรื่องเพียงแต่คนคิดว่าผู้ชายเป็นใหญ่ไม่ค่อยฟังความคิดเห็นของภรรยาสักเท่าไร อ้างว่าตนเองเป็นคนหาตำลึงเข้าบ้านผู้หญิงมีหน้าที่เลี้ยงลูกและดูแลสามีหลังจากเลิกงาน ซึ่งมันสวนทางกันกับหลิวเรอจินที่มาจากที่ผู้คนเท่าเทียมกันจะหญิงหรือชายก็เก่งไม่แพ้กันแถมเก่งกว่าผู้ชายอีกขึ้นเป็นนักธุรกิจหญิงมากมายในภพเดิมของนางที่จากมา

อ๋องหนุ่มขึ้นรถม้าไปค่ายพร้อมกับพระชายาสาวทำตัวติดนางเป็นปาท่องโก๋ ก็แหงละพอได้กินเนื้อกวางสาวแล้วชายหนุ่มก็ติดใจไม่อยากจะห่างจากชายารักเลย ถ้าไม่ติดว่าเรื่องของตัวเองยังต้องแก้อีกหลายอย่างที่ในค่าย

รถม้าวิ่งมาถึงค่ายทหารท่านอ๋องก็ลงรถม้าก่อนและยื่นมือให้พระยาชาจะจับลงจากรถม้า แต่ชายหนุ่มกลับเปลี่ยนเป็นยกนางลงมายืนให้มั่นคง แล้วจูงมือของนางเดินเข้าไปที่โ