Semua Bab ข้ามเส้น มาลุ้นรัก: Bab 1 - Bab 10

พี่-น้องณ บริษัทฯผลิตรายการโทรทัศน์วิทยุยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งเกี่ยวกับวงการบันเทิง รวมไปถึงสื่อและโฆษณาต่างๆ มีประธานบริษัทฯอย่าง นพคุณ อัศวโสภณ เป็นผู้บริหาร และ นรวิชญ์ อัครโยธินนารัตน์ เป็นหุ้นส่วนและรองประธานบริษัทฯพัสกร เหมพิวัฒน์ หรือ พัด หลานชายเพียงคนเดียวของนพคุณ หนุ่มโสดวัย 30 ปี และเป็นผู้จัดการดารา ซึ่งตอนนี้ดูแลระดับซุปตาร์ตัวท็อปอยู่อย่าง ปุยเมฆ ณัฐวิชญ์ และ ชีโน่ ชิษณุพงศ์ ซึ่งปุยเมฆที่พึ่งจะเข้าพิธีวิวาห์ไปหมาด ๆ ขอออกมาทำงานด้านเบื้องหลังแทน และช่วยงานบริหารของบริษัทช่วยงานพ่อตา เพราะภรรยากำลังตั้งครรภ์อยู่ตอนนี้“ปุยนุ่น” นิรชา อัครโยธินนารัตน์ หญิงสาววัย 27 ปี ที่ทุกคนรู้จักเมื่อไม่นานมานี้ ในฐานะพี่สาวของซุปตาร์หนุ่มปุยเมฆ และเป็นบุตรสาวของอดีตซุปตาร์ ไปร์ นรวิชญ์ และ ณัฐณิชา อัครโยธินนารัตน์ ตอนนี้เข้ามาเรียนรู้งาน และพึ่งจะได้เป็นพนักงานเต็มตัวไปได้ เมื่อไม่นานมานี้ จากการสอนงานของพัสกรนั้นเอง“พี่พัดค่ะ...ตั้งแต่ข้าวกับพี่เมฆ ย้ายมาอยู่ที่บ้านกับพ่อนพ พี่พัดก็ไม่ค่อยจะกลับมานอนที่บ้านเลยน่ะค่ะ ข้าวน้อยใจน่ะค่ะ” ต้นข้าวถามขึ้น เมื่อเห็นว่าตั้งแต่ที่เธอแต่งงาน

ตามแผน“พี่พัด พี่มาได้ยังไงกัน แล้วพี่เข้ามาในห้องของนุ่นได้ยังไง” ปุยนุ่นถามคำถามออกมายาวเหยียดทันที ที่เห็นว่าคนที่เข้ามาคือใคร“จะตอบคำถามไหนก่อนดีล่ะ ถามยาวขนาดนี้” เสียงนุ่มเอ่ยถาม พร้อมกับเดินเข้าไปใกล้กับร่างบาง“พะ พี่พัดมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” หญิงสาวเริ่มถอยหลังหนีทันที“หึ แสบนักน่ะ บล็อกพี่ แล้วแอบหนีมาเที่ยวแบบสบายใจ ไม่สนอะไรเลย งานการก็ไม่ไปทำ แถมมาเที่ยวกับพวกผู้ชายอีก” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างประชดประชัน“มันเรื่องของนุ่นไหมค่ะ พี่ก็เป็นแค่พี่น่ะ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย แล้วพี่จะมายุ่งเรื่องของนุ่นทำไมกัน” หญิงสาวรีบเดินหนีไปทางอื่นทันที“แน่ใจเหรอ ว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน หืม” เสียงนุ่มเอ่ยออกมา พร้อมกับก้าวขาตามหญิงสาว“เอาของนุ่นมาค่ะ เพื่อนคงรอนุ่นอยู่” หญิงสาวรีบคว้าของในมือของชายหนุ่มมาแล้ว รีบเดินออกจากห้องทันที“คงไม่ทันแล้วแหล่ะนุ่น ป่านนี้ เรื่องคงออกไปไกลแล้ว” ร่างสูงรีบสาวท้าวเดินตาม พร้อมกับกับพูดออกไป“พี่พัด!” หญิงสาวหยุดเดิน แล้วหันมาจ้องหน้าชายหนุ่มทันที“จะเรียกทำไมนักหนา กลัวลืมชื่อนักหรือไง รู้อยู่หรอกว่ามีผัวชื่อ พัดน่ะ” พัสกรรีบสวนขึ้นมาทันที“พี่หยุดพ

ทบทวนความจำพัสกรอุ้มหญิงสาวมาวางลงที่นอนนุ่มอย่างเบามือ แล้วตามมาขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้อีกที มือหนาลูบแก้มนวลอย่างเบามือ พร้อมกับเชยคางมองสบตาหวานซึ้ง ร่างสูงก้มลงมาจูบปากของหญิงสาวอย่างชำชอง ลิ้นหนาตวาดฉกชิม คว้านหาน้ำหวานทั่วปากอยู่นานสองนาน จนหญิงสาวเริ่มขาดอากาศหายใจ ร่างสูงจึงยอมละออกอย่างน่าเสียดาย“พี่พัด หยุดก่อนค่ะ” ร่างบางดันอกคนตรงหน้าไว้“ทำไมล่ะ” พัสกรเอ่ยถามเสียงกระเส่า“คือว่า...เอ่อ” หญิงสาวอึกอัก เพราะไม่รู้ว่าจะบอกยังไง“คืออะไร?” พัสกรเลิกคิ้วมอง อย่างรอคำตอบ“เอ่อ...เรื่องคืนนั้นมันไม่ได้มีอะไรค่ะ”“นุ่นว่าอะไรน่ะ!” ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นมาทันที“เรื่องมันมีอยู่ว่า...”สองสัปดาห์ก่อนหน้านี้(งานแต่งปุยเมฆ&ต้นข้าว)“ทำไม ยังไม่ไปนอนอีกมานั่งดื่มอะไรตรงนี้คนเดียว” พัสกรเอ่ยถามหญิงสาวพร้อมกับถือแก้วเครื่องดื่มแล้วมานั่งลงข้างๆกับหญิงสาว“พี่ก็ไม่ต่างอะไรจากนุ่นนักหรอก” หญิงสาวชำเรืองมองร่างสูงที่นั่งลงข้างๆ เธอแล้วเอ่ยแซวขึ้นมา“พี่เป็นผู้ชายน่ะ แต่ว่านุ่นเป็นผู้หญิง ดึกๆ ดื่นๆ ไม่ควรออกมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้ มันไม่ค่อยปลอดภัยน่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นบอก พร้อมกับมองใบหน้า

ขอพิสูจน์ทางด้านของปุยนุ่น เพียงในเวลาไม่นานหญิงสาวก็มีร่างกายอันเปลือยเปล่าไร้อาภรห่อหุ้มด้วยฝีมือคนร่างสูงอย่างรวดเร็ว“พี่พัดอย่าค่ะ...” ร่างบางพยายามจะเอ่ยห้ามแต่ร่างสูงหากได้ฟังไม่ รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองตามหญิงสาวแต่โดยเร็ว แล้วร่างบางรีบเอามือปิดตาทันทีเมื่อเห็นชายหนุ่มร่างกายเปลือยเปล่า“อายเหรอ” เสียงนุ่มของคนร่างสูงเอ่ยถาม พร้อมกับแกะมือของหญิงสาวออก“พี่พัดเชื่อนุ่นเถอะ น่ะค่ะ ว่าวันนั้นเราไม่มีกันจริงๆ” หญิงสาวเอ่ยบอก“พี่ก็กำลังจะพิสูจน์อยู่นี้ไงครับ” ร่างสูงเอ่ยบอกพร้อมกับจับแก่นกาย พร้อมจ่อเข้าไปที่ช่องทางคับแคบนั้นทันที โดยไม่ได้เล้าโลมอะไรกึก“กรีด...” ร่างบางกรีดร้องขึ้นมาทันที เมื่อแก่นกายของชายหนุ่มจ่อเข้าปากทางรักอย่างแรง“เชี่ยยย...นุ่น” พัสกรสบถออกมาทันที แล้วมองหน้าหญิงสาวอย่างรู้สึกผิดที่ ตอนนี้มีอาการสั่นเทาเหมือนลูกนกตกน้ำ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทางยาวมือหนากำลังจะยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้แก่หญิงสาว แต่ถูกหญิงสาวเมินหน้าหนีไปทางอื่นเสียก่อน แล้วเอ่ยปากไล่ทันที“ออกไป!”“นุ่น พี่ ขอโทษครับ พี่ไม่คิดว่านุ่น...โถ่เอ้ย! กูทำอะไรลงไปว่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยขอโทษ และ

เก็บไว้เป็นความทรงจำรุ่งเช้าชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นลืมตาขึ้นมาก่อน แต่ยังก็พบหญิงสาวข้างกายที่ยังคงหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอดของเขา สายตาคมจ้องมองไปยังใบหน้าหวานของหญิงสาว มือหนาเลื่อนมาลูบที่แก้มนวลนั้นเบาๆวนไปมา จนร่างบางรู้สึกตัวขึ้นมา ลืมตาจ้องมองร่างสูงกลับ“ตื่นแล้วหรือครับ อรุณสวัสดิ์น่ะครับคุณแฟนคนสวย” เสียงนุ่มเอ่ยถาม พร้อมกับกระซิบบอกที่ข้างหูของหญิงสาว“ใคร? เป็นแฟนค่ะ ยังไม่ได้ตอบตกลงเสียหน่อย” เสียงหวานเอ่ยตอบ พร้อมกับหลบสายตาไปทางอื่น“นุ่นนี้ไงครับ ไม่อยากเป็นแฟน ถ้าอย่างนั้น ก็มาเป็นเมียเลยก็ได้น่ะ พี่ไม่ติด” เสียงนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับชี้ไปที่ตัวของหญิงสาว“พี่มัดมือชกกันชัดๆเลย นุ่นไม่คุยกับพี่แล้ว นุ่นจะไปเข้าห้องน้ำ” หญิงสาวพูดจบก็กำลังจะลุกออกจากอ้อมกอดนั้นของชายหนุ่ม“ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม” เสียงนุ่มเอ่ยถามขึ้นมา“ไม่ค่ะ! โอ้ยยย ซี๊ดดด” ร่างบางรีบลุกขึ้น แต่ต้องซีดปากร้องเจ็บขึ้นมา เพราะความเจ็บแสบจากช่วงล่างของร่างกายที่พร้อมจะแตกเป็นเสี่ยงๆ“นุ่น! ยังเจ็บอยู่เหรอ?” ชายหนุ่มรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที แล้วถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเป็นใยหญิงสาว“...” หญิงสาวหันไปมอง และพยักห