Semua Bab หลงรักเมียชั่วคราว: Bab 1 - Bab 10

หลายวันต่อมา“อย่าช้าสิลูกนัดกันเอาไว้ 9:00 น. จะถึงเวลาที่พี่เขาจะมารับแล้วนะ”“ไม่เห็นต้องมาเลยค่ะแม่ อรไปเองได้หรือไม่ต้องลองก็ได้นะคะยังไงคุณแม่ก็จัดการให้หมดอยู่แล้ว”อรฤดีทำหน้างอง้ำเมื่อรู้ว่าวันนี้จะต้องไปลองชุดหมั้นชายหนุ่มสองต่อสองช่างเป็นอะไรที่ปุบปับรวดเร็วเหลือเกิน ทุกคนต่างบอกว่าเขาเป็นคนดี ทั้งสองคนเหมาะสมคู่ควรกันแต่เธอกลับไม่เคยเจอหน้าและไม่เคยได้ศึกษานิสัยใจคอของเขาเลยอรฤดีหันมองไปที่แม่ผู้ให้กำเนิดของตัวเองแล้วก็ต้องกลืนคำพูดที่คิดเอาไว้ลงคอไปเพราะตอนนี้แม่ของเธอนั้นกำลังยิ้มอย่างมีความสุข..ใบหน้าของผู้หญิงที่เต็มไปด้วยโรคภัยรุมเร้านั้นตอนนี้กลับมีแววตาที่เป็นประกายใบหน้าอิ่มเอมด้วยความภูมิใจทำให้เธอไม่กล้าที่จะปฏิเสธการแต่งงานในครั้งนี้เพราะนั่นอาจมีผลต่อความรู้สึกของแม่เธออย่างที่คาดไม่ถึงก็ได้“หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะลูกมีอะไรไม่พอใจหรือผิดใจกันก็ค่อยๆ พูดปรับความเข้าใจ ลูกคือเหตุผลเดียวที่แม่ยังอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ความสุขของลูกก็คือความสุขของแม่นะ”สิริวดีลูบหัวของลูกสาวเธอเบาๆ ก่อนจะพูดออกมาด้วยความรักเต็มเปี่ยมในหัวใจจนเอ่อล้นออกมาทางแววตาถึงแม้ลูกสาวข

ณ บ้านเศรษฐสิริสองสามีภรรยายืนโอบกอดกันยิ้มอย่างมีความสุขมองดู รถยนต์คันคุ้นตาแล่นเข้ามาจอดก่อนที่ว่าที่ลูกเขยคนโปรดของพวกเขาจะลงมาเปิดประตูรถให้ว่าที่เจ้าสาวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ผมพาว่าที่เจ้าสาวมาส่งแล้วครับคุณลุงคุณป้า”“ลุงป้าอะไรกันเรียกพ่อกับแม่ได้แล้วตาจอม”“ครับคุณพ่อคุณแม่”“มันต้องอย่างนี้สิ ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม”คเชนทร์ยิ้มแล้วเอ่ยถามออกมาทั้งที่รู้ทุกอย่างก่อนที่ทั้งสองคนจะมาถึงบ้านเสียด้วยซ้ำ“ครับทุกอย่างเรียบร้อยดีขอบคุณมากนะครับคุณพ่อคุณแม่”“คงเหนื่อยกันมาทั้งวันเลยน่ะสินี่ก็ค่ำแล้วกลับไปพักผ่อนเถอะลูก”“ถ้างั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับสวัสดีครับ”จอมทัพเอ่ยพูดขึ้นโดยไม่รีรอพร้อมกับยกมือสวัสดีว่าที่พ่อตาแม่ยายทั้งสองคนโดยไม่ลืมที่จะเหล่ตาไปมองว่าที่เจ้าสาวของเขาที่ทำหน้าเอื่อมระอากับท่าทางที่เขาแสดงออกมา“เข้าบ้านกันเถอะลูกวันนี้เป็นยังไงบ้าง”สิริวดีเอ่ยถามลูกสาวคนสวยของตัวเองด้วยรอยยิ้มขณะที่พากันเดินเข้าบ้านหลังจากที่จอมทัพกลับไปแล้ว“ก็ไม่มีอะไรนี่ค่ะคุณแม่ ก็แค่ไปลองชุดแล้วก็ไปทานข้าวเฉยๆ”อรฤดีตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาและท่าทางที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรเป็นพิเศษเลย“แม่หมายคว

ก็ถึงจะไม่ได้เป็นไฮโซโก้หรูติดตัวมาแต่เกิด ไม่ได้มียศฐาบรรดาศักดิ์อะไรในวงสังคมแต่ระดับเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญต้นๆ ของประเทศที่จะเกี่ยวก้อยดองกับเจ้าของธุรกิจวัสดุก่อสร้างรายใหญ่ที่เอื้ออำนวยแก่กันทางด้านธุรกิจมาอย่างช้านานจะน้อยหน้าใครได้ซะที่ไหนลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวกับลูกสาวสุดรักสุดดวงใจ ถึงจะไม่ได้โด่งดังมากมายแต่รับรองได้ว่าจะต้องขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์แน่นอน “นี่คุณจงใจแกล้งฉันใช่ไหม”ว่าที่เจ้าสาวจ้องมองคนตัวสูงที่ดูเหมือนจะทำหน้ายียวนกวนประสาทเธออยู่ตลอดเวลา“ผมจะไปทำแบบนั้นทำไมล่ะคุณ ถ้าเราให้ความร่วมมืองานก็จะจบเร็วไม่ใช่หรือไง เอ๊ะหรือว่าคุณ…”เจ้าของใบหน้าหล่อยื่นหน้าเข้ามาใกล้เจ้าของใบหน้าบึ้งตึงอย่างมีเลศนัย แถมยังยกมือชี้นิ้วมาที่เธออีกนั่นทำเอาให้อรฤดี ใบหน้าแดงก่ำเมื่อรู้เท่าทั้นความหมายแอบแฝงของชายหนุ่มแถมยังยิ่งเพิ่มความโมโหให้ทวีคูนขึ้นมาอีก“ได้เลย คุณตั้งใจจะเล่นแบบนี้ใช่ไหม”อรฤดีเอ่ยพูดเสียงเข้มจ้องเข้าใปในดวงตาคู่คมที่ทำเป็นจ้องกลับอย่างเก่งกาจโดยที่พยายามเก็บซ่อนความตื่นเต้นที่อยู่ในอกไว้อย่างมิดชิด“อรพร้อมแล้วค่ะพี่แมว เราเริ่มเซ็ตต่อไป

“แกยังไม่เลิกกับผู้หญิงคนนั้นอีกเหรอตาจอม”ทัศนีย์แม่ของจอมทัพเดินดุ่มๆ มาเอ่ยถามเมื่อเรื่องที่ร้านอารวันนี้เข้าถึงหูเธอและก็รู้อีกด้วยว่าเรื่องนี้ทำให้ว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอเสียความรู้สึกไปไม่น้อย“ปัดเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับคุณแม่ แล้วผมก็รักเธอ”“เห้อ..ลูกคนนี้ แกจะเคยรักเคยชอบกันน่ะแม่ไม่ว่าหรอกนะแต่แม่จะบอกเอาไว้อย่างนึงว่าคนที่เค้ารักกันจริงๆ นะลูกเค้าจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาดไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไร” คนเป็นแม่ส่ายหัวมองลูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใยแต่ก็ไม่ค่อยจะพอใจกับการกระทำของลูกชายตัวเองด้วยเหมือนกันจอมทัพก้มหน้าหลบสายตาของผู้หญิงที่ผ่านโลกมานานตรงหน้าด้วยความสับสนภาพในอดีตต่างๆ เริ่มไหลบ่าเข้ามาอีกครั้ง … “แม่รักและหวังดีกับลูกเสมอนะ”เธอยกมือขึ้นลูบหัวลูกชายที่ดูกำลังสับสนและอ่อนแอเบาๆ ก่อนจะสวมกอดที่เต็มไปด้วยความรักของคนเป็นแม่อย่างสุดหัวใจ “ผมก็รักแม่ครับ”ชายหนุ่มโน้มตัวลงมาสวมกอดตอบในทันที อ้อมกอดนี้ของเธอไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังคงอบอุ่นเหมือนเดิมเสมอเลยจริงๆ …“อ่อ แม่มีอีกเรื่องสสำคัญจะบอกกับลูกนะ” “ครับแม่ ..”มือเล็กของคนเป็นแม่ลูบหลังของลูกชายตัวโตเบาด้

หลายวันต่อมา “ไม่ต้องห่วงนะคะคุณแม่ขวัญจะคอยเคี่ยวเข็ญให้ยายอรทำตามที่คุณแม่พูดอย่างเคร่งครัดเลยค่ะ”กรองขวัญจีบปากจีบคอพูดรับปากสิริวดีแม่ของเพื่อนสนิทตัวเองเป็นมั่นเป็นเหมาะในการรับหน้าที่พาอรฤดีไปเข้าคอร์สเจ้าสาวในวันนี้“ดีมากลูกถ้าเกิดว่ายายอรดื้อขึ้นมาโทรบอกแม่เลยนะ”“ได้เลยค่ะคุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะขวัญจะดูแลอย่างดีเลยค่ะงั้นพวกเราไปก่อนนะคะ”คนเป็นแม่โบกมือบ๊ายบายให้กับหญิงสาวทั้งสองที่รักปานดวงใจ เห็นลูกสาวของเธอมีเพื่อนสนิทที่รักใคร่กันดีพร้อมให้ความช่วยเหลือกันแบบนี้คนเป็นแม่แบบเธอก็นอนตายตาหลับ แต่ดูเหมือนว่าที่เจ้าสาวจะหน้างอไม่พอยังไม่ค่อยให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่อีกต่างหาก “ไม่เห็นจำเป็นเลยคอร์สเจ้าทรงเจ้าสาวอะไรมันจะทำให้สวยขึ้นมาได้สักแค่ไหนกันเชียวก็แค่แผนการตลาดหาเงินเพิ่มเฉยๆ ไม่ใช่เหรอ”อรฤดีขึ้นมาบนรถคาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จแล้วก็นั่งกอดอกแล้วบ่นอุ๊บอิ๊บในทันที “จะบ้าเหรออรมันจำเป็นมากเลยนะ ไม่ว่าแกจะแต่งเล่นหรือแต่งจริงแต่งแล้วจะอยู่ทนหรือจะเลิกมันไม่สำคัญมันสำคัญตรงที่วันที่แกได้แต่งตัวแต่งหน้าแต่งชุดเจ้าสาวคนที่สวยที่สุดในงานก็คือแกทุกสายตาจะต้องจับจ้องมาที่แก