Semua Bab ทุ่งรวงร้อยรัก: Bab 61 - Bab 70

“เรียนหมอต้องใช้เงินเป็นล้าน แต่แม่ส่งให้ฉัน หลักหมื่น เงินขายที่ดินเป็นเงินล้าน ๆ แต่แม่ไม่ได้ให้ฉัน ทุกเดือนพี่เพลงจะส่งค่าใช้จ่ายรายเดือนให้ฉัน ส่งค่าเทอม ส่งเสียทุกอย่าง จนฉันเรียนจบ แม่คิดว่าเงินห้าหมื่นกว่าบาทของแม่มันทำให้ฉันจบหมอได้ไหม อย่าว่าแต่หมอเลย เรียนอะไรก็ไม่พอ” กำไรหน้าซีดเมื่อลูกพูดเรื่องนี้ออกมา“ที่ฉันไม่ได้กู้เรียน เพราะพี่เพลงอยากให้ฉันกลับบ้าน เร็ว ๆ ไม่ต้องไปใช้ทุนต่อ เพราะเขาสงสารพี่แทน พี่แทนทำนาตัวเป็นเกลียว เงินที่พี่เพลงส่งให้ฉันก็เงินพี่แทน พี่แทนทำงาน จนไม่สบาย เพราะกลัวจะไม่มีเงินส่งให้ฉัน แม่คิดว่าใครกันที่มีบุญคุณกับฉัน ใครกันที่ให้ชีวิตให้อนาคตฉัน ที่ดินที่พ่อขายให้ลุงนิล พี่แทนก็ซื้อแล้วยกให้ฉัน เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันควรจะได้ แม่หอบเงินล้านไปให้พี่ช่อ พี่แทนต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินส่งให้ฉัน เพราะเอาเงินเก็บมาซื้อนา แม่ว่าฉันควรตอบแทนอะไรเขาบ้าง ที่ฉันนอนกับเขาก็เพราะฉันรักเขา ที่ฉันอดทนเรียนหมอเพราะอยากลบคำสบประมาทของชาวบ้าน ที่ด่าว่าฉันเป็นชู้ กับพี่แทน แม่ก็รู้ว่าฉันไม่เคยทำแบบนั้น แต่แม่ก็เอาเรื่องนี้มาว่าฉันไม่เลิ

แทนไทพาใบบัวมาตลาด ใบบัวมองของที่แทนไทซื้อ ธูปเทียนแพรและดอกไม้ แทนไทคิดจะทำอะไรกันแน่ เธอเก็บคำถามนี้ไว้ในใจ เพราะระหว่างที่เดินตลาดมีคนมากมายเข้ามาทักทาย แม่ค้าและชาวบ้านต่างก็แสดงความยินดีกับเธอ คุณหมอสาวยกมือไหว้ขอบคุณที่ทุกคนพากันชื่นชม ขากลับแทนไทพาใบบัวมาที่บ้านของเธอ ใบบัวเข้าใจในตอนนี้เองว่าแทนไทซื้อธูปเทียนแพรมาทำไม “ไปกราบขอโทษแม่นะบัว พี่รู้ว่าบัวเสียใจที่ทะเลาะ กับแม่”“พี่แทน บัวอยากให้แม่เขาคิดบ้างจะได้เลิกดูถูกพี่เสียที”“เรื่องนี้พี่ผิด พี่ล่วงเกินบัวทั้ง ๆ ที่เรายังไม่ได้แต่งงานกัน พี่ก็จะกราบขอโทษป้าไรเหมือนกัน”“พี่ทำแบบนี้แม่ก็ยิ่งได้ใจ เรื่องนี้แม่ผิดนะพี่ แม่ด่าและทวงบุญคุณ ทั้ง ๆ ที่แม่ไม่ได้ส่งเสียบัวเลย แม่ไม่มีเหตุผล” ใบบัวอธิบายให้แทนไทเข้าใจ“พี่รู้และได้ยินทุกอย่าง ฟังพี่นะบัว” มือหนาจับลงที่บ่าบาง แล้วหันหน้าใบบัวมาทางเขา“อย่าคิดแบบนี้กับแม่อีกนะ ที่ป้าไรทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้บัวมีอนาคตที่ดี ๆ ป้าไรเป็นแม่เป็นผู้ให้กำเนิด ต่อให้เขาตบตีหรือทำให้บัวเสียใจ แต่แม่ก็คือแม่ อย่าโกรธอย่าเกลียดแม่ มันจะเป็นบาปติดตัวบัวไปตลอดชีวิต บุญคุณที่แม่ให

ภาพที่ทุกคนเห็นจนชินตากลับมาอีกครั้ง เด็กสาวขับมอเตอร์ไซค์ไปตามถนน ข้างหน้ามีเด็กหญิงผมเปียนั่งอยู่ ใบบัวจะขับรถพาหลานออกมาซื้อขนมทุกวัน จนคนแถวนี้เห็นจนชินตา แต่วันนี้เปลี่ยนไป เพราะเด็กตัวน้อยที่เคยนั่งข้างหน้ากลายมาเป็นคนขับ และคนที่เคยทำหน้าที่ขับกลายมาเป็นคน ซ้อนท้าย รวงข้าวขับรถไปรับใบบัวที่โรงพยาบาลทุกวัน งานของ แทนไทไม่เป็นเวลา บางครั้งก็เลิกมืด บางครั้งก็ดึก รวงข้าวจึง ทำหน้าที่ไปรับน้าที่กลายมาเป็นแม่แทนพ่อ วันไหนที่ฝนตก จะขับรถใหญ่ไป ปีนี้รวงข้าวโตเป็นสาวแล้ว เก่งเหมือนแทนไท ทำงานแทนมือแทนไทได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นงานนางานสวน รวงข้าวทำได้หมด หลายครั้งที่ใบบัวบ่นให้สามีเพราะกลัวลูก จะไม่มีเวลาเรียน แต่รวงข้าวก็เต็มใจทำงานแทนพ่อเสมอ ทำนาเป็นอาชีพที่สุจริต เป็นอาชีพของบรรพบุรุษก็จริง แต่ใบบัวอยากให้รวงข้าวเรียนสูง ๆ ผู้หญิงต้องมีวิชาความรู้ติดตัว จะได้เอาไว้เลี้ยงตัวเอง แทนไทอยากมีลูกอีกคน เขาเคยพูดเรื่องนี้กับเธอ แต่ใบบัวก็ห่วงความรู้สึกของรวงข้าว จึงยังไม่ปล่อยให้มี จนกระทั่งวันนี้เมื่อเธอมั่นใจว่ารวงข้าวไม่ได้รู้สึกอะไร ถ้าจะมีน้องเพิ่มเข้ามาในชีวิต เธอจึง

ตอนที่1.กระบะสี่ประตูคันใหญ่ ขับเข้ามาจอดหน้าธนาคารในตัวจังหวัด พายุเปิดประตูรถลงไปก่อน กรรัมภาเปิดประตูตามลงไปพร้อมกับซองเอกสาร พายุชวนเธอมาธนาคาร เพราะต้องการเบิกเงิน ไปซื้อรถไถนาเพิ่มอีกคัน เมื่อเดือนที่แล้วเขาซื้อนาผืนที่อยู่ติดกันเพิ่มอีกแปลง งานจึงเพิ่มขึ้น ถึงจะมีผู้ใหญ่แทนไทและเพื่อนๆ มาช่วยเหลือ แต่เมื่อฤดูทำนามาถึง ทุกบ้านก็จะทำพร้อมๆกัน เขาจึงปรึกษาเรื่องนี้กับกรรัมภา และตัดสินใจซื้อรถไถเพิ่ม นอกจะช่วยทุ่นแรงแล้ว ยังไปรับจ้างไถนาบ้านอื่นได้อีกด้วย "เพลงเข้าไปกดบัตรคิวรอนะคะ" บอกกับสามีเมื่อเห็นเขาเคาะบุหรี่ออกมาจุดสูบ "ครับ เดี๋ยวพี่ตามเข้าไป" บอกภรรยาแล้วยิ้มให้เธอ กรรัมภาเข้าไปกดบัตรคิว แล้วเขียนใบถอนเงิน กรอกตัวเลขและเขียนจำนวนเงินเป็นตัวอักษรชัดเจน รอแค่พายุมาเซ็นชื่อเท่านั้น วันนี้คนมาธนาคารค่อนข้างมาก พนักงานเปิดให้บริการหลายช่อง พายุสูบบุหรี่เสร็จก็คงถึงคิวพอดี ตากลมโตมองตัวเลขในสมุดบัญชีของสามี ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายบ้านๆอย่างเขา จะมีเงินเก็บมากมายขนาดนี้ ตอนแรกที่เจอกันเธอคิดว่าเขาเป็นชาวนาธรรมดาๆคนหนึ่ง สำหรับเธอแล้วไม่ต้องการคนที่ร่ำรวย

"ทำใจได้ตั้งนานแล้ว ไปไหนกันมาซื้อของมาเต็มรถเลย" แทนไทเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากพูดถึงช่อผกาอีก อดีตก็คืออดีต เขาเองก็ไม่อยากรื้อฟื้นมัน "ไปธนาคารมา เลยพาคุณนายเพลงไปซื้อของ นาน ๆ ไปทีเลยซื้อมาให้พอ ของกินของใช้ในบ้าน ขนม นมคนท้อง สารพัดมีของรวงข้าวกับใบบัวด้วย เสื้อผ้า เครื่องสำอาง ใบบัวจะสวยลั่นทุ่งก็งานนี้แหละ คุณนายเพลงเขาจะสอนแต่งหน้า" "ซื้อของมาให้เจ้ารวงอีกแล้ว เกรงใจน่ะพี่ ของเก่ายังกินไม่หมดเลย" แทนไทพูดด้วยความเกรงใจ ทุกครั้งที่กรรัมภาเข้าเมือง จะมีของมาฝากลูกเขาเสมอ "เล็กน้อย อย่าคิดมาก คุณนายเขาสายเปย์อยู่แล้ว" "แล้วรถไถว่าไงพี่ ซื้อหรือเปล่า ราคาเท่าไร" "เพิ่งไปดูมา คันที่ดูไว้ก็หลักล้าน พูดแล้วก็ยังโมโหไม่หาย วันนี้กูไปเบิกเงิน มึงรู้ไหมว่าพนักงานถามกูว่าไง นางบอกว่ากูใส่เลขศูนย์ผิด ประสาทฉิบหาย" "อ้าว! แล้วพี่ทำไง" แทนไทตื่นเต้นกับเรื่องที่พายุเล่าให้ฟัง เคยได้ยินเรื่องพนักงานพูดจาไม่ดีกับลูกค้า ไม่คิดว่าจะเจอกับคนใกล้ตัว ไปธนาคารครั้งหน้าเขาคงต้องใส่สูทไปล่ะมั้ง "เบิกออกหมดบัญชี