Lahat ng Kabanata ng Love Me Harder, Mr. Billionaire: Kabanata 71 - Kabanata 80

Zakari "Kumain ba siya?" seryosong tanong ni Zakari sa kasambahay na inutusan niya para dalhan ng mga pagkain sa kwarto di Vanilla. Nandito siya sa harap ng pool at hindi niya na nabilang pa kung ilang tobacco na ang naubos niya dahil sa maraming mga alalahanin na bumabagabag sa kalooban niya. Halos mag-umaga na at wala pa rin siyang tulog. Kanina pa umiikot ang paningin niya dahil sa pagkapuyat. Tanging sa usok na nagmumula sa tobacco ang nagiging paraan niya para makapag isip ng tama. Ganito siya kapag stress! Napapa hithit siya ng tobacco ng wala sa oras. "Kumain po siya pero kaunti lang po, Sir. Wala daw po siyang gana." sagot naman kaagad ng kasambahay. Kaagad namang tumaas ang kabilang sulok ng labi ni Zakari. Malamlam ang mga mata na tumitig siya kawalan. Hindi niya na alam kung ano ang pwede niyang gawin. Ang mga iyak ni Vanilla ay parang patalim na humihiwa sa puso niya. Hindi niya inaasahan na darating sila sa ganitong sitwasyon Ang akala niya naibigay niya na

ZAKARI PUNO ng pag-iingat na binuksan ni Zakari ang pintuan ng silid. Hangat maari, ayaw niyang makalikha ng kahit na kaunting ingay na makaisturbo kay Vanilla sa pagtulog nito Umaga na. Nag-uumpisa na ang pagsikat ng araw sa silangan at umaasa siya na tulog na ito pero pagkapasok niya ng kwarto, ganoon na lang ang pagkagulat niya nang mapansin niya na wala ito sa kama. Hindi niya mapigilan ang makaramdam ng pagpapanic. Talagang hinawi niya pa ang kumot at makakapal na comforter para masigurado na wala nga ito at nang makumpirma niya na wala nga...kaagad niyang tinawag ang pangalan nito "Vanilla! Hon..nasaan ka?" sambit niya. Mabilis siyang naglakad patungo sa banyo at pagkapasok niya pa lang sa loob, ganoon na lang ang pagkagulat niya nang sumalubong sa paningin niya na nakasalmpak ito sa sahig. Nakaharap sa toilet bowl at sumusuka. Sa matinding pag-alala, mabilis niya itong dinaluhan. Hinaplos ang likod habang patuloy ito sa pagsusuuka. "Hon, ayos ka lang ba? God, bakit

VANILLA MAGTUTULOG-tulugan lang naman sana si Vanilla ngunit hindi niya akalain na tuluyan pala siyang nakatulog. Nang magising siya ulit, katahimikan ang namayani sa buong kwarto. Wala sa sariling nailibot niya ang tingin sa buong paligid at nang mapagtanto niya na nagiisa lang siya sa silid, tsaka pa lang siya tuluyang bumangon Wala sa sariling npaahikab siya. Medyo maayos na ang kanyang pakiramdam kaya naman mabilis na siyang bumaba ng kama. Sakto naman dahil sunod-sunod na katok sa pintuan ang sunod na narinig niya. "Bukas iyan." malakas niyang bigkas. Dahan-dahan na bumukas ang pintuan at bumungad sa kanya ang dalawang kasambahay na may dalang mga pagkain. Hindi niya mapigilan ang makaramdam ng inis lalo na nang maisip niyang tiyak siyang si Zakari ang nag-utos sa mga ito para dalhan siya ng mga pagkain. "Hindi pa ako nagugutom kaya hwag niyo nang ipasok dito sa loob ng kwarto ang mga pagkain na iyan." seryosong wika niya. Naglakad siya sa may bintana at hinawi ang makapa

Mabiliis na lumipas ang limang buwan. Kakatapos lang ni Vanilla kumain ng breakfast ng ipaalam ni Manang Conching sa kanya n na may naghahanap daw sa kanyang bisita. Nagtataka man dahil mula noon, wala talaga siyang maisip kung sino ang bibisita sa kanya dahil nitong mga nakalipas na buwan, wala siyang ibang ginawa kundi ang ikulong niya ang sarili niya sa bahay na ito Never siya lumabas at nagpakita kahit na kanino. Nahihiya pa rin siya. Feeling niya, wala pa rin siyang mukha na ihaharap kahit na kanino. Si Zakari naman ay mas lalo yatang naging abala. Halos isang beses lang itong magpakita sa kanya sa loob ng isang linggo at minsan naman, wala pa. Noong una, nagpapaalam pa si Zakari sa kanya kung may mga out of town daw or travel abroad pero noong ipinakita niya dito na hindi siya interesado, tumigil na din ito sa pagpaalam sa kanya. "Sino po, Manang?" nagtataka niyang tanong dito. Sino naman ang bibisita sa kanya gayung pinutol niya na ang kaugnayan niya sa outside world.

VANILLA NANDITO siya sa loob ng kwarto at hinihintay niya na lang ang oras ng pagdating ni Freya. Buo na ang loob niya at aalis na siya sa bahay na ito. Siguro nga, malabo nang magkabati silang dalawa ni Zakari Lalo na at nagpakasal na pala ito kay Freya. Isa na namang pangako ni Zakari ang hindi nito natupad. Sa pag-alis niya sa bahay na nito, hindi niya alam kung anong kapalaran ang naghihintay sa kanya pero pipilitin niyang maging maayos ang lahat. Hindi niya mapigilan ang mapahalos sa kanyang tiyan. Alam niyang hindi biro itong gagawin niyang pagtakas pero sisiguraduhin niya na mabibigyan niya ng magandang kinabukasan ang anak niya. Sisiguraduhin niya na mabubuhay sila ng maayos kahit na hindi nila kasama si Zakari. Tahimik siyang lumuluha nang marinig niya ang mahinang katok sa pintuan ng silid. Dali-dali siyang naglakad patungo doon at kaagad na bumungad sa kanya ang isa sa mga kasambahay. "Yes?" seryosong tanong niya "Mam, nasa ibaba po ulit si Mam Freya. Hinahana