Semua Bab ก็แค่เมียเก่า: Bab 1 - Bab 10

ฮันเตอร์...ห้องน้ำชาย...พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ"อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ พะ พี่เตอร์ขาแรงอีกค่ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ"พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ"แบบนั้นค่ะ อ๊าาา เสียว เกล เสียวจังคะพี่เตอร์ พี่เตอร์เสียวมั้ยคะพี่เตอร์ขาาา" มิเกลเด็กปีสองที่ผมพามาจัดกิจกรรมแบบตัวต่อตัวในห้องน้ำหันมาถามผมเสียงกระเส่าในขณะที่ผมกำลังกระแทกตัวตนเข้าไปในร่องของเธอจากทางด้านหลัง ผมซอยไม่ยั้งกระแทกไม่หยุดจนในที่สุดก็ถึงจุดหมายปลายทาง หลังจากปลดปล่อยความต้องการของตัวผมเองออกมาจนหมดลำกล้องผมก็รีบถอนตัวตนออกมาจากร่องรักของมิเกลทันทีแล้วดึงเครื่องป้องกันทิ้งลงถังขยะข้างๆ ก่อนจะจัดการเก็บอาวุธของตัวเองที่เริ่มอ่อนตัวลงเข้าไปในกางเกงยีนส์แล้วรูดซิปก่อนจะกันไปตอบคำถามของเธอที่ถามผมก่อนหน้านี้ว่าเสียวไหม"พี่ก็เสียวครับ...แต่เสียวไม่สุดเพราะของน้องไม่ค่อยฟิตเท่าไหร่""พะ พี่เตอร์..."" ขอโทษนะที่พี่ต้องพูดตรงๆ แต่น้องเอาไม่มันส์พี่คงเอาแค่ครั้งเดียวคงไม่สานสัมพันธ์ต่อ โชคดีนะครับส่วนเงินเดี๋ยวพี่โอนให้"ผมยิ้มให้เกลก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยไม่สนใจว่าอีกคนด้านในจะรู้สึกยังไงกับคำพูดของผมเพราะสำหรับผมแล้วผู้

ข้าวฟ่าง...ถ้าจะถามว่าพอพ่อกับแม่เสียฉันเอาเงินที่ไหนใช้ในตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา คือพ่อกับแม่ของฉันท่านก็ถือว่ามีฐานะระดับนึงถึงจะไม่ได้ร่ำรวยมากมายอะไรแต่ก็ถือว่าพอมีพอกินมันเลยทำให้ฉันไม่ลำบากอะไรมากไม่ต้องดิ้นรนหาเงินใช้หาเงินเรียนแต่ถึงแม้ว่าฉันจะมีเงินที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้ฉันก็ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัดเพราะเงินต่อให้มีมากมายขนาดไหนแต่ใช้ทุกวันมันก็ย่อมมีวันหมดแล้วยิ่งตอนนี้ฉันมีลูกถึงสองคนที่ต้องเลี้ยงดูด้วยแล้วมันยิ่งทำให้ฉันต้องหาเงินหารายได้เพิ่ม ฉันตัดสินใจไปเรียนออกแบบตัดเย็บเสื้อผ้าสำหรับเด็กในช่วงที่ฉันท้องจนฉันสามารถออกแบบเสื้อผ้าขายออนไลน์มีรายได้พอกินพอใช้มันทำให้ฉันภูมิใจในตัวเองที่สามารถหาเงินได้ด้วยตัวเองไม่ได้ใช้แต่เงินพ่อกับแม่ ตอนนี้เสื้อผ้าที่ฉันขายกำลังไปได้ดีมีออเดอร์เข้ามาตลอดเพราะมีพรีเซ็นเตอร์ตัวน้อยสุดน่ารักเป็นนายแบบนางแบบให้เงินที่ขายได้ฉันก็เก็บเอาไว้ให้พวกแกนั่นแล่ะปื๊ดดดด!!!! ปี๊ดดดด!!!! ปี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!"น้องๆ ปีหนึ่งทุกสาขา นี่คือประกาศจากรุ่นพี่ พี่ขอให้น้องๆ ทุกคนรีบวิ่งมาเข้าแถวรวมกันตรงลานกิจกรรมพี่ให้เวลา15นาทีนะครับถ้าน้องๆ มาเข

ฮันเตอร์...ผมยังคงยืนกอดอกจ้องหน้าคนที่เคยได้ชื่อว่าเป็นเมีย...เคยเป็นก็หมายความว่าตอนนี้ไม่ได้เป็นสถานะตอนนี้ของเธอก็เป็นแค่เมียเก่าของผมเท่านั้นเรื่องระหว่างเรามันจบมาสามปีกว่าแล้วล่ะส่วนสาเหตุที่เลิกก็เพราะความที่ผมเป็นคนเบื่ออะไรง่ายๆ ผมเป็นคนจำพวกพวกเบื่อง่ายหน่ายเร็วถึงแม้ตอนนั้นผมจะมีเธอเป็นแฟนเป็นเมียแต่สันดานของผมมันเปลี่ยนไม่ได้คบกันไปสักระยะผมก็กลับมาเป็นผมคนเดิมเพราะผมไม่เคยคบผู้หญิงแค่คนเดียวเอาผู้หญิงแค่คนเดียวมันน่าเบื่อผมเบื่อเธอผมเลยไปหาความสุขกับผู้หญิงคนอื่นแล้วเธอจับได้มิหนำซ้ำผู้หญิงคนนั้นคืออดีตเพื่อนสนิทของเธอจะว่าผมเหี้ยก็ได้นะที่เอาเพื่อนเมียแต่ให้ทำไงได้ผู้หญิงมาอ่อยถึงห้องจะไม่เอาก็เสียดายของแย่ผมเลยจัดให้แล้ววันซวยก็มาเยือนความลับมันไม่มีในโลกวันนั้นข้าวฟ่างมาหาผมที่ห้องโดยที่ไม่ได้บอกผมล่วงหน้าเธอเปิดประตูเข้ามาตอนที่ผมกำลังนัวเนียอยู่กับเพื่อนของเธอบนโซฟาในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยจะให้โกหกปฏิเสธว่าไม่มีอะไรเธอก็คงไม่เชื่อเธอบอกให้ผมเลือกระหว่างเธอกับเพื่อนของเธอแล้วผมจะเลือกได้ยังไงในเมื่อผมไม่อยากจะเลือกไม่เอาใครทั้งนั้นไม่ว่าจะเธอหรือเพื่อนของเธอ ตอนนั้นที

ข้าวฟ่าง....ฉันตบหน้าฮันเตอร์ไปทีนึงแล้วก็ด่าเขาด้วยความโกรธที่เขามาจูบฉันโดยที่ฉันไม่ได้เต็มใจฉันก็รีบพาตัวเองออกมาจากห้องนั้นทันที ตอนนี้ใจฉันตัวฉันมันสั่นไปหมดสั่นด้วยความโกรธด้วยความน้อยใจด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่มันรู้สึกไม่ดีฉันคิดว่าเขาจะสำนึกผิดที่เคยทำกับฉันแล้วอาจจะอยากขอโทษแต่เปล่าเลยเขายังเป็นเขาเป็นผู้ชายใจร้ายคนเดิมที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปีเตอร์ก็ยังเป็นเตอร์ที่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของฉัน"ฟ่างเป็นไงบ้าง""ฟิว!! " ฉันตกใจเล็กน้อยเมื่อเจอฟิวที่ดูเหมือนเขามาจะยืนดักรอฉันอยู่ตรงทางเดินไปลานกิจกรรม"เธอโดนไอ้รุ่นพีี่นั่นทำอะไรหรือเปล่า" ฟิวพูดพร้อมกับสำรวจร่างกายฉันเหมือนจะหาความผิดปกติ"ทำไมนายถึงคิดแบบนั้น""ก็เพราะฉันรู้จักนิสัยมันดียังไงล่ะ""รู้จักดี..หมายความว่าไงนายรู้จักเตอร์เหรอ""เตอร์?? ..ทำไมเธอเรียกชื่อมันเหมือนรู้จักสนิทสนมกับมันล่ะ""ก็..คือฉันกับเขาเคย..เอ่ออเคยรู้จักกันน่ะเราเคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน""โรงเรียนเดียวกันห้องเดียวกัน?? หมายความว่าไงเธออยู่ปีหนึ่งส่วนมันอยู่ปีสี่นะจะเรียนห้องเดียวกันได้ไง""ตอนฉันจบมอหกฉันหยุดเรียนไปสามปีน่ะเพิ่งจะได้กลับมาเรียนต่อ"

หลายวันต่อมา..."แม่ฟ่างขาน้องแป้งแต่งตัวเสร็จแล้วค่าาา^^""พี่ปั้นก็แต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกันค๊าบแม่ฟ่าง^^"สองแสบตัวจิ๋วในวัยสามขวบวิ่งเข้ามาหาฉันที่ห้องนอนหลังจากที่ฉันบอกให้พวกแกลองใส่เสื้อผ้าเองโดยที่ไม่มีฉันคอยช่วย ฉันหันไปมองลูกทั้งสองแล้วอดขำไม่ได้เพราะแต่ละคนใส่เสื้อผ้ากลับหน้ากลับหลังกระดุมก็ติดผิดรู"น้องแป้งเก่งมั้ยค๊าาาาาปม่ฟ่าง^^"น้องข้าวแป้งหมุนตัวโชว์ให้ฉันดูจนฉันต้องกลั้นขำเอาไว้เพราะเสื้อที่แกหยิบมาใส่มันคับจนติดกระดุมไม่ได้"เก่งค่าาาเก่งที่สุดเลยมามะมาให้แม่จุ๊บแก้มที" ฉันก้มลงหอมแก้มลูกสาวตัวน้อยเพื่อเป็นรางวัลส่วนลูกชายก็กลัวน้อยหน้าน้องสาวฝาแฝดของตัวเองวิ่งมากอดฉันทันทีแล้วพูดน้ำเสียงอ้อนๆ ที่มักจะพูดกับฉันเป็นประจำ"ให้รางวัลพี่ปั้นด้วยค๊าบบบบแม่ฟ่าง" น้องข้าวปั้นพูดพร้อมกับยื่นแก้มขาวๆ มาให้ฉันหอม"ค๊าบบบบลูก^^" ฉันหอมแก้มลูกฝาแฝดทั้งสองคนไปหลายฟอดอย่างเท่าเทียมกันด้วยความรักสุดหัวใจ ทุกวันนี้ฉันมีความสุขก็เพราะมีพวกแกทั้งสองคนนี่แล่ะที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันมีชีวิตเพื่อใครอนุบาลหมีน้อย"เป็นเด็กดีห้ามดื้อห้ามซนต้องเชื่อฟังคุณครูนะคะเด็กๆ ""ค่าาาา""ค๊าบบบบ""งั้