Semua Bab ปราบพยศหงส์: Bab 61 - Bab 70

[คืนนี้ขอนอนด้วยนะ] ชุน[คนบ้า] เจียลี่พิมพ์ไปยิ้มไป ในหัวเขาคงมีแค่เรื่องเดียว แต่จะอะไรก็ช่างต้องขอบคุณเขา ชุน เขาอาสามารับมาส่งทุกครั้งที่เธอกลับบ้านดึก แถมยังกำชับไว้อีกว่าห้ามกลับบ้านดึกๆ คนเดียว อาทิตย์หน้าเธอคงไม่กลับดึกอีกแล้ว คงเป็นวันสุดท้ายเพราะเธอเคลียร์งานค้างทั้งหมดจบ ในที่สุดก็ได้พักก

“พลึบบ” มือปัดขวดน้ำบนตักออกมันกลิ้งไปบนพื้น“ไม่กิน เอาออกไป” ปราบมองดูความพยศด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขาเดินไปหยิบขวดน้ำขึ้นมาจากพื้นอย่างใจเย็น ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหาเธอ“อย่า-อวด-เก่ง กินซะ เธอยังตายไม่ได้ มันง่ายเกินไป” เขาเปิดฝาขวดน้ำออก มือหนาบีบปาก จับเงยหน้าจากนั้นเทน้ำในขวดกรอกลงปากจนเธอสำลัก“แ

“หมายถึงอะไร หงส์หรอ เธอไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย”“ห๊ะ ว่าไงนะ” ปราบแสดงสีหน้าเหมือนคนไม่เข้าใจ“ผู้หญิงคนนั้น คือ เฌอปราง เธอโกรธ ที่ฉันไปยุ่งกับ ชุน คนรักของเธอ”“พรวดดดดดดด...”“ปราบ จะไปไหนนนน” ปราบลุกพรวดจากเก้าอี้วิ่งออกไปโดยไม่มีคำล่ำลา เจียลี่งงว่าเกิดอะไรขึ้นร่างกำยำวิ่งออกมาจากโรงพยาบาลไปที่

“ขอบใจนะ ที่จัดการทุกอย่างแทนฉัน” หงส์พูดกับมือขวาคนใหม่ “มันเป็นหน้าที่ครับคุณหนู” ในระหว่างที่เธอสนทนากับหยางมือขวาคนใหม่อยู่นั้น ดูเหมือนจะมีแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามา ปราบ มือขวาคนเก่าเดินเข้ามาขัดจังหวะ “มาทำไม” น้ำเสียงห้วนๆ ของเธอบ่งบอกถึงความรังเกียจ หงส์เกลียดขี้หน้าเขา

“คนใจร้าย” เขาต่อว่าเธอ ทั้งที่คำนั้นมันควรหลุดออกจากปากเธอไม่ใช่เขา “ใครกันแน่ที่ใจร้าย” หงส์กัดฟัน แววตามีความโกรธแค้น “ถ้าพี่ตายไป หงส์จะเสียใจไหม” เขาถาม “ไม่” พูดจบเธอสะบัดแขนเขาออกอย่างไร้เยื่อใย ก่อนจะเดินจากไปไม่หันกลับมา ปราบได้แต่มองดูแผ่นหลังผู้หญิงที่เ