Semua Bab เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก: Bab 41 - Bab 45

มินตรา...ฉันเข้าใจมาวินนะเขาหวงฉันมากเพราะเขารักฉันมากเขาถึงทำแบบนี้ ไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปีความรู้สึกของเขาที่มีให้ฉันมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย แล้วแบบนี้จะให้ฉันไปว่าเขางี่เง่าได้ยังไงจริงมั้ย แล้วอีกอย่างฉันเองก็มีความสุขมากด้วยที่ได้ไปนั่งเฝ้าเขาอยู่ใกล้เขาได้รู้ว่าเวลาที่เขาอยู่กับพื่อนเป็นยังไง เขาไม่เคยปิดบังเลยว่าเราเป็นอะไรกัน เพราะเขารักฉันมากให้เกรียติฉันมากถ้ามีผู้หญิงคนไหนเข้าหาเขาก็จะบอกทันทีว่าเขามีลูกมีเมียแล้ว มันเป็นแบบนี้มาตลอดจนกระทั่งเราเรียนจบพร้อมกัน รับปริญญาพร้อมกันโดยมีน้องมาตามาถ่ายรูปร่วมเฟรมด้วย หลายๆคนที่เพิ่งรู้ก็ต่างพากันแปลกใจที่เราสองคนมีลูกกันแล้ว แต่มาวินเขาก็ไม่แคร์สายตาใครจะมอง เขาภูมิใจในตัวเองที่เป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง แต่วันนี้ฉันมีข่าวดีจะบอกกับเขาซึ่งฉันมั่นใจว่าเขาต้องดีใจมากๆแน่"เดี๋ยวผมกับมุ่ยจะไปเอาของที่คอนโดผมฝากลูกกลับพร้อมแม่นะครับ""ได้ครับลูก^^" ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้จะไปเอาของหรอกเขาจะเอาฉันนี่แบ่ะ แต่ฉันก็ไม่ขัดนะเพราะฉันก็....เหมือนกัน>เห้อเหนื่อยจังวันนี้" พอกลับมาถึงห้องเขาก็ดึงฉันไปนอนกอดพร้อมกับบ่นเล็กๆเพราะวันนี้เราตื่นเช้ากันมากเพรา

วันต่อมา...."มุ่ยเมื่อไหร่หมอนัดไปโรงพยาบาลอีก""อืมมม อาทิตย์หน้ามั้งจำไม่ได้เหมือนกัน" ฉันก็จำไม่ได้เพราะมันอยู่ในสมุดบันทึก"เห้ยมุ่ยจำไม่ได้ได้ไงวะ ต้องจำให้ได้ดิ" เขาเริ่มวีนใส่ฉันแล้วค่ะพอฉันบอกจำไม่ได้แต่ฉันก็ไม่ได้โกรธเขาหรอกนะเพราะฉันรู้ว่าเขาเป็นห่วงฉันเป็นห่วงลูก อาจจะเป็นเพราะตอนที่ฉันท้องน้องมาตาเขาไม่ได้อยู่ด้วยไม่ได้ดูแลเขาก็เลยอยากดูแลฉันตอนนี้ให้ดีที่สุด"ก็มันยุ่งหลายเรื่องนี่นาแต่ก็พอจำได้คร่าวๆว่าเป็นเดือนหน้าแต่จำวันไม่ได้" ฉันเปิดลิ้นชักหัวเตียงที่ซ่อนสมุดบันทึกออกมาให้เขาดู"อ่ะ รายละเอียดอยู่ในสมุดเล่มนี้ทั้งหมด" เขาทำหน้างอเดินมาดึงไปแล้วโดดขึ้นเตียงมานั่งอ่านแต่ละหน้าอย่างตั้งใจ ฉันมองหน้าเขาแล้วก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว"ยิ้มอะไรครับคุณเมีย ผัวกำลังงอนอยู่นะ""อย่างอนเมียเลยนะคะ เมียจำไม่ได้จริงๆนี่นา>ฉันขยับตัวขึ้นไปนอนข้างๆเขาแล้วเอามือข้างหนึ่งของเขามาโอบกอดฉันไว้ซึ่งเขาก็กอดฉันโดยที่ตายังอ่านสมุดบันทึกอยู่"ดีใจมั้ย""เรื่องไรอ่่ะ""อ้าวก็เรื่องลูกไง""ถามโง่ๆอีกละครับเมีย ผัวจัดหนักจัดเต็มทุกวันก็เพื่อสิ่งนี้มีแต่เมียที่เอาแต่กินยาคุม" พูดแล้วทำหน้างอ