All Chapters of คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ: Chapter 151 - Chapter 160

ทำไมฟู่ซือเหยียนยังหาเจออีก?แต่นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรเธอเงยหน้ามองฟู่ซือเหยียน “เงื่อนไขข้อที่สองล่ะ?”ฟู่ซือเหยียนมองเธอ นัยน์ตาดำมืดเสิ่นชิงซูใบหน้าเย็นชา นัยน์ตางามปราศจากริ้วอารมณ์ฟู่ซือเหยียนหมุนตัวเดินไปยังหน้าชั้นข้างกระจกทรงสูงตรงชั้นมีผ้าสีขาวคลุมอยู่ผืนหนึ่งพอฟู่ซือเหยียนฉุดลง...ผ้าขาวร่วงลงมา ภาพบนแท่นวางภาพปรากฏอยู่ตรงหน้าเสิ่นชิงซูชัดเจนนั่นคือภาพวาดน้ำหมึกรูปคนที่ยังวาดไม่เสร็จ แต่ร่างเค้าโครงโดยรวมของผู้ชายเอาไว้แล้วเสิ่นชิงซูเบิกตาโพลงอย่างเหลือเชื่อ!ทำไมภาพนี้ถึงมาอยู่ที่นี่ได้?“ภาพนี้คือผมสินะ?” ฟู่ซือเหยียนมองเธอและเกี่ยวมุมยิ้มบาง ๆ “ผมชอบมาก ผมหวังว่าคุณจะวาดมันให้เสร็จ ถือเป็นที่ระลึกของผม”เสิ่นชิงซูขมวดคิ้วเดิมเธอเตรียมภาพนี้เป็นของขวัญมอบให้ฟู่ซือเหยียนในวาระครบรอบห้าปีเธอเริ่มวาดภาพนี้ตั้งแต่เดือนพฤษภาคมปีที่แล้ว เพื่อเซอร์ไพรส์ฟู่ซือเหยียนจึงแอบวาดภาพที่ห้องเก็บของตอนฟู่ซือเหยียนไม่อยู่หรือตอนที่ฟู่ซืออวี่นอนหลับแต่ภายหลังพบว่าฟู่ซือเหยียนเลี้ยงคนรักอยู่ข้างนอก เธอจึงไม่ได้วาดต่อเธอทิ้งภาพนี้ไว้ที่ห้องเก็บของมาตลอด

“เหอะ” เฉียวซิงเจียโกรธจนหัวเราะ “พวกคุณแต่ละคนนี่รักเด็กบ้านั่นจังเลยนะ!”“เขาคือขีดจำกัดสุดท้ายของฟู่ซือเหยียน” ฉินเยี่ยนเฉิงเน้นเฉียวซิงเจียเงียบงันผ่านไปนานจึงถาม “ฉินเยี่ยนเฉิง ฉันจะเชื่อคุณได้ไหม?”“คุณเชื่อผมสักครั้งเถอะ” ฉินเยี่ยนเฉิงน้ำเสียงจริงจัง “สบายใจได้ ถ้าคุณเกลี้ยกล่อมให้เสิ่นชิงซูรับปากเงื่อนไขของฟู่ซือเหยียนสำเร็จ ผมจะจับตาดูทางฟู่ซือเหยียนเอง”เฉียวซิงเจียเม้มริมฝีปาก เงียบไปสองสามวินาทีจึงถาม “งั้นคุณรู้ไหมว่าทำไมฟู่ซือเหยียนต้องไปกานาให้ได้?”อันที่จริงฉินเยี่ยนเฉิงพอเดาจุดประสงค์ของฟู่ซือเหยียนออกแต่เขารู้ว่าจะพูดก่อนไปไม่ได้เด็ดขาดถ้าเขาพูด เสิ่นชิงซูต้องไม่ไปแน่!“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน” เกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉินเยี่ยนเฉิงได้แต่พูดแบบผิดต่อมโนธรรม “ไว้ผมจะช่วยถามให้นะ?”“คุณถามเขา เขาจะบอกคุณเหรอ?”“งั้นผมก็ไม่รู้แล้ว เป็นไปได้มากว่า...ไม่”เฉียวซิงเจียถอนหายใจ “อาซูอาภัพจริง ๆ เจอกับคนเฮงซวยแถมยังเก่งอีก เห็นเธอแล้วทำเอาฉันขยาดการแต่งงานเลย!”ฉินเยี่ยนเฉิงได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเบา ๆ “ไม่ต้องกลัวไปครับ โลกนี้ยังมีผู้ชายดี ๆ อีกเยอะ”“ช่างเถอะ เป็นโส

จากนั้นเขาโทรศัพท์หาเส้าชิง “ให้คนลบข่าวทั้งหมดที่เกี่ยวกับเจียงเยว่หลานในอินเทอร์เน็ต พร้อมสืบแอคปล่อยข่าวพวกนั้นที่กุเรื่องเจียงเยว่หลาน”“ครับ”ประมาณครึ่งชั่วโมง เส้าชิงโทรศัพท์มา“คุณชายฟู่ จัดการข่าวทั้งหมดของเจียงเยว่หลานแล้วครับ แอคปล่อยข่าวพวกนั้นก็สืบแล้ว คนที่อยู่เบื้องหลังเป็นคนเดียวกันหมด ก็คือเฟิงอวิ๋นเฉียนครับ”“ฉันรู้แล้ว” ฟู่ซือเหยียนพูด “ช่วงนี้นายจับตาดูความเคลื่อนไหวในอินเทอร์เน็ต มีความเคลื่อนไหวอะไรก็รายงานฉันทันที”เส้าชิง “รับทราบ”หลังจากจบการสนทนา ฟู่ซือเหยียนยืนอยู่ตรงหน้ากระจกทรงสูงด้านข้างเขาคือภาพวาดน้ำหมึกรูปคนที่เสิ่นชิงซูยังวาดไม่เสร็จราตรีเงียบสงัด เขาหลุบตามองคนในภาพ แม้จะมีแค่เค้าโครงไม่ชัดเจน แต่เขายังรู้ได้ในปราดเดียวว่าคนในภาพนั้นก็คือเขาเขายิ้ม น้ำเสียงทุ้มต่ำเย็นเยียบหลอมรวมอยู่ในสีสันแห่งราตรี“เสิ่นชิงซู เพื่อเป็นการตอบแทน ผมจะเตรียมเซอร์ไพรส์ให้คุณ ผมว่าคุณน่าจะชอบมาก”……เมื่อคืนเสิ่นชิงซูหลับไม่สนิท เช้านี้ตื่นมาหัวเลยหนัก ๆโทรศัพท์แจ้งเตือนว่ามีสายไม่ได้รับหลายสายคือเบอร์ของเวินจิ่งซีทั้งหมดเธอเม้มริมฝีปากแล้วโทรกลับไป

โจวอวี๋ชูกลับพูด “ซืออวี่ยังเด็ก อีกอย่างคุณเสิ่นดูแลซืออวี่ดีมากจริง ๆ ซืออวี่เป็นเด็กจิตใจดี เขาจำบุญคุณของคุณเสิ่นที่มีแต่เขาได้ก็เป็นเรื่องดีนะคะ”หลินหลานอี๋ได้ฟังก็ยิ่งร้อนใจ!“เสี่ยวชู ลูกไร้เดียงสาเกินไปแล้ว! แม่รู้ว่าหลายปีมานี้ลูกกับซือเหยียนรักกันมั่นคงมาตลอด และรู้ว่าซือเหยียนแต่งงานกับเสิ่นชิงซูเพื่อลูกกับซืออวี่ แต่ผู้ชายน่ะ บางครั้งก็ทนความยั่วยวนไม่ไหว ตอนนี้ร่างกายลูก...”โจวอวี๋ชูมองหลินหลานอี๋พลางขมวดคิ้วน้อย ๆ “แม่คะ แม่พูดอะไรน่ะ?”“เฮ้อ!” หลินหลานอี๋มองเธออย่างจนปัญญา “หลายปีนี้ซือเหยียนปกป้องลูกดีเกินไป สรุปแล้วลูกต้องรู้จักระวังหน่อย!”โจวอวี๋ชูกลับยิ้มกุมมือหลินหลานอี๋ แล้วเกลี้ยกล่อมเสียงนุ่ม “แม่คะ แม่วางใจเถอะ ความรักที่ซือเหยียนมีต่อหนู หนูรู้ดี หนูรู้ว่าแม่เป็นห่วงหนู แต่หนูมั่นใจในตัวซือเหยียนกับซืออวี่นะคะ”หลินหลานอี๋มองท่าทางไร้เดียงสาของลูกสาว ในใจทั้งร้อนรนทั้งจนปัญญาดีที่เธอทิ้งทางหนีทีไล่เอาไว้ ไม่อย่างนั้นตำแหน่งว่าที่แม่ยายตระกูลฟู่ของเธอคงไม่ค่อยมั่นคงแล้ว!……หลินหลานอี๋อยู่เป็นเพื่อนโจวอวี๋ชูพักหนึ่งก็ได้รับสายโทรศัพท์จากคุณนายไฮโซ

ฟู่ซืออวี่ยิ้มแฉ่งทันที “แม่รีบเปิดออกดูสิครับ!”เสิ่นชิงซูเปิดกล่องเครื่องประดับเป็นสร้อยข้อมือคริสตัลสีม่วงออกเส้นหนึ่งเป็นของที่กำลังนิยมในปีนี้“แม่ครับ น้าที่ห้างบอกว่าปีนี้คือเก้าม่วงห่างไฟอะไรสักอย่าง ถึงยังไงก็คือมันซับซ้อนมาก ผมฟังไม่เข้าใจ... สรุปน้าแล้วขายสร้อยข้อมือเส้นนี้บอกว่าปีนี้ใส่คริสตัลสีม่วงแบบนี้จะดีมาก ผมอยากให้แม่ดี ผมก็เลยซื้อมาให้แม่ครับ!”เด็กพูดจาตรงไปตรงมาโจมตีหัวใจคนตรง ๆเสิ่นชิงซูมองสร้อยข้อมือในกล่องเครื่องประดับด้วยอารมณ์ซับซ้อนหากเป็นแต่ก่อน ได้รับของขวัญที่มีความตั้งใจแบบนี้จากฟู่ซืออวี่ เธอต้องประทับใจอย่างสุดซึ้งแน่แต่น่าเสียดาย ทุกอย่างมันสายไปหมดแล้วตอนนี้เห็นสร้อยข้อมือคริสตัลเส้นนี้ เสิ่นชิงซูนอกจากจะมีอารมณ์ครุ่นคิดหนักอึ้ง ก็ยากจะมีความประทับใจจากเรื่องนี้ฟู่ซืออวี่เห็นเสิ่นชิงซูไม่ตอบสนองสักที ไม่รู้ว่าเธอชอบหรือว่าไม่ชอบสร้อยข้อมือเส้นนี้กันแน่?“แม่ครับ แม่ไม่ชอบเหรอ?”เสิ่นชิงซูคืนสติแล้วปิดกล่อง “สวยดี ขอบใจของขวัญของเธอนะ”เธอพูดพลางเก็บกล่องไว้ในกระเป๋าข้างตัว ตามด้วยกางผ้าห่มและหยิบที่ปิดตาออกมา“ฉันจะหลับ เธอมีอะไร