All Chapters of Tamed by the Billionaire Godfather: Chapter 1 - Chapter 9

“Ano bang napapala mo sa kakaganyan mo, Salvi? Ha? Sagutin mo ko!”Ang boses ng kanyang ama ay parang jackhammer na paulit-ulit ang bagsak sa tenga ni Salvi Calderon, kahit pa halos lunurin na sila ng alon ng dagat habang mabilis na sumusuwang ang jetski sa pagitan ng langit at tubig. Nasa likod niya ito, naka-itim na life vest at Ray-Ban shades, pero walang makakapigil sa sermon na tila tatagal habang may hangin ang mundo.“Dad, seriously, this is dangerous. Hindi ba pwedeng tumahimik na lang tayo habang nasa gitna tayo ng dagat?” Salvi snapped habang pilit na sinasalubong ang hangin. Naka-long sleeve siya na manipis, sunglasses, at cap para protektahan ang flawless skin niya sa araw. Pero kahit anong ayos niya, hindi pa rin nito matakpan ang bigat ng sitwasyon.“Dangerous? Alam mo kung ano talaga ang dangerous? Yung pagiging pabaya mo! Lasing ka na naman sa party na 'yon! Do you know how embarrassing it was? Anak ka ng senador! At ang headline? ‘Wild Heiress Calderon Throws Tantrum

Mainit ang hangin sa Isla Guadalupe, pero hindi ito sapat para i-distract si Salvi mula sa matinding inip na nararamdaman niya.Tatlong araw na siyang nakakulong sa islang ito. Wala siyang phone. Wala siyang internet. At mas lalong wala siyang kakampi. Kung hindi siya naglilinis ng sahig, naghuhugas ng plato, o pinapagalitan for breathing too loudly, umiikot lang ang utak niya sa tanong na: bakit ako nandito? Para siyang nasa isang kulungan na walang kalayaan. Mas naisip niyang sana, ipinatapon na lang siya sa ibang bansa kaysa sa dito sa islang kasama niya ang masungit na lalaki. Nakahiga siya sa kama, suot ang isang puting tank top at maikling shorts. Nakatingin sa kisame, habang pinapakinggan ang katahimikan sa labas. Kung hindi siya nabibingi sa katahimikan, naiirita siya sa alon ng tubig. Pakiramdam niya, isa talagang parusa ang naparito siya. Iniisip niya ang masasayang sandali ng kanyang buhay noon sa isla. Until… something caught her attention.Mula sa bintana ng kwarto, na

Ilang araw na ang lumipas mula noong bagyo, pero naiwan sa dibdib ni Salvi ang bigat ng panaginip. Paulit-ulit bumabalik sa isip niya ang imahe ng batang babae. Hindi lang niya ito kamukha—para bang may bahagi ng sarili niyang nakalimutan… o tinanggal.Habang abala si Hector sa pag-aayos ng mga nasirang bahagi ng villa, si Salvi naman ay abala sa pagpapanggap na okay lang siya. Pero sa loob-loob niya, hindi siya mapakali. Kung minsan, nahuhuli niyang tinititigan si Hector habang pawisan itong nagtatrabaho sa ilalim ng araw—shirtless, muscles glistening in the heat. Tila ba mas lalo itong naging misteryoso para sa kanya.That night, habang naglalakad siya papuntang kusina, muling dumaan siya sa harap ng library room nito. Nakabukas ang ilaw. At gaya ng dati, nandoon si Hector—nakatayo sa harap ng mesa, may hawak na lumang kahon. Ngunit ngayon, may bitbit itong alak. Palagi niya itong nakikita sa library, ngunit nagbabasa lamang ito, ngayon, umiinom itong mag-isa."Can’t sleep?" tanong

Pagkabalik ni Salvi sa kanyang kwarto, agad siyang napahiga sa kama. Nanginginig pa ang tuhod niya. Hindi niya alam kung saan siya kukuha ng lakas ng loob para muling harapin si Hector. Hindi dahil sa hiya. Hindi dahil sa takot. Kundi dahil sa sariling nararamdaman niyang hindi niya maipaliwanag.“Anong problema ko?” bulong niya habang nakatingala sa kisame. “Diyos ko, ninong ko ‘yon.”Ninong? Bigla siyang nag-cringe sa isiping iyon. She just saw her so-called Ninong’s body!Hindi siya inosente. She’s not a virgin either. She had sex before—with guys. Pero ibang klase si Hector. Iba ang dating. Iba ang sensasyong nararamdaman niya tuwing nasa paligid ito. Hindi lang katawan niya ang naaapektuhan—pati utak at damdamin niya'y nagkakagulo.Kaya nanatili siya sa kwarto. Dahil kung lalabas siya, hindi niya maipapangakong kaya niyang pigilan ang sarili. Not when her body reacts to Hector like fire to gasoline.Sa silid-kainan, tahimik na nakaupo si Hector, kasalo si Mira. Halatang inis ang

Ang sinag ng araw ay unti-unting nilalamon ng gabi. Sa ibabaw ng dagat, kumikislap ang mga alon, tila ginintuan, habang dahan-dahang umuugong pabalik sa dalampasigan ang yacht na sinasakyan nina Hector at Salvi.Tahimik ang paligid. Walang usapan, walang paliwanag—tanging ang kamay nilang mahigpit na magkahawak, parang kakambal ng pusong sabay na bumigay.Sa loob ng ilang saglit, para silang dalawa lamang sa mundo. Sa bawat hakbang pabalik sa lupa, tila dumaragdag ang bigat ng katotohanang binitiwan na nila ang kontrol—at hindi na nila kayang ibalik pa sa kung anong dapat.Sa paglapag ng kanilang mga paa sa dock, hindi agad nila napansin ang presensiya ni Mira.Nakaupo ito sa terrace, tila isang estatwang gawa sa ginto’t yelo—nakasandal sa lounge chair, isang baso ng cocktail sa kamay, ang puting bathrobe niya’y maayos na nakalapat sa makinis niyang balat. Maaliwalas ang anyo, ngunit sa ilalim ng mahinhing postura, ay naningkit ang kanyang mga mata. At ang tingin nito sa kanilang dala