All Chapters of กลรักคุณหมอแสนร้าย: Chapter 61 - Chapter 70

ในคืนเดียวกันที่คฤหาสน์หรูในจังหวัดเชียงใหม่ ภาณุนอนหันหลังให้กับสินีรัตน์ผู้เป็นภรรยา เขายังคงคิดถึงอิงลดาไม่เลิก ความหงุดหงิดจากการถูกบิดาบังคับให้กลับมายังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเขา“เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเถอะ” สินีรัตน์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย“เลิกพูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เถอะ อีกอย่างผมบอกแล้วว่าจะหย่ากับคุณ แต่เพราะตอนนี้อยู่ในช่วงเลือกตั้ง การหย่าของเราจึงต้องชะลอไปก่อนก็เท่านั้น ไม่ได้หมายความว่าผมจะเอาคุณไว้”“แต่ฉันท้องอยู่นะคะ ในท้องก็ลูกของคุณ คุณจะหย่าเพียงเพื่อผู้หญิงที่ไม่เคยรักคุณเลยงั้นเหรอ ถ้าเธอมีใจให้คุณ เธอจะหนีไปหาคนมาแต่งงานด้วยหรือไง คิดบ้างสิคะ” เธอลุกขึ้นนั่งมองยังสามีที่นอนหันหลังให้สักพักเขาจึงลุกนั่งบ้าง แล้วหันไปมองหน้าภรรยาด้วยแววตาที่ขุ่นเคือง“สินี ถ้าไม่ใช่เพราะความหึงหวงเกินเบอร์ของคุณ กลั่นแกล้งจนอิงต้องหนีผมไป ผมจะตามเธอไหม” พูดจบเขาก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่ จ้องมองออกไปในความมืดด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ“แล้วถ้

ภีมวัชรีบเดินขึ้นบันไดมายังห้องนอนของเขาอย่างรวดเร็ว ขายาวก้าวเข้ามาในห้องอย่างเงียบเชียบ แล้วยืนรออยู่หน้าห้องน้ำอย่างใจจดใจจ่อ เสียงน้ำจากฝักบัวที่ดังอยู่ภายในห้องน้ำทำให้เขารู้ว่าเธอกำลังอาบน้ำอยู่ไม่นานนักเสียงน้ำก็เงียบลง สามีหนุ่มยืนนิ่งรออยู่หน้าประตูห้องน้ำ จนกระทั่งประตูเปิดออก อิงลดาเดินออกมาในชุดกระโจมอกด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว ผมยาวที่ยังเปียกอยู่หมาดๆ ถูกรวบไว้ด้วยผ้าขนหนูอีกผืนทันทีที่เห็นเธอ ภีมวัชก็รีบก้าวเข้าไปหาแล้วรวบตัวเธอเข้ามากอดไว้แน่น อิงลดาตกใจจนตัวแข็งทื่อ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความประหลาดใจ“พี่ภีม ทำอะไรคะ” เธอพูดเสียงสั่น ก่อนที่จะมองหน้าเจ้าเล่ห์ของเขา“ฉวยโอกาสอีกแล้วนะ”เธอบ่นอกกมาเสียงเบา ก่อนจะเบือนหน้าหลบสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเขา ที่ทำเอาเธอขนลุกซู่ด้วยความประหม่าและมวนท้องน้อยแปลกๆภีมวัชไม่ได้ตอบอะไร เขายิ้มกริ่มแล้วดันร่างของเธอให้ชิดกับผนังหน้าห้องน้ำ แล้วโน้มตัวลงมาใกล้ใบหน้าของหญิงสาว“ใช่...พี่กำลังฉวยโอกาส เพราะโอกาสมันน่าฉวยจริงๆ” เขาพูดเสียงทุ้มต่ำ

ภาณุนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานในห้องนอนของตัวเอง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิดและไม่พอใจ โทรศัพท์มือถือที่เพิ่งวางสายจากบิดายังคงอยู่ในมือ สส.สุรเดชสั่งห้ามเขาอย่างเด็ดขาดไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับอิงลดาในช่วงนี้ เพราะเป็นช่วงที่กำลังมีประเด็นทางการเมือง และการเลือกตั้งนักการเมืองท้องถิ่นในเดือนหน้าก็เป็นเรื่องสำคัญที่ต้องรักษาหน้าตาของตระกูล“แกอย่าทำตัวเป็นเด็กๆ หน่อยเลยภาณุ! ถ้าอยากได้อะไรก็ต้องรู้จักรอ” เสียงของ สส.สุรเดชยังคงดังก้องอยู่ในหูของเขาคำสั่งของบิดาทำให้ภาณุต้องเก็บความโกรธเอาไว้ข้างใน เขาไม่สามารถขัดคำสั่งบิดาได้ในตอนนี้ แต่ในใจกลับกำลังวางแผนการบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้เขาจะยอมทำตามที่บิดาสั่งไปก่อน จะยอมรักษาหน้าตาของตระกูลในช่วงนี้ และจะรอให้การเลือกตั้งจบลงในเดือนหน้า แต่หลังจากนั้น เขาจะจัดการเรื่องของตัวเองในทันที เขาจะหย่ากับภรรยาของเขาเพื่อให้ตัวเองกลายเป็นอิสระ แล้วหลังจากนั้นเขาจะไปขออิงลดาแต่งงาน และถ้าเธอไม่เต็มใจ เขาก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อิงลดามาครอบครองให้ได้ ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม

ภาณุเดินตามสินีรัตน์เข้ามาในห้องรับแขกด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขาไม่พอใจกับคำสั่งของบิดา และยิ่งไม่พอใจกับแผนการของภรรยาที่เขาคิดว่าเธอจงใจถ่วงเวลาเขาไว้“นี่มันแผนการของคุณใช่ไหม สินี” ภาณุถามด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน“คุณจงใจจะถ่วงเวลาฉผมไว้ เพื่อให้อิงแต่งงานไปก่อนใช่ไหม”สินีรัตน์หันกลับมามองเขาด้วยสีหน้าที่สงบนิ่งผิดปกติ เธอไม่สะทกสะท้านกับความโกรธของเขาเลยแม้แต่น้อย“ฉันไม่ได้ทำอะไร ทุกอย่างเป็นผลจากการกระทำของคุณเอง” เธอตอบเสียงเรียบ“อย่ามาตอแหล” ภาณุขึ้นเสียง และสบถคำหยาบคายออกมา แต่ตอนนี้เธอไม่แปลกใจแล้ว กับธาตุแท้ของคนอย่างเขา“คุณรู้ว่าผมรักอิง และคุณก็รู้ว่าผมไม่อยากให้เธอแต่งงานกับคนอื่น”สินีรัตน์หัวเราะในลำคอเบาๆ ไม่คิดว่าภาณุจะคลั่งรักองลดาถึงขนาดนี้ แต่เรื่องที่อิงลดาจดทะเบียนสมรส เธอจะไม่บอกเขา เธอจะปล่อยให้เขาคลั่งต่อไป และรู้ความจริงด้วยตัวเองในสักวัน“คุณควรจะสงบลงได้แล้วภาณุ ยิ่งฉันเห็นคุณโวยวายแบบนี้ ฉันก็ยิ่งสงสัยในตัวเองว่าทำไมถึง

ภีมวัชขับรถกลับมาถึงบ้านในเวลาเกือบจะเที่ยงคืน ความเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานที่ยาวนานเกือบทั้งวันเริ่มแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว เขายิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นอิงลดาหลับไปแล้วบนเตียงนอนของพวกเขานายแพทย์หนุ่มรีบเข้าไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกที่โหยหาอ้อมกอดอุ่นๆจากภรรยาเขาค่อยๆ ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ เธอ แล้วสอดแขนเข้าไปใต้ตัวของหญิงสาวเพื่อกอดเธอไว้แน่น อิงลดารู้สึกตัวเล็กน้อย เธอขยับตัวเข้าหาความอบอุ่นของเขา ก่อนจะหันกลับมาสวมกอดเขาตอบอย่างไม่รู้ตัวภีมวัชรู้สึกได้ถึงอ้อมกอดของเธอ เขายิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่เธอเป็นฝ่ายกอดเขา แล้วหลับตาลงอย่างช้าๆ ความเหน็ดเหนื่อยทั้งหมดที่เขาสะสมมาตลอดทั้งวันเหมือนจะมลายหายไปจนหมดสิ้น เหลือไว้เพียงความสุขและความอบอุ่นที่ได้รับจากอ้อมกอดของภรรยา************************เช้าวันรุ่งขึ้น ภีมวัชตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกสดชื่น เขามองไปที่ภรรยาที่กำลังยืนอยู่หน้ากระจก เธอแต่งตัวในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงยีนขายาวที่ดูทะมัดทะแมงอิงลดาไม่ได้ปลุกเขาให้ตื่น เธอรู้ว่าเมื่อคืนเขากลับมาดึกม