All Chapters of Loveless Deal with the Cold-Hearted CEO: Chapter 151 - Chapter 160

Loveless Deal with the Cold-hearted CEO Book 2 (Jenny and Sebastian)Buod“Cold-hearted CEO. Desperate assistant. Isang deal na magbabago ng kanilang mga buhay.”Si Sebastian Tuazon ay isang self-made billionaire CEO, matapang, makapangyarihan, at walang puso matapos masaktan.Si Jenny, ang personal assistant na nais ng magresign kaya binuwisit niya ang boss.Hanggang sa isang krisis ang nagtulak sa kanya na umutang sa kumpanya. Ngunit imbes na pirmahan ang loan approval, isang kontrata ang inilatag ng CEO.Isang loveless deal kapalit ng malaking pera. Halos mahulog siya sa kinauupuan ng mabasa ang kasunduan. Gusto nitong maging sexual partner siya anytime, anywhere.Dala ng pangangailangan, pikit mata siyang pumirma. Hanggang sa ma-realize niyang ginagawa siyang carbon copy ng babaeng mahal nito!Siya naman ang naghain ng resignation kaso ay ayaw nitong tanggapin at wala naman siyang pambayad sa utang. Hanggang kailan siya magtitiis? Paano ang batang nasa kanyang sinapupunan?Simula n

Kinagabihan, pag-uwi mula sa trabaho, agad dumiretso si Jenny sa kusina ng kanyang apartment. Binuksan niya ang kalan, inilabas ang harina, gatas, at kaunting mantika, mga simpleng sangkap at nagsimulang gumawa. Niluto niya ang paborito banana bread sa maliit na oven. Bukas na niya lulutuin ang turon na espesyal dahil may langka pa.Kinabukasan, bitbit niya ang isang malaking bag. Hindi niya inaasahan ang magiging reaksyon ng mga kasamahan. Pero nang inalok niya…“Wow, Jenny! Ang sarap ng turon mo!” sabi ng isang staff mula accounting.“May banana bread ka pa ba? Tatlo na ang bibilhin ko! Uuwi ko sa anak ko ‘yung dalawa,” dagdag ng isa.Hindi nagtagal, ubos agad ang mga dala niya. Halos lahat ng empleyado ay nag-abang na kinabukasan. Sa unang pagkakataon, ramdam niyang may pag-asa siya, kahit maliit, kumikita siya mula sa sariling sikap.Ilang araw nang laging nauubos ang paninda niya bago magtanghalian. At tuwing binibilang niya ang perang kinita, nararamdaman niya ang kakaibang saya

Nakatayo si Sebastian sa tabi ni Mira, hawak ang isang malaking itim na payong, seryoso ang mukha. At kung tama ang kutob niya lahat ng masama niyang sinabi, nadinig nito.“B-boss…” halos pabulong niyang sabi, nanginginig ang boses, hindi niya alam kung dahil sa lamig o sa takot.Saglit na katahimikan. Tanging tunog ng ulan ang pumapagitna sa kanila. Hanggang sa marinig niya ang mababang tinig ni Sebastian.“Interesting,” mahinang sabi nito, diretso ang tingin sa kanya. “So that’s what you really think of me.”Napakagat-labi siya.Hindi siya makagalaw. Hawak pa rin niya ang cellphone, si Mira sa kabilang linya, pero hindi na niya marinig ang boses nito sa lakas ng kabog ng puso niya.Tahimik lang si Sebastian habang nakatayo sa tabi niya, matatag na hawak ang payong. Walang imik, walang galit na lumalabas sa labi, pero ang katahimikan nito ang mas nakakakilabot.Ramdam niya ang bigat ng sitwasyon. Para bang bawat patak ng ulan ay nagiging martilyo na tumatama sa dibdib niya. Hindi siya

Namilog ang mata ni Jenny.“Boss, seryoso, wala ka talagang dahilan para manatili dito,” aniyang walang preno ang bibig. “Mainit, masikip, walang flat-screen TV, walang wine, wala kang—”“Pero may kape,” putol ni Sebastian, sabay higop muli ng 3-in-1.Napatulala siya. Ano ba ‘tong taong ‘to, parang hindi nauubusan ng dahilan?Bago pa siya makaisip ng susunod na pambara, biglang may kumatok sa pinto. Malakas, sunod-sunod, parang gigibain ang kahoy.Nagulat siya, halos madulas ang paa sa pagmamadali.“Sandali lang!” aniya bago lumapit sa pinto. Binuksan niya ng kaunti, sapat lang para sumilip.Nandoon si Mang Tommy, ang may-ari ng apartment, amoy sigarilyo at alak. Naramdaman agad ni Jenny na parang may sumipa sa sikmura niya, ilang buwan na nga pala siyang hindi nakakabayad ng upa.“Aba, Jenny,” madiin na sabi ni Mang Tommy, nakahalukipkip. “Alam mo bang mahigit tatlong buwan ka nang palyado sa renta? Puro pangako, wala namang bayad.”“Pasensya na po, Mang Tommy. Sa susunod na sweldo,

Napapikit si Jenny at kinurot ang sarili. Nagiging ilusyunada siya. Buti na lang na wala si Sebastian at baka marinig si Yaya Cora.Nagtimpla siya ng kape.“Ay hija, wag ka nang mahiya. Kita ko sa mga mata ni Sir Sebastian na may gusto siya sa ’yo. Kung hindi, eh bakit dito ka niya pinatuloy, ha? Hindi ba, pwede ka naman niyang dalahin sa condo o hotel? Pero dito ka niya dinala. Ibig sabihin--”“Yaya! Hindi po talaga ganoon. Mali po ang iniisip ninyo. Emergency po ito kaya ako napatira dito.”Pero hindi pa natatapos ang paliwanag niya nang biglang bumaba mula sa hagdan si Sebastian.Napalunok siya nang makita ang itsura nito, shirtless, may tuwalya lang nakasampay sa balikat, pawis na pawis, halatang kagagaling sa gym sa loob ng bahay.Nanlaki ang mata niya. Napatingin sa six pack abs at biceps ni Sebastian, pababa sa flat nitong tiyan at nakabukol nitong harapan na malaki. Hindi lang malaki, malaking malaki. Agad niyang sinaway ang sarili.“Oh, Sir Sebastian!” tuwang-tuwang bati ni Y