All Chapters of Loveless Deal with the Cold-Hearted CEO: Chapter 41 - Chapter 50

Umaga pa lang, nakaupo na si Mira sa kanyang desk, maingat na nire-review ang final presentation para sa meeting mamaya. Gusto niyang siguraduhin na maayos ang lahat, lalo na kasama ang CEO at board members at unang beses niyang mag-pi-present sa meeting. Mainam itong training niya.Pagkatapos ng ilang minuto, tinawag siya ni Sofie.“Mira, naiwan ko ang laptop ko sa bahay. Pwede bang pahiram ng laptop mo sandali? Kailangan ko lang i-check yung format ng isang file para compatible sa projector natin,” anitong seryoso ang mukha.Ilang araw ng mabait si Sofie. Baka nagbago na ito. At wala din naman siyang mapapalang awayin ang babaeng minamahal ni Kyle.“Ah, sige. Sandali lang, i-save ko lang ‘tong ginagawa ko.”Habang abala siya sa pag-aayos ng ibang papers sa mesa, mabilis na pinihit ni Sofie ang laptop palayo sa kanya, kumikilos nang tila nagta-type lang. Pero sa likod ng mabilis na paggalaw ng mga daliri nito, binubuksan na nito ang presentation file para mamaya.Mabilis nitong binago

Lumalakas ang buhos ng ulan. Mukhang matindi ang habagat.Sa lumang bahay nila Mira, kumalat ang aroma ng bagong timplang kapeng barako ni Nanay Mel. Nakaupo si Kyle sa lumang sofa. Kinabahan siya at baka ubuhin ang boss dahil sa alikabok."Tikman mo ’to, Kyle. Kape at biko. Sana magustuhan mo, biglang bigla naman kasi ang dating ninyo, hindi na ako nakapaghanda ng masarap na makakain," ani Nanay Mel."Sigurado akong masarap po ‘yan," anitong agad tinikman ang biko. Nag-alala siyang baka sumakit ang tiyan ng amo.Lumabas si Tatay Samuel at nagmano din ang binata. “Magandang gabi po Tatay Samuel.”Tumango ang matanda. “Mabuti at napasyal kayo.”Dumating si Maya, bitbit ang maliit na paper bag ng pasalubong. Pagpasok nito sa sala, napahinto ito, nanlaki ang mata."Hala… Ikaw ba ‘yung jowa ni Ate Mira na sinasabi ng mga kapitbahay na nakasakay sa mamahaling kotse!?""Ako nga. You must be Maya, ang magandang nakababatang kapatid ni Mira.”Agad na naupo ang kapatid sa tabi ni Kyle, parang

Pagdating nila sa evacuation center, agad na sinalubong ng mga boluntaryo ang pamilya ni Mira. Mabuti na lang at ligtas silang lahat, kahit basang-basa at pagod. Inalalayan ni Kyle ang buong pamilya niya. Hawak nito ang isang payong habang inaalalayan si Nanay Mel at Tatay Samuel papunta sa loob.Sa halip na magpahinga ay agad itong naghanap ng paraan para makatulong. Nakipag-usap ito sa mga barangay opisyal at inasikaso ang pagpapadala ng tulong mula sa Megawide Corporation, mga kahon ng bottled water, instant food packs, kumot, at mga hygiene kits. Mabilis ang pagdating ng tulong mula sa kumpanya, naunahan pa ang local na pamahalaan.Hindi lang iyon, nakita rin ng mga tao kung paano ito personal na nagbuhat ng mga sako ng bigas, nag-abot ng pagkain sa mga bata, at tumulong mag-ayos ng sleeping mats para sa mga matatanda. Walang boss sa kilos ng CEO parang isa lang din itong ordinaryong residente na may malasakit. Hindi niya alam kung bakit feeling proud wife siya.Kinabukasan ay nag

Tumango si Mira at inabot ang folder. Mula sa ilalim ng mesa, marahang binuksan niya ang voice recorder ng cellphone.“Malaking eskandalo ‘to kapag nagkataon,” ani Calyx na nakangisi ng makita ang pirma.Tinanggap nito ang kontrata, mabilis itong sinuri. “Ito na ‘yon. Isa ‘to sa gawa-gawang ebidensya para patunayan ang anomalyang kunwaring ginagawa ni Kyle.”Habang nag-uusap sila, ramdam niya ang malakas na tibok ng puso dahil sa katotohanang bawat salitang nasasagap ng camera at recorder ay maaaring magligtas kay Kyle.Matalim ang tingin ni Calyx habang nakasandal sa upuan, hawak-hawak ang cellphone at tila nag-iisip.“Hindi ako papayag na patuloy na bumango ang pangalan ni Kyle. Kung kailangang wasakin siya sa media, gagawin ko. May bago akong plano,” mapanganib nitong sabi.Binuksan niya ang isang folder sa phone at itinapat kay Mira.Halos mapugto ang hininga siya nang makita ang larawan. Si Kyle, nakahiga sa kama, yakap ang isang babaeng hindi niya kilala, kapwa walang saplot at

“Pumayag ako,” sagot ni Mira, diretso ang tingin kay Kyle.“Hindi lang dahil sa utang na loob sa pagtulong niya sa’yo… kundi dahil alam kong makakatulong talaga iyon sa school. Wala naman sigurong masama kung pumunta ako.”Ngumuso si Kyle, halatang hindi pa rin kumbinsido, pero wala nang nasabi. Niyakap na lamang siya ng mahigpit.Bahagya siyang lumayo at kinuha ang tablet at pag-check ng schedule ng boss for next week.“Mira,” tawag nito, mababa ang boses, “’Wag ka na sigurong pumunta sa birthday ni Sebastian.”Napalingon siya, kunot ang noo. “Bakit naman?”Umiling si Kyle, may halong iritasyon sa tinig. “Ayoko lang. Hindi ko gusto ’yung mga tingin niya sa’yo.”“Mabait si Sebastian. Gusto ko ding makatulong sa school kaya pagbigyan mo na ako.” Iniharap siya nito. “Huwag ka ng sumama.”“Sandali lang ‘yun. Ilang oras lang. Bilang kapalit na din ng pagliligtas niya sa’yo.”***Dumating ang araw ng selebrasyon. Mainit ang sikat ng araw nang makarating sila Mira at Sebastian sa lumang esk