All Chapters of THE HIDDEN WIFE’S TEARS: Chapter 131 - Chapter 140

“Aiah, sigurado ka ba na kaya mong alagaan si Sir Noah? Hindi ka ba mahihirapan sa kanya?” Nag aalalang tanong ni Aling Manda. Naabutan kasi siya nito na nahihirapan kahit katulong niya sa pagbubuhat ang kadarating lang na nurse nitong si Allan. Kailangan parin kasi ito pagdating sa mga gamot kaya may nurse parin ito. Saka hindi niya kayang mag isa na isakay o dalhin sa banyo si Noah. Masyado itong malaki. “Wag kayong mag alala, Aling Manda. May katulong naman ako sa pag aalaga sa kanya. Saka masaya akong kasama siya—ibig ko pong sabihin ay masaya akong alagaan siya, bukod sa malaki ang pa-sweldo ni ma’am Catherina ay hindi ako nalulungkot.” May pagdududa itong tumingin sa kanya kaya napalunok siya. Mamaya ay may nasabi siya mali. “Sabagay, sisipagin ka talaga kapag malaki ang pasahod. Oh siya umakyat ka na sa taas, baka hinahanap ka na ng alaga mo.” Nakahinga siya ng maluwag. Akala niya ay nagduda na ito. Pero ano naman? Wala namang masama kahit malaman pa ng mga ito ang to

Inipon niya ang itinapong gamot na ini-inject kay Noah, palihim ring nililista niya ang mga gamot na pinapainom dito kapag may pagkakataon siya. Kailangan niya iyon sa pagtakas nila, kaya hindi siya nagpadalos-dalos sa pag alis at desisyon. Mahalaga ang kalusugan nito, kaya hindi niya ihihinto ang gamutan nito. Nagmamadaling kinuha niya sa basurahan ang nakita niyang itinapon ng nurse nitong si Allan. Tinago niya agad sa bulsa niya ang maliit na botelya ng gamot ng makarinig ng yabag. Importante kasi ito. Napansin niya na kada umaga ay tinuturok ito. “Aiah, kanina pa kita hinahanap. Halika dito,” tawag sa kanya ni Aling Manda. “Tingnan mo ‘tong bestidang nabili ko sa palengke kanina, ang ganda di’ba? Sukatin mo sigurado akong bagay ito sa’yo.” “Aling Manda, naman. Ang laki naman nito, ang payat ko lang kaya.” Reklamo niya ng makita kung gaano ito kalaki. “Malaki ba? Ay akala ko kakasya. Bweno pagtiyagaan mo na ito, kakasya din sayo ‘to kapag lalong lumaki ang tiyan mo.“ hinil

‘Dapat pala hindi ko nalang binigay!’ Kanina pa siya palakad-lakad habang nagsisisi. Para kasing may laman ang sinabi nito kanina. O baka paranoid lang siya. Ang hirap kasi magtiwala sa sitwasyon nila ni Noah ngayon. “Akala ko ba sasama ka sa amin ngayon?” Tanong ni Aling Manda ng sabihin niyang hindi na siya makakasama. “Pupuntahan ko kasi si Sir Noah.” “Ano? Di’ba kakasabi ko lang sayo kanina na iwas-iwasan mong tumambay doon. Halika ka nga dito.” Hinila siya nito sa sulok. “Si ma’am Sunny, napakatapang no’n, apo kasi ng Police General iyan, anak ng isang Alejo. Teenager palang ay hinahabol-habol na niya si Sir. Ayokong ma-involved ka sa kanila, lalo na sa kanya dahil marami ang nagsasabi na iba ang ugali niya. Spoiled brat siya. Iniisip lang kita, ayaw ko mawalan ka ng trabaho. Hindi mo naman kailangan tumambay doon ng matagal dahil may nurse. Pwede mo naman siya paglihian ng hindi palaging nakikita.” “Pinaglilihian?” Naubo siya. “Aba oo, bakit hindi ba?” Umingos ito.

Pinahid niya ang luha at sinabi ang destinasyon nila. Pinag isipan niya ito, dapat doon sila sa malayo at hindi matutunton ng kahit sino. Hanggat hindi gumagaling si Noah ay hindi sila ibabalik. Saka na kapag kaya na nitong ipaglaban sila ng anak nila. Tumingin siya rito. Napangiti siya ng makita ang kasiyahan sa mata nito, alam niya na maligaya din dito kagaya niya dahil nakatakas na sila. “Tinupad ko ang pangako ko, natakas kita sa inyo. Quits na tayo, ako naman ang nagligtas sa kasal na ayaw mo.” Hinawakan niya ang mukha nito at magaan itong pinatakan ng halik sa labi nito. “Makakasama ka na namin, Noah. Hindi na tayo magkakahiwalay.” Umaapaw sa ligaya ang puso na sambit niya. Nag init ang sulok ng mata niya ng makita ang paglamlam ng mata nito. Sa mata makikita ang tunay na pagmamahal nito sa kanya. Hinawakan niya ang kamay nito at pinatong sa tiyan niya. “Limang buwan na si baby, kaunting panahon nalang ay makakasama na natin siya. Kaya magpagaling ka agad ha.” Malambing

Samantala sa kabilang banda. Humalakhak sila Allison at Iwa. “May sa pusa man siya, hindi na niya matatakasan ang kamatayan ngayon!” Sabi ng ama ni Aiah. “Tama ka, bakit kasi bumalik pa siya! Nalaman tuloy natin na buhay pa siya!” Tumatawang sabat naman ni Iwa. “Wala ng makakapigil sa atin, kapag nalaman ni Aiah na patay na talaga ang lalaking iyon ay wala ng dahilan para takasan niya tayo. Magsilbi sana itong babala sa kanya na may mangyayari na hindi maganda sa sinumang sumabagal sa atin!” Inakala nila patay na talaga si Noah. Ngunit hindi pala, nabuhay pa ito at dinala sa ibang bansa upang doon ipagamot. Tumakas si Aiah dahil umaasa ito na buhay pa ito, kaya gumawa sila ng paraan para matuluyan ito at hindi na sila magkita. Hindi lang para sa kanila ang ginawa nilang pabor, kundi para narin kay Mr. Kong. Malaki ang galit nito sa pagkawala ng anak, malaki ang kapalit kung sila mismo ang makakabura kay Noah sa mundo. Kinuha ni Iwa ang cellphone at tinawagan si Mr. Kong. “Naga