Semua Bab ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน: Bab 61 - Bab 70

บทที่ 31 ดอกรักเบ่งบานเต็มไปหมดเลยวันนี้ ตอนต้น เสวี่ยหนิงสบตาหญิงชราด้วยแววตาสงบนิ่งล้ำลึกยากคาดเดา ทว่าในความคิดของหญิงสาวนั้น… ‘แหม ท่านยายหวงหลานชายตัวโตอย่างกับหมีหรือเจ้าคะ เดี๋ยวข้าก็พาหนีเสียเลย ถ้าไม่อยากให้ข้าแต่งเป็นภรรยาคนเดียวของเขาล่ะก็…เช่นนั้น ข้าจับพ่อหยางหยางมาเชยชมให้สมใจ แล้วค่อยส่งคืนท่านทีหลังก็แล้วกันนะเจ้าค่ะ โฮะๆๆ สาวจากศตวรรษที่ยี่สิบสอง เรื่องอยู่ก่อนแต่งถือเป็นเรื่องปกติเจ้าค่ะ’ ความคิดซุกซนบังเอิญผุดขึ้นในหัวสวยๆของเสวี่ยหนิงแวบหนึ่ง ทว่าเพียงได้แค่คิดแต่มิอาจพูดออกมา นางจึงจำเป็นต้องตอบอีกฝ่ายด้วยประโยคดูดีว่า… “หากข้าเดาไม่ผิด ท่านหญิงเองคงทราบมาก่อนแล้วว่าข้าเพิ่งหย่าร้างมา ฐานะคงไม่เหมาะสมในสายตาท่าน เรื่องนี้ข้าเข้าใจดีเจ้าค่ะ เหตุผลที่ข้าขอหย่ากับอดีตสามี เป็นเพราะไม่ต้องการแบ่งใช้สามีกับหญิงอื่น…” จะบอกความจริงว่าไม่ได้พิศวาสเหรินหมิงก็คงไม่เหมาะนัก เสวี่ยหนิงหยุดสังเกตท่าทีของท่านหญิงเจียงอิ่งชั่วอึดใจก่อนพูดต่อ “ท่านอาจมองว่าข้าใจแคบเห็นแก่ตัว แต่สำหรับข้า การที่ต้องมองเห็นสามีพะเน้าพะนอกับหญิงอื่น ข้าทนไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ ส่วนเรื่องการแต่งงาน

บทที่ 32 งานล่าสัตว์ประจำปี ตอนต้น กั๋วกงหนุ่มรูปงามถึงกับเงิบ แอบเสียความมั่นใจไปหลายส่วนจนหน้าเปลี่ยนสี คาดไม่ถึงว่าการจีบหญิงครั้งแรกจะพังไม่เป็นท่า…หรือเป็นเพราะข่าวลือที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน เรื่องที่ว่าเขาเป็นพวกตัดแขนเสื้อเหมือนอันอ๋อง! เพราะถีบสาวใช้ที่คิดปีนเตียงกระเด็นออกมาจากห้องอย่างไม่ยั้งแรง! เมื่อโกวเหมี่ยนจือชื่นชมความหล่อนุ่มฟูของหลางจื่อจนพอใจ ใบหน้างามจึงยอมเงยหน้าขึ้นมาทักทายเผิงชางหนาน “ท่านกั๋วกง เหมี่ยนจือเสียมารยาทแล้ว ที่ไม่ได้ทักทายท่านก่อนหน้านี้ ขอท่านกั๋วกงโปรดอภัยด้วยเจ้าค่ะ เป็นเพราะข้าชอบสุนัขมาก แต่ท่านแม่แพ้ขนแมวและสุนัข ในจวนจึงมิอาจเลี้ยงสัตว์ได้ พอข้าเห็นสุนัขทีไรก็ลืมตัวทุกที…” คำสารภาพของหญิงสาว ช่วยเรียกความมั่นใจของเผิงชางหนานให้กลับคืนมา ใบหน้าหล่อเหลาที่ซีดขาวก่อนหน้านี้กลับมามีเลือดฝาดอีกครั้ง “คุณหนูสามอย่าได้เกรงใจ ข้ามิใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่างเสียหน่อย เห็นท่านเอ็นดูหลางจื่อข้าก็ค่อยเบาใจ คนอื่นๆ ล้วนกลัวมันเพราะรูปร่างใหญ่โตดูคล้ายหมาป่า” หลางจื่อแอบเหล่ชายหนุ่มด้วยสายตา แหมมมม “แล้วเมื่อตะกี้ใครหน้าซีด ข้าเห็นนะ! อวิ๋นเอ๋อร์ก

บทที่ 33 มีเสียงแปลกๆในกระโจมเจ้าค่ะ ตอนต้น ครู่ต่อมาเนี่ยซื่อก็พาซ่งซินเหวินกลับกระโจม ซ่งจงเจิ้งที่ทราบข่าวเดินบ่นอย่างอารมณ์เสียมาตลอดทาง เขากำลังหารืออยู่กับเสนาบดีคลัง เรื่องงบประมาณที่กรมโยธา อาจต้องขอเบิกเพิ่มสำหรับใช้ในการสร้างฝายทางเหนือ หลังได้รับจดหมายแจ้งจากเหรินหมิงเมื่อวันก่อน การสนทนาสำคัญนี้กลับต้องมาชะงัก เพราะมีคนมาแจ้งว่าบุตรีคนรองได้รับบาดเจ็บตกจากหลังม้า ทหารสองคนที่ติดตามม้าของซ่งซินเหวินไป กลับมารายงานซ่งจงเจิ้งว่าม้าตัวนั้นวิ่งเตลิดไปทางหน้าผา และพลัดตกลงไปในกระแสน้ำเชี่ยวยากจะติดตาม ซ่งซินเหวินหน้าซีดขาว ไพล่คิดในใจว่า หากนางไม่กระเด็นตกจากหลังของมันเสียก่อน คงไม่ใช่แค่ม้าที่ร่วงลงหน้าผาไปแน่ “ทะ ท่านแม่…” หญิงสาวตัวสั่นกอดมารดาแน่นอย่างเสียขวัญ เนี่ยซื่อจึงสั่งให้อาอี๋เอายาสงบจิตที่พกมาเองจากจวนไปต้มมาให้ซ่งซินเหวินดื่ม คล้อยหลังอาอี๋ไม่นาน ซ่งเจียวเจียวและเสี่ยวเจินก็ก้าวเข้ามาในกระโจม “น้องรอง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ข้าได้ยินว่าเจ้าตกม้าอย่างนั้นรึ บาดเจ็บมากรึเปล่า” ท่าทางของซ่งเจียวเจียวดูตกใจไม่น้อย รีบก้าวขามาหาน้องสาว สีหน้าแววตาดูห่วงใย “ขอบคุณพี

บทที่ 34 สามีในฝันของหญิงสาวทั้งโลก ตอนต้น ภายในกระโจมของเว่ยลี่หยาง “ท่านอ๋องจะปล่อยซ่งเจียวเจียวไปหรือพะย่ะค่ะ กระหม่อมคิดว่าทรงอยากให้นางแต่งกับกู้จื่อฝานเสียอีก “หลิวหยวนเอ่ยถาม ขณะรับเสื้อเกราะอ่อนที่นายเหนือหัวถอดออกเอาไปแขวนให้ “ข้ามีแผนการใหม่ต่างหาก ช่วงปลายฤดูสารท คณะทูตจากแคว้นโจวจะมาถึง ทางนั้นส่งสาส์นมาแจ้งว่า หัวหน้าคณะทูตที่เดินทางมาครั้งนี้คือ ตวนอ๋อง เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ” เกิดประกายอันตรายวาบหนึ่งในดวงตาเว่ยลี่หยาง “โอ้…กระหม่อมเข้าใจแล้วพะย่ะค่ะ” หลิวหยวนเบิกตากว้าง ห่อปากร้อง โอ้ เสียงยาว หากเทียบกับตวนอ๋อง กู้จื่อฝานจะนับว่าเป็นอะไร ท่านอ๋องทรงเกลียดซ่งเจียวเจียวถึงกระดูกดำจริงๆ! คิดแล้วก็น่าทอดถอนใจ ไม่น่าเชื่อว่าหญิงสาวหน้าตางดงามชาติตระกูลสูงส่ง แต่จิตใจกลับสกปรกโสมม แพ้แล้วพาลกัดไม่ปล่อยขนาดนี้ สาเหตุมาจากวันที่ซ่งเจียวเจียว โดนเชียนเสวี่ยหนิงเปิดโปงต่อหน้าเหรินหมิง ในวันที่ทั้งสามไปเจอกันที่ร้านขายเครื่องหอม ครั้นซ่งเจียวเจียวทราบเรื่องที่เหลาหงส์ฟ้า รับซื้อผักจากสวนอรุณรัก นางจึงส่งเสี่ยวหมี่ไปติดสินบนคนงานในครัวของเหลาหงส์ฟ้า บอกให้เอาผักที่ไม่ได้คุณ

ข่าวเรื่องจวิ้นอ๋องเว่ยลี่หยางกำลังจะอภิเษกกับหญิงหม้ายเจ้าของสวนอรุณรัก แพร่สะพัดไปทั่วเมืองหลวง มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์หลากหลายกันไปทั้งดีทั้งร้ายปะปนตามลมปากมนุษย์ บ้างก็ยินดีที่จวิ้นอ๋องไม่ถือสาเรื่องที่นางเคยหย่าร้างมาก่อน บ้างก็ว่าเชียนเสวี่ยหนิงต้องทำเสน่ห์ใส่จวิ้นอ๋องเป็นแน่ กระทั่งมีชาวบ้านบางกลุ่มที่เห็นใจหญิงสาว เพราะคิดว่าจวิ้นอ๋องอัปลักษณ์ อาจใช้อำนาจบังคับขู่เข็ญให้นางแต่งด้วย เพราะถึงเชียนเสวี่ยหนิงจะเป็นแม่หม้าย แต่ก็ยังเป็นสาวสะพรั่งรูปร่างหน้าตางดงามไม่น้อยหน้าผู้ใด บิดาก็เป็นถึงปราชญ์ยิ่งใหญ่แห่งยุค มิใช่แค่คนในเมืองหลวงที่ทราบข่าวเรื่องการอภิเษกของจวิ้นอ๋องกับเชียนเสวี่ยหนิง เหรินหมิงที่คุมงานก่อสร้างฝายทางเหนือก็ได้รับข่าวนี้เช่นเดียวกัน “ข้าเสียเจ้าไปจริงๆแล้วสินะเชียนเสวี่ยหนิง ชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสแก้ตัวอีกแล้ว” ว่าแต่อดีตภรรยาของเขาไปรู้จักกับจวิ้นอ๋องได้อย่างไร หรือว่า…คนงานล่ำบึ้กผู้นั้น?! หากคะเนดูจากรูปร่างและความสูงของจวิ้นอ๋อง ซึ่งเขาเคยเห็นในท้องพระโรงก็นับว่าเหมือนกันมาก เหรินหมิงหน้าเผือดสี นี่เขาแอบล่วงเกินจวิ้นอ๋องไปโดยไม่รู้ตัวหรือนี่!! รู้สึกเ