All Chapters of Ninja of chaos บทนำ ลำนำแห่งเลอร์มอง: Chapter 1 - Chapter 10

ปีเคออสที่ 520 ณ จุดรับงานหรือที่เรียกกันอีกอย่างว่าไข่แดง เพราะที่นี่อยู่ติดกับดินแดนมนุษย์แทบทุกที่ แต่กลับไม่มีใครเป็นเจ้าของเลย ทำให้กลายเป็นจุดแวะพักและรับงานของเหล่านักผจญภัย ซึ่งการเป็นนักผจญภัยนั้นเป็นอาชีพที่ดีสุดแล้วในยุคสมัยเคออส เพราะตั้งแต่เริ่มยุคสมัยก็เกิดความวุ่นวายทั้งจากเหล่ามนุษย์ ปีศาจ มอนเตอร์ขึ้นมา ทำให้ทางการของแต่ละประเทศควบคุมแทบจะไม่ได้ เลยทำให้อาชีพนักผจญภัยเกิดขึ้นมากมาย เพื่อรับงานเหล่านี้ คำว่านักผจญภัยเป็นการเรียกรวม ๆ จริง ๆ งานสายนี้มีหลายวิชาชีพมาก เช่น นักรบ จอมเวทย์ โดยแต่ละอารยธรรมจะต่างกันที่นี่นี้เป็นแหล่งเศรษฐกิจ มีทั้งที่พัก ร้านอาหาร ขายอาวุธ ขายอุปกรณ์ต่าง ๆ และที่นี่นอกจากมนุษย์แล้วยังมีเอลฟ์ โดวาฟ อยู่ทั่วไปในดินแดน โดยรับงานนั้นจะมีเจ้าหน้าที่จากดินแดนต่าง ๆ เอาประกาศมาแปะไว้ที่ป้ายประกาศตามหน้าร้านอาหาร ที่พักต่าง ๆ ไม่ก็มีคนเข้าไปที่ในอาคารที่เรียกว่า แหล่งงานก็ได้เหมือนกัน ภายในจะมีเหมือนแหล่งพักผ่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ และจะพบพวกนักผจญภัยอยู่กันเต็มไปหมดวิธีการรับเงินนั้นมีสองวิธี คือ เดินไปหาเจ้าหน้าที่เอามือวางบนแผ่นศิลาและภาพ

ซามูเอลมองเด็ก ๆ ดวงตาสีฟ้าของเขาแม้มันจะดูเป็นประกายมีแววใจดี แต่เด็ก ๆ ก็อดที่เกรง ๆ ไม่ได้เพราะมันดูไม่ออกเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่“จะจ้องหน้าข้าอีกนานมั้ยเนี่ย บอกรายละเอียดของงานมาสิ” ซามูเอลถาม จางสะดุ้งแล้วพูดว่า“หมู่บ้านของเราโดนโจรปล้นครับ มาเรื่อย ๆ พวกเราจะไม่มีอะไรกินอยู่แล้ว” “เจ้าเป็นชาวเทียนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมไม่แจ้งทางการ ทหารของเทียนน่าจัดการกับโจรได้นี่” ซามูเอลถาม จางเริ่มไม่พอใจ และพูดว่า “ก็พวกเราเป็นชนกลุ่มน้อย อีกอย่างหนึ่งพวกเราอยู่ห่างกับเมืองหลวงมาก กว่าจะมาถึงก็ตายหมดแล้ว ทำไมต้องถามแบบเดิมซ้ำด้วย” “นี่อย่ามาใช้อารมณ์กับข้า เรายังไม่ตกลงจ้างงานกัน อีกอย่างข้าจะไปรู้เหรอ เจ้าเจออะไรมาบ้าง” ซามูเอล พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อ ๆ จางเงียบ มิก้าเลยพูดว่า “ตกลงเจ้าจะช่วยมั้ย มันเสียเวลานะเนี่ย” “นี่ข้าต้องถามรายละเอียดงานก่อนสิ จะได้ตัดสินใจถูก เอาล่ะ ไอ้โจรที่ว่าเป็นมนุษย์หรือเปล่า” ซามูเอลถาม จางนิ่งไปเขาไม่กล้าพูดเพราะกลัวว่ามิก้าจะเปลี่ยนใจไม่ช่วย แต่ตากลับรีบพูดว่า“มันเป็นพวกเอลฟ์ค่ะ และก็มีโทรลผัวเมียตามมาด้วย” มิก้ากับซามูเอลไม่ได้ตกใจมาก เพราะสำหรับคน

Ninja of chaos ตอนที่ 3 เอลฟ์ฟอร์แคร์ (3)“น่าสนุกดี อีโทรล” พิซองสั่ง นางโทรลเดินออกมา โดยมีโทรลตัวผู้เดินตามหลังมาด้วย มิก้าเริ่มเห็นโทรลใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ก็รู้สึกมันตัวใหญ่ขึ้น ทำให้เธอเย็นวาบไปทั้งตัว แต่ก็แข็งใจจับขวานเอาไว้แน่น“นางนี่มันดื้อ จัดการฆ่ามันซะ” พิซองสั่ง“เด็กดื้อ ต้องถูกทุบ” นางโทรลพูดด้วยด้วยเสียงยานคาง เดินเข้ามาหามิก้า มันฟาดกระบองมา มิก้ารีบกระโดดหลบทันที ทำให้มันทุบพลาดไปโดนพื้นเป็นหลุม มิก้าฟาดขวานไปเต็มแรง แต่หาได้ระคายผิวมันไม่“ทามอาราย เจ้าต้องให้ข้าทุบสิ เจ้าเป็นเด็กดื้อ” มันพูดและฟาดตะบองมาอีก มิก้ารีบหลบทันทีขณะที่มิก้ากำลังต่อสู้อยู่นั้น ซามูเอลแอบอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมันได้ระยะของมีดขว้างเขาพอดี ซามูเอลรวมพลังไปทีมีด ตั้งสมาธิและขว้างออกไปเต็มแรง ! มีดพุ่งไปด้วยความเร็ว แต่พิซองกลับได้ยินเสียงมีดแหวกอากาศมา มันเอาหอกยาวมารับเอาไว้“ใครกล้าลอบกัดข้า ไปลากคอมันออกมา !”เอลฟ์สี่ตนรับคำและวิ่งเข้าไปในบ้าน ทูนูซันเห็นมีดที่ปักอยู่ที่ด้ามหอกก็รีบร้องบอกว่า “นินจา ! อย่าเข้าไป”ยังไม่ทันไร มีดก็ถูกซัดปักหัวของเอลฟ์สี่ตนตายทันที“น

ซามูเอลเอาควายมาจากเจ้าของ เหมือนมันจะรู้จะต้องจากบ้านของมัน และชีวิตของมันก็อาจจบในวันนี้ มันน้ำตาไหล และพยายามขัดขืนแต่ซามูเอลยังพยายามกระชากมัน เจ้าควายเริ่มร้องโหยหวนตาไม่อาจทนดูได้อีกเพราะควายตัวนี้เธอ เห็นมันมาตั้งแต่เธอยังเล็ก “อย่าเอามันไป อย่าเอามันไป ข้าขอร้องล่ะ” ตาคุกเข่าเอาหัวโขกพื้น แต่ซามูเอลหาได้สนใจไม่ ยังพยายามจูงควายไป “เราตกลงกันแล้วนะ ข้าทำในส่วนของข้าแล้ว พวกเอลฟ์ก็ถูกกำจัดไปแล้ว” ซามูเอลพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เขาคลุมหน้าเอาไว้ เลยไม่มีใครรู้เลยว่าเขาทำหน้าแบบไหน แต่จากสายตาตอนนี้มันช่างว่างเปล่า ไร้ความเห็นใจ อาต๊ะทนดูไม่ได้อีกเลยร้องไปว่า “เฮ้ย ! ไม่มากไปหน่อยเหรอ ไอ้นินจา เด็กขอร้องแล้วนะ”ซามูเอลหันควับไปแล้วพูดว่า “ถ้าเห็นว่ามันมากไป ! เจ้าก็เอาเงินมาจ่ายสิ 5,000 เหรียญทอง ! นี่ข้ายอมขาดทุนเลยนะ ถ้าขายโรงฆ่าสัตว์ข้าได้เป็นหมื่นนะ”เมื่อได้ยินเช่นนี้เหล่าชาวบ้านเริ่มเถียงกัน ตอนนี้หมู่บ้านเพิ่งฟื้นฟูจากโดนโจมตี ไม่มีใครมีเงินมากขนาดนี้ หรือถึงมีก็คงจะไม่มีใครอยากจะเอามาช่วยเหลือคนอื่นหรอก เพราะตัวเองยังเอาตัวแท

คณะเดินทางมาถึงดินแดนเศาะบาแล้ว แม้ที่นี่จะเป็นดินแดนแห่งทะเลทรายแต่ จุดที่ตั้งเมืองกลับดูคึกคัก ถึงจะเพิ่งมีการโจมตีจากพวกมนุษย์หนู แต่ก็ไม่ได้ทำให้ที่นี่ลดความคึกคักลงไปเลย แม้แต่น้อยที่นี่ขายสินค้าหลายอย่าง แต่มีอย่างหนึ่งที่ดินแดนมีขายแบบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีคือ ทาส ซึ่งทาสส่วนใหญ่ของที่นี่นั้นเป็นเอลฟ์ ชีวิตของเอลฟ์ในดินแดนนี้ไม่ค่อยสวยงามนักคือ เพราะมีงานหลายอย่างต้องการแรงงานมากแต่มนุษย์ไม่ทำ ส่วนโดวาฟในเมืองจะมีเกียรติในฐานะ ช่างและพ่อค้า เลยต้องใช้เอลฟ์แทน มีชายร่างผอม สูง หัวโล้น แต่งกายด้วยเสื้อผ้าทำจากหนังเสือและขนนกยุง เขาเป็นนักบวชประจำเมือง สำหรับดินแดนเศาะบาแล้วนักบวชคือจอมเวทย์และอภิสิทธิ์ชนว่ากันว่าราชายังต้องฟังที่เขาพูด “ขอเทพเจ้าราอวยพรพวกเจ้า ขอบคุณมากที่ยอมมาตามคำเชิญ ข้าชื่อ ฟาธีหัวหน้าหน้านักบวช ขอเชิญทุกท่านที่โต๊ะลงทะเบียนได้” “ไม่ต้องให้เทพอวยพรหรอก แค่จ่ายเงินตรงเวลาก็พอ” ซามูเอลพูด กายสะกิดเป็นเชิงเตือน “อย่าพูดอะไรส่งเดชเดี๋ยว ก็ได้โดนหิ้วไปหรอก”ทุกคนไปที่โต๊ะลงทะเบียน และได้รับมอบกำไล มิก้ามองมันอย่างประหลาดใจ กาย