ตอนที่4 เอลฟ์ฟอร์แคร์ (2)

ซามูเอลมองเด็ก ๆ ดวงตาสีฟ้าของเขาแม้มันจะดูเป็นประกายมีแววใจดี แต่เด็ก ๆ ก็อดที่เกรง ๆ ไม่ได้เพราะมันดูไม่ออกเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่

“จะจ้องหน้าข้าอีกนานมั้ยเนี่ย บอกรายละเอียดของงานมาสิ” ซามูเอลถาม จางสะดุ้งแล้วพูดว่า

“หมู่บ้านของเราโดนโจรปล้นครับ มาเรื่อย ๆ พวกเราจะไม่มีอะไรกินอยู่แล้ว” 

“เจ้าเป็นชาวเทียนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมไม่แจ้งทางการ ทหารของเทียนน่าจัดการกับโจรได้นี่”  ซามูเอลถาม จางเริ่มไม่พอใจ และพูดว่า 

“ก็พวกเราเป็นชนกลุ่มน้อย อีกอย่างหนึ่งพวกเราอยู่ห่างกับเมืองหลวงมาก กว่าจะมาถึงก็ตายหมดแล้ว ทำไมต้องถามแบบเดิมซ้ำด้วย” 

“นี่อย่ามาใช้อารมณ์กับข้า เรายังไม่ตกลงจ้างงานกัน อีกอย่างข้าจะไปรู้เหรอ เจ้าเจออะไรมาบ้าง”     ซามูเอล พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อ ๆ จางเงียบ มิก้าเลยพูดว่า 

“ตกลงเจ้าจะช่วยมั้ย มันเสียเวลานะเนี่ย” 

“นี่ข้าต้องถามรายละเอียดงานก่อนสิ จะได้ตัดสินใจถูก เอาล่ะ ไอ้โจรที่ว่าเป็นมนุษย์หรือเปล่า”    ซามูเอลถาม จางนิ่งไปเขาไม่กล้าพูดเพราะกลัวว่ามิก้าจะเปลี่ยนใจไม่ช่วย แต่ตากลับรีบพูดว่า

“มันเป็นพวกเอลฟ์ค่ะ และก็มีโทรลผัวเมียตามมาด้วย” 

มิก้ากับซามูเอลไม่ได้ตกใจมาก เพราะสำหรับคนที่เป็นนักผจญภัยนั้น จะเจอกับพวกอมนุษย์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร 

 “เอาจริงดิ ! แน่ใจนะว่าโทรล” ซามูเอลถาม โทรลนั้นคือ สัตว์ประหลาดที่เกิดมาในช่วง ที่เกิดกระแสวิวัฒนาการ พวกมันวิวัฒนาการมาจากลิงกอริล่า มีผิวแข็งเหมือนหิน แม้จะมีสติปัญญาค่อนข้างน้อย  แต่มันก็ยังมีพละกำลังที่แข็งแกร่งขนาดหักกระดูกมนุษย์ได้ง่าย ๆ เหมือนหักกิ่งไม้แห้ง

 “พวกเอลฟ์ที่ตามมามีลักษณะยังไง” ซามูเอลถามต่อ

 “ก็หูแหลม ตาเหมือนแมว” ตาตอบซื่อ ๆ ซามูเอลเอามือจับหน้าผากแล้วพูดว่า

 “ขอโทษ ข้าผิดเอง มันแต่งตัวยังไง” 

 “อ๋อ ! พวกมันไม่สวมเสื้อ และมียางไม้ทาตัว ทาหน้า” จางบอก 

 “เอาจริงดิ ! พวกเอลฟ์ฟอร์แคร์ นี่เองพวกเจ้าคงไปขยายที่ทำกิน ไปล้ำแดนมันเข้าล่ะมั้ง” ซามูเอลพูด จางไม่พอใจมาก 

 “ไม่ใช่นะ สัตว์เลี้ยงของเราหลุดเข้าไปในเขตของมัน พอพวกมันรู้ว่ามีหมู่บ้านเลยมาปล้น” 

 “นี่เจ้านะเลิกมาถามอะไรได้แล้วตกลงจะช่วยหรือไม่ช่วย” มิก้าเริ่มไม่พอใจ ซามูเอลหันมามองเธอแล้วพูดว่า 

 “นี่เจ้าน่ะ เป็นพวกสมองกล้ามหรือไง ทำงานไม่ถามข้อมูล เอาล่ะไอ้หนู ที่บ้านทำงานอะไร”            ซามูเอล ถาม มิก้าเริ่มไม่พอใจแต่ก็เก็บอาการไว้

 “พวกเราทำนาครับ”

 “ทำนา ได้ข้าวแยอะมั้ย” ซามูเอลถาม จางกับตานิ่งไป แต่เมื่อเจอสายตากดดันของซามูเอล ตาจึงตอบไปว่า

 “เราเหลือไม่แยอะแล้วคะ พวกมันปล้นไปแยอะมาก”

ซามูเอลพยักหน้ารับรู้ เขาคิดสักพักก่อนจะถามว่า 

“แล้วนี่ใช้อะไรไถน่ะ”

 “ใช้ควายคะ” ตาตอบ ซามูเอลนิ่งไปพักใหญ่แล้วเขาก็พูดว่า

 “นั่นคือ ค่าจ้าง ไม่ตกลงก็ไปซะ” 

เด็ก ๆ ตกตะลึง นี่มันปล้นกันชัด ๆ มิก้าทนไม่ไหวเลยตะโกนใส่หน้าซามูเอล

 “นี่เจ้าไม่ได้ยินที่เด็ก ๆ เล่าหรือไงกัน เขาก็บอกอยู่นี่ว่า ตัวพวกเขาแทบจะไม่มีกินแล้ว เอาควายพวกเขาไป ก็เหมือนฆ่าพวกเขานะ”

“นี่ฟังนะแม่ผมแดง ให้ไปจัดการพวกเอลฟ์ฟอร์แคร์โดยไม่มีค่าตอบแทนนี่ มันฆ่าตัวตายชัด ๆ เอาล่ะพวกหนู ๆ จะตกลงมั้ย” ซามูเอลพูดน้ำเสียงเรียบเฉย

“ไปกันดีกว่าตากับจาง ข้าจัดการเรื่องนี้ได้” มิก้าพาเด็ก ๆ เดินออกไป ซามูเอลส่ายหน้าเขาลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า

“เถ้าแก่ สงสัยต้องทำความสะอาดหน้าร้านหน่อยนะ” 

“เออ ๆ อย่าให้เข้ามาในร้านก็แล้วกัน” เถ้าแก่พูดเสียงเรียบเฉย

มิก้าพาตา กับ จางออกมา ก็เจอโดโนแวนเอานักธนูมาจำนวนมาก และจ่อธนูไปทางทั้งสาม มิก้ากังวลถ้าเป็นเธอคนเดียว คงจัดการพวกนี้ได้ไม่ยาก แต่นี่มีเด็กด้วย เธอเลยต้องระวัง 

“นังตัวดีหาแกเจอจนได้ อย่าคิดต่อสู้นะโว้ย ถ้าไม่อยากกลายเป็นหมอนปัก...” โดโนแวนพูดยังไม่ทันจบเขารู้สึกว่ามาอะไรแหลม ๆ มาจ่อคอของเขา มันเป็นมีดปลายแหลม ที่ด้ามมีวงแหวนสำหรับควง ซามูเอลนั่นเอง ทุกคนตกตะลึง นินจาไปอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมไม่มีใครเห็นด้วย ! 

“เอาล่ะ ไอ้อ้วนเรามาประหยัดเวลาและคำพูดกันนะ แกให้พลธนูของแกถอยไป ไม่งั้นคงไม่ต้องบอกมั้ง” 

“ได้ ๆ ลดธนูลงแล้วไปไกล ๆ เลย” โดโนแวนสั่ง

พวกพลธนูทำตาม ซามูเอลฟาดโดโนแวนสลบไปทันที  เด็กสองคนมองหน้ากันแล้วพูดว่า 

 “ก็ได้เราจ้างท่าน ซามูเอล”

ซามูเอลพยักหน้า มิก้าแม้จะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอมรับในฝีมือของซามูเอล 

 การเดินทางไปหมู่บ้านของเด็ก ๆ แม้จะไม่ได้ลำบากแต่ก็เป็นระยะทางที่ไกลพอสมควร ซามูเอลกับมิก้าก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าเด็ก ๆ เดินทางมาได้ไง มิก้าจึงตัดสินใจถามว่า

 “พวกเจ้าเดินทางมาได้ไงเนี่ย มันไม่ใช่ใกล้ ๆ เลยนะ”  

 “ข้าเอาของมาขายกับพ่อบ่อย ๆ เลยจำทางได้ครับ” จางตอบอย่างภูมิใจ การเดินทางใช้เวลาสามวัน  เต็ม ๆ ระหว่างทางมิก้าเริ่มสนิทกับเด็ก ๆ มากขึ้น ผิดกับซามูเอลเขาเหมือนจะไม่ได้สนใจอะไรเด็ก ๆ มากนัก เวลากิน เขาจะเอาหน้ากากมาปิดหน้าช่วงบน ทำให้รู้ว่าจริง ๆ เขามีปากที่ค่อนบางและจมูกค่อนข้างโด่ง แต่กระนั้นก็ยังบอกไม่ได้ว่าหน้าตาเขาเป็นไงกันแน่