All Chapters of Owned By Mr. Verano: Chapter 131 - Chapter 140

Maaliwalas ang araw nang yayain ni Leonardo si Ysabel na lumabas para bumili ng mga gamit ng kanilang magiging anak. Una ay nag-alinlangan pa si Ysabel dahil gusto niyang magpahinga, pero nang makita ang ngiti at pananabik sa mga mata ni Leonardo, hindi na siya nakatanggi. Pagdating nila sa isang kilalang baby boutique sa mall, agad na namangha si Ysabel. “Grabe, Leo… ang dami palang klase ng gamit para sa baby. Hindi ko alam kung alin ang uunahin natin,” sambit niya, hawak ang isang maliit na lampin na may cute na prints. Umikot si Leonardo, tinitingnan ang mga crib, stroller, at maliliit na damit. “Lahat ng kailangan mo at ng baby natin, bibilhin ko. Hindi tayo magtitipid pagdating sa kanya.” Natigilan si Ysabel at tiningnan siya, nakaramdam ng init sa puso. Totoo, minsan ay malamig at strict si Leonardo, pero kapag tungkol sa kanya o sa kanilang anak, nagiging iba ito. Nagiging maalaga, mapagbigay, at higit sa lahat, seryoso. “Leo, huwag lahat,” mahina niyang sabi. “Ayokong mas

Sa veranda ng mansion, isang mahaba at puting mesa ang nakalagay. May ilang kahon ng dekorasyon na nakabukas, mga lobo na kulay blue at pink, ribbons at ilang maliit na paper props. Si Joanna ang pinaka-abala, parang event organizer na walang kapaguran. “Ysabel, Leonardo, tingnan n’yo ito,” masiglang sabi ni Joanna habang hawak ang isang malaking balloon. “Kapag pumutok ito sa mismong araw, doon na lalabas ang kulay na magbibigay ng clue kung lalaki o babae ang magiging anak niyo. Ang exciting noon, di ba?” Nasa gilid si Ysabel, nakaupo sa isang malambot na upuan. Nakapatong ang dalawang kamay niya sa kanyang tiyan, halatang maingat sa bawat kilos. Hindi niya maiwasang mapangiti habang pinapanood ang kaibigan. “Joanna, baka sobra naman ‘yan. Hindi naman kailangan ng ganito karami. Kahit simpleng cake lang siguro, sapat na. Doon na lang malalaman kung babae o lalaki ang magiging baby namin.” Umiling si Joanna at agad na kumaway. “Hindi pwede! Ito ang first baby n’yo. Kailangan may k

Kinabukasan, payapa ang umaga sa Verano mansion. Dumampi ang malambot na sikat ng araw sa kurtina, at ang mahinhing hangin ay nagbigay ng banayad na lamig sa kwarto nina Leonardo at Ysabel. Sa harap ng salamin, nakaupo si Ysabel, marahang sinusuklay ang kanyang buhok. Bahagyang namimilog na ang kanyang tiyan at sa bawat haplos niya roon, ramdam niya ang misteryosong galaw ng buhay na nabubuo sa kanya. Pumasok si Leonardo mula sa veranda, dala ang isang tray na may kape para sa kanya at mainit na gatas para kay Ysabel. “Good morning, my love,” bati niya, sabay abot ng baso. Ngumiti si Ysabel at tinanggap iyon. “Good morning din.” Uminom siya ng kaunti, saka marahang inilapag sa mesa ang baso. Saglit silang nanahimik, tila pinakikiramdaman ang isa't isa. Pero sa loob ni Ysabel, may gumugulong tanong. Ilang beses na niya itong naisip kagabi, kaya’t ngayon, hindi na niya napigilan na hindi tanungin ang kanyang asawa. Ibinaling niya ang tingin kay Leonardo, seryoso ang mukha. “Leo…”

Nang tuluyang bumaba ang usok mula sa cannon, naglaho ang lahat ng pangamba ni Ysabel. Tumambad ang blue na confetti na sumabog sa hangin, kasabay ng masasayang palakpakan at hiyawan ng mga bisita. “It’s a boy!” halos sabay-sabay na sigaw ng karamihan. Napasinghap si Ysabel, at hindi niya napigilang mapaluha. Hinawakan siya ni Leonardo, mahigpit at puno ng tuwa. Hinaplos nito ang kanyang pisngi bago marahang hinalikan siya sa noo. “Narinig mo ‘yon, Ysabel? Magkakaroon tayo ng isang baby boy.” Natawa si Ysabel sa gitna ng kanyang mga luha. “Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko, Leo. Parang… lahat ng pagod at kaba ko sa pagbubuntis na ito, biglang nawala. It's all worth it.” Mas lalong lumakas ang palakpakan nang magyakapan silang dalawa. Ang ilang bisita ay nagpa- picture, ang iba nama’y sobrang excited at ang ilan pa nagbibiro. “Ako ang panalo sa pustahan! Sabi ko na sa’yo, lalaki ang baby nila Sir Leonardo, e! O, akin na!” sabi ng isang pinagkatiwalaan ni Leonardo

Tahimik ang hallway ng condominium building nang makarating si Andres. Nakakunot ang noo niya at mahigpit ang hawak sa susi ng kotse habang naglalakad patungo sa unit ni Elizabeth. Hanggang ngayon ay mainit pa rin ang ulo niya dahil sa eskandalong ginawa nito sa party ng kapatid niya. Sa isip niya, hindi na ito dapat pinapalampas. Nang makarating sa pintuan, malakas siyang kumatok. “Elizabeth! Buksan mo ‘to!” mariin at galit ang tono ni Andres. Ilang segundo ang lumipas bago bumukas ang pinto. At nang lumabas si Elizabeth, nakasuot ito ng manipis na robe, halatang bagong galing sa alak at luha ang mga mata. “Andres…” mahina nitong sambit, parang gulat na gulat. Hindi siya nag-aksaya ng oras. Mabilis niyang itinulak ang pinto at pumasok sa loob ng condo. “Ano na naman bang pinaggagawa mo, ha?! Wala kang ibang alam kundi manggulo?! Gender reveal ‘yon, Elizabeth! Hindi ka imbitado pero pinilit mo pa ring sumugod. Sa harap ng mga bisita, nakakahiya ka!” Napahinto si Elizabeth at nap