Lahat ng Kabanata ng มรสุมรัก CEO ซาตาน: Kabanata 171 - Kabanata 180

274 Kabanata

บทที่ 171

เซิ่นหรูซวงเบนสายตาไปทางอื่น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ก่อนจะถามฉัน อย่างน้อยก็ต้องบอกมาก่อนไหมว่าคุณเป็นใคร”ผู้ชายคนนั้นหัวเราะในลำคอ แล้วมานั่งลงทางฝั่งซ้ายของเธอ พร้อมเอามือกอดอกนั่งไขว่ห้าง “กู้เหยียนหลี่”เมื่อเซิ่นหรูซวงได้ยินชื่อนี้ก็ชะงักไปเล็กน้อยมิน่าตอนแรกถึงว่าผู้ชายคนนี้หน้าคุ้น ๆที่แท้ก็เป็นเขานี่เองชาติก่อนเธอได้ยินชื่อนี้บ่อยมาก ซึ่งชื่อนี้ก็มักจะเกี่ยวข้องกับซิงจือเหยียนและเว่ยอวิ่นลู่อยู่ตลอดเวลากู้เหยียนหลี่เป็นคุณชายที่มาจากตระกูลเศรษฐีมีฐานะเหมือนกัน ถ้าเขาทำตามเจตนารมณ์ของครอบครัว คือการไปเรียนสายธุรกิจละก็ อนาคตก็คงจะสดใสก้าวหน้า แต่เขากลับเลือกเรียนหมอ และไม่สนใจว่าที่บ้านจะค้านหัวชนฝายังไง เขาตั้งใจเต็มที่ว่าจะต้องเป็นหมอให้ได้เมื่อเรียนมาหลายปีเข้า ทางครอบครัวก็เลยต้องยอมไปในที่สุดถ้าจำไม่ผิด กู้เหยียนหลี่ปีนี้อายุยี่สิบสี่ แล้วก็เรียนจบปริญญาเอกแล้วด้วยตอนนี้เขาน่าจะเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงดวงใหม่ในวงการแพทย์ไปแล้วล่ะมั้งชาติก่อน ก่อนที่เธอจะตาย เซิ่นหรูซวงก็เคยได้ยินมาว่า กู้เหยียนหลี่ได้กลายเป็นผู้ชำนาญการสูงสุดในวงการแพทย์ไปแล้วสิ่งที่โดด
Magbasa pa

บทที่ 172

เธอเงยหน้าขึ้น แล้วสบตากับกู้เหยียนหลี่กู้เหยียนหลี่ยกยิ้มมุมปาก แล้วหันหลังเดินจากไปเขาไม่ได้เข้าไปทักทายเว่ยอวิ่นลู่ แต่ตรงไปที่สนามการแข่งขันเลยเซิ่นหรูซวงค่อย ๆ ขมวดคิ้วเธอมองไปทางซิงจือเหยียนกับเว่ยอวิ่นลู่ซิงจือเหยียนหันหลังให้เธอ มีแค่เว่ยอวิ่นลู่ที่หันมามองเธอเธอก็มองเว่ยอวิ่นลู่เว่ยอวิ่นลู่จึงยิ้มให้ แล้วหยิบแก้วน้ำข้างตัวมา จงใจโชว์โลโก้ของหลินอี้กรุ๊ปที่อยู่ตรงนั้น แล้วแกว่งแก้วให้เธอดูคิ้วของเซิ่นหรูซวงกระตุกเล็กน้อยเธอสูดหายใจลึก ๆ เพื่อกดความกังวลที่ผุดขึ้นในใจลงไปการแข่งขันเปียโนเย่ว์ไห่ขึ้นชื่อเรื่องยุติธรรมอย่างเปิดเผย ไม่มีทางยอมรับสินบนจากกู้เหยียนหลี่ที่มาเป็นสปอนเซอร์อย่างแน่นอนคิดได้ดังนั้น คิ้วของเซิ่นหรูซวงก็คลายลงเล็กน้อยอีกด้านหนึ่ง เว่ยอวิ่นลู่เช็ดมือเสร็จแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ จู่ ๆ ก็มีเงาสีฟ้าอ่อนแวบผ่านหน้าเธอไปดวงตาเธอเบิกกว้าง แล้วถอยกลับเข้าไปในห้องน้ำทันทีตามสัญชาตญาณวินาทีต่อมาเธอก็ถูกใครบางคนคว้าข้อมือแล้วดันติดกับกำแพงในเวลาเดียวกันนั้น มือของคนนั้นก็ปิดปากเธอไว้เว่ยอวิ่นลู่ถึงกับตกใจจนแทบจะร้องไห้ออกมา เธอหายใ
Magbasa pa

บทที่ 173

เว่ยอวิ่นลู่ขึ้นแสดงรอบคัดเลือกก่อนหน้าเซิ่นหรูซวง ด้วยระดับฝีมือของเว่ยอวิ่นลู่สามารถผ่านเข้ารอบแรกได้ฉลุยอยู่แล้ว ไม่มีผิดพลาดแน่นอนดังนั้นเมื่อเซิ่นหรูซวงได้ยินเสียงปรบมือดังสนั่นลั่นสนามหลังเว่ยอวิ่นลู่บรรเลงจบ เธอจึงไม่แปลกใจสักนิดเซิ่นหรูซวงนั่งอยู่ในห้องรอเรียก พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นซิงจือเหยียนยืนอยู่ตรงทางเข้าหลังเวที กำลังประคองเว่ยอวิ่นลู่ที่เดินมาในมาดนางพญาผู้กุมชัยชนะเธอเก็บสายตากลับไม่ทัน จึงสบเข้ากับแววตาขุ่นมัวของซิงจือเหยียนพอดีแต่สายตาของซิงจือเหยียนที่มองเธอได้ไม่ถึงวินาทีก็เลื่อนหลบไปอย่างเฉยชาแต่เว่ยอวิ่นลู่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา กลับยิ้มให้เธออย่างสง่างามและอ่อนหวานเซิ่นหรูซวงไม่ได้เจาะลึกถึงมีเจตนาอะไรในนั้น หันหน้าหลบไปอย่างนิ่งสงบ“เซิ่นหรูซวง”เมื่อได้ยินน้ำเสียงติดขี้เล่นแต่ก็เป็นกันเองนั้นอีกครั้ง เซิ่นหรูซวงไม่ชายตามองสักนิด แต่ยังเห็นเงาสีฟ้าอ่อนจากทางหางตาที่กำลังเข้ามานั่งลงข้าง ๆ“เซิ่นหรูซวง เดี๋ยวก็จะถึงตาเธอขึ้นแสดงแล้ว ตื่นเต้นไหม?”กู้เหยียนหลี่เดินเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ โน้มช่วงตัวเข้ามาใกล้ ใบหน้าที่สวยเหมือนผู้หญิงจึงยื่นเข้ามาชิด ดว
Magbasa pa

บทที่ 174

ผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า และถอดชุดราตรีออกมา เซิ่นหรูซวงรับชุดนั้นมา จากนั้นนิ้วมือขาวผ่องของเธอจับเข็มเรียวเล็ก และหารอยขาดบนชุด ก่อนจะใช้ปลายเข็มเย็บหมุนวนรอบรอยแยกนั้นอย่างชำนาญฝีมือของเซิ่นหรูซวงคล่องแคล่วเกินไปแล้ว ทุกครั้งที่แทงเข็มลงไประยะห่างก็เกือบจะเท่ากันทั้งหมดผู้หญิงคนนั้นมองดู เซิ่นหรูซวงที่กำลังเย็บซ่อมรอยขาดอยู่ ก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมา“เธอไม่ได้อยู่บ้านตระกูลซิงตั้งหลายปีเหรอ?”เซิ่นหรูซวงก้มหน้า พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “พวกคุณเคยพูดไม่ใช่เหรอว่า ฉันเป็นแค่ลูกสาวคนขับรถ จะเย็บผ้าเป็นมันก็ไม่แปลกไม่ใช่หรือไง”แสงไฟในห้องพักผู้เข้าแข่งขันค่อนข้างสลัว เซิ่นหรูซวงหรี่ตาลง พร้อมกับเอียงตัวไปทางต้นแสงแต่ใครจะคาดคิด จู่ ๆ มีเงาดำทาบทับลงมาอีกครั้งเซิ่นหรูซวงขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วเงยหน้าขึ้นกู้เหยียนหลี่โน้มตัวเข้ามาและก้มลงเล็กน้อย จนบดบังแสงไฟจากด้านหลัง ดวงตาสีอำพันจ้องเธออย่างอ่อนโยนแต่ลึกล้ำ มุมปากก็ยกยิ้มขึ้น“เซิ่นหรูซวง เธอเย็บผ้าเป็นด้วยเหรอ?”สองนิ้วเซิ่นหรูซวงกำลังจับปลายเข็มไว้ ดวงตาเรียบเฉย ไม่พูดอะไรหลังจากนั้นไม่นาน กู้เหยียนหลี่ก
Magbasa pa

บทที่ 175

กู้เหยียนหลี่ขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม เขาไม่เชื่อจึงมองสำรวจผู้หญิงคนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้าแต่ก็ไม่เห็นร่องรอยผิดปกติบนชุดของเธอเลยผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่ตรงบันได แล้วยิ้มให้เซิ่นหรูซวงอย่างสบายใจและเป็นมิตร “ขอบใจนะเซิ่นหรูซวง วันนี้มือฉันกำลังขึ้นเลย ฉันรู้สึกว่าต้องผ่านเข้ารอบแรกได้แน่ ๆ”เซิ่นหรูซวงพูดเรียบ ๆ ว่า “ยินดีด้วยค่ะ”กู้เหยียนหลี่มองตามหลังผู้หญิงคนนั้นที่เดินจากไปด้วยท่าทางร่าเริง แล้วก็ขมวดคิ้วเป็นปม“เซิ่นหรูซวง เธอไม่ได้เล่นตุกติกใช่ไหม?”คนต่อไปก็คือเซิ่นหรูซวง เธอได้ยินชื่อตัวเองถูกประกาศออกมาจากเวทีแข่งเรียบร้อยแล้วเธอไม่อยากเสียเวลากับกู้เหยียนหลี่อีกเซิ่นหรูซวงยืนขึ้น สีหน้านิ่งเฉย แล้วตอบกลับว่า “ตาคุณมันสกปรก มองอะไรก็สกปรกไปหมด”กู้เหยียนหลี่มองเธอจากที่นั่งด้วยแววตาสับสนออกมาแค่แวบนึงหรือว่าเซิ่นหรูซวงจะไม่ใช่คนอย่างที่เขาลือกันจริง ๆ?บางทีเขาอาจจะเข้าใจผิดไปจริง ๆเซิ่นหรูซวงยกเท้าเตรียมจะเดินออกไปความลังเลในใจของกู้เหยียนหลี่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว “เซิ่นหรูซวง!”เซิ่นหรูซวงยังคงเดินต่อไปโดยไม่มีท่าทีจะหยุดแววตากู้เหยียนหลี่สับสนมากขึ้น “เซิ่นหรูซ
Magbasa pa

บทที่ 176

นั่นมันผู้ชายที่แย่งเว่ยอวิ่นลู่ไป แถมยังทำให้เว่ยอวิ่นลู่รักอย่างหมดใจ แต่ซิงจือเหยียนกลับไม่รู้จักเห็นค่า ยังไปพัวพันกับเซิ่นหรูซวงไม่เลิก ทำให้เว่ยอวิ่นลู่ต้องเจ็บช้ำใจมาก ทั้งที่ท้องแล้วก็ยังไม่ได้หมั้นหมาย ช่างเป็นคนที่ไม่รับผิดชอบและไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยจริง ๆอย่างไรก็ตาม ความโกรธที่ซิงจือเหยียนแสดงออกมานั้นชัดเจนมากดวงตาสีดำสนิทของซิงจือเหยียนเต็มไปด้วยแรงกดดันและข่มขู่อย่างเห็นได้ชัด เขาจ้องมองมือที่กุมข้อมือเว่ยอวิ่นลู่อย่างไม่วางตา สายตาที่กราดเกรี้ยวนั้นราวกับจะกลายเป็นคมมีดกรีดมือเขาให้ขาดกู้เหยียนหลี่แสร้งเมินเฉยต่อความโกรธของซิงจือเหยียน แถมยังกระชับข้อมือเว่ยอวิ่นลู่แน่นขึ้นไปอีกเขาไม่มีวันลืม ตอนที่เขาไปสารภาพรักกับเว่ยอวิ่นลู่ ซิงจือเหยียนก็มาดึงตัวเว่ยอวิ่นลู่ไปเขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงความนัย “ประธานซิง ไม่ได้เจอกันนานจริง ๆ”ซิงจือเหยียนจ้องเขาด้วยแววตาที่เข้มข้นอยู่เนิ่นนาน จากนั้นก้าวเท้าเดินเข้ามาจู่ ๆ เว่ยอวิ่นลู่ก็ปัดมือเขาออก แล้วหันไปยิ้มละมุนละไมให้ซิงจือเหยียน เป็นรอยยิ้มที่กู้เหยียนหลี่ไม่เคยเห็นมาก่อน“อาเหยียน เหยียนหลี่กลับจากต่างปร
Magbasa pa

บทที่ 177

จวงเหมยเลิกคิ้วเล็กน้อย “จะทำแบบนั้นได้อย่างไร สิ่งที่สำคัญที่สุดของการแข่งขันเปียโนเย่ว์ไห่คือความยุติธรรม ฉันจะไปยื่นเรื่องต่อคณะกรรมการจัดงานเพื่อซ่อมแซมเปียโนให้เสร็จก่อน แล้วค่อยให้เธอแข่งขันใหม่”พูดจบ เสียงจากฝั่งผู้เข้าแข่งขันและฝั่งกรรมการก็มีเสียงโต้แย้งที่แตกต่างกันดังขึ้นมาทันทีคณะกรรมการท่านอื่นคัดค้าน “ไม่ได้ เวลาในการแข่งขันรอบคัดเลือกถูกกำหนดตายตัว เปลี่ยนไม่ได้ ถ้าให้รออีกสักพักแล้วให้เซิ่นหรูซวงแข่งอีกครั้ง ก็เท่ากับเป็นการไม่ยุติธรรมต่อผู้เข้าแข่งขันท่านอื่น”ผู้เข้าแข่งขันต่างก็พูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว จะทำอย่างนั้นได้ไง พวกเรากำลังรอผลอยู่ และก็รอมานานแล้ว ถ้ายังให้รอเธออีก เบื่อจนรอไม่ไหวหรอกนะ”“เซิ่นหรูซวงคนนี้อีกแล้ว ทำไมปัญหามักเกิดที่ตัวเธอตลอด?”เสียงแสดงความไม่เห็นด้วยมีมากและดังขึ้นเรื่อย ๆ จนจวงเหมยขมวดคิ้วจนเป็นร่องลึกกว่าเดิมจวงเหมยมองไปที่เซิ่นหรูซวง “หรูซวง เรื่องนี้พวกเราจะตรวจสอบให้ชัดเจน และจะไม่ปล่อยให้เธอต้องเสียเปรียบ”พูดแล้ว จวงเหมยก็หายใจเข้าลึก ๆ หันไปทางคนทั้งหมด แล้วประกาศก้องว่า “ในฐานะกรรมการหลัก ฉันได้รับมอบอำนาจจากคณะผู้จัด มีสิทธิ
Magbasa pa

บทที่ 178

ตอนที่เซิ่นหรูซวงทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้เปียโน เสียงของจวงเหมยก็ดังขึ้นจากทางฝั่งที่นั่งกรรมการ“เซิ่นหรูซวง เสียงของเปียโนเครื่องนี้เทียบกับเครื่องเดิมไม่ได้จริง ๆ แต่นี่เป็นความสมัครใจของเธอ ดังนั้นผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนเปียโนครั้งนี้ เธอจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว”เซิ่นหรูซวงตอบเสียงเรียบ “หนูเข้าใจค่ะ”จวงเหมยพูดต่อ “ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มได้เลยค่ะ”ในขณะที่นิ้วของเธอกดลงบนคีย์เปียโนตัวแรก สมองของเซิ่นหรูซวงก็ได้คิดหาวิธีที่จะผ่านรอบคัดเลือกไปได้อย่างสำเร็จ พร้อมทั้งยังซ่อนฝีมือที่แท้จริงไว้ด้วยเธอจงใจเล่นผิดคีย์ไปหนึ่งจังหวะ ซึ่งไม่ใช่ความผิดพลาดร้ายแรงนัก แต่โดยรวมแล้วเพลงที่เธอเล่นยังคงราบรื่นและไพเราะ เป็นระดับที่สามารถผ่านเข้ารอบคัดเลือกไปได้อย่างแน่นอนเมื่อจบหนึ่งเพลง เสียงปรบมือจากที่นั่งกรรมการและที่นั่งผู้ชมก็มีน้อยมาก ตามที่เซิ่นหรูซวงคาดการณ์ไว้ ซึ่งเหมาะสมกับระดับฝีมือที่เธอแสดงออกมาพอดีเซิ่นหรูซวงลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้เปียโน แล้วโค้งคำนับเล็กน้อยไปทางที่นั่งกรรมการและที่นั่งผู้ชมเมื่อเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นคิ้วที่ขมวดเล็กน้อยของจวงเหมย และสีหน้
Magbasa pa

บทที่ 179

พวกเขาไม่ได้สังเกตว่า เซิ่นหรูซวงได้เอามือลงอย่างรวดเร็ว และมองแผ่นหลังของพวกเขาด้วยสายตานิ่งเฉยจากมุมมองของเซิ่นหรูซวง เธอเห็นชายหญิงคู่นั้นยกมือขึ้น พ่นลมหายใจใส่มืออย่างสงสัย และลองดมว่ามีกลิ่นปากอย่างระแวงว่าจริงหรือไม่เซิ่นหรูซวงยกยิ้มมุมปากที่เต็มไปด้วยการดูแคลนพวกซื่อบื้อไม่นานหลังจากนั้น คณะกรรมการบนที่นั่งกรรมการก็ได้สรุปผลคะแนนเป็นที่เรียบร้อย จวงเหมยจึงถือตารางคะแนนขึ้นไปบนเวที แล้วหยิบไมโครโฟนมาการประกาศอันดับของการแข่งขันรอบคัดเลือกและรอบรองชนะเลิศจะเริ่มพูดจากอันดับที่หนึ่งก่อนอันดับที่หนึ่งของการแข่งขันรอบคัดเลือกนี้ ไม่ผิดจากที่คาดไว้ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเว่ยอวิ่นลู่เรื่องนี้อยู่ในความคาดหมายของเซิ่นหรูซวง แม้ว่าชาติที่แล้วเว่ยอวิ่นลู่จะคัดลอกเพลงเปียโนของเธอ แต่ในตัวเธอเองก็ยังพอมีฝีมืออยู่บ้าง เพียงแต่ไม่สามารถแต่งเพลงที่ยอดเยี่ยมจนสั่นสะเทือนอารมณ์ออกได้ก็เท่านั้นบวกกับในรอบคัดเลือกนี้ เว่ยอวิ่นลู่ยังเลือกใช้เพลงคลาสสิก ซึ่งเป็นเพลงที่เธอถนัดที่สุด จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดข้อผิดพลาดขึ้นเมื่อชื่อของผู้ชนะอันดับหนึ่งถูกประกาศ เสียงปรบมือจากผู้ชมและ
Magbasa pa

บทที่ 180

“คอยดูเถอะ ยังไงก็ไม่ใช่เซิ่นหรูซวงแน่นอน ถ้าเป็นเธอฉันจะ…”คนรอบข้างถามด้วยความสนใจใคร่รู้ “จะอะไร?”“ฉันได้เข้ารอบแล้ว ถ้าเซิ่นหรูซวงได้เข้ารอบด้วย ฉันจะขอถอนตัวจากการแข่งขันทันที”“'โอ้โฮ! แน่ใจขนาดนั้นเลยเหรอ?”“แน่นอน”เซิ่นหรูซวงเหลือบมองคนที่พูด ดวงตาของเธอฉายแววเรียบเฉยมาก สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เลยสักนิดจวงเหมยเชิดคางขึ้นหรี่ตา สายตาที่คมกริบและเคร่งขรึมกวาดมองไปทั่วที่นั่งผู้ชม จากนั้นก็กล่าวเสียงเข้มว่า “เสียงดังอะไรกัน? ทุกคนเงียบได้แล้ว”จวงเหมยวางแผ่นรายชื่อลง จากนั้นก็ถือไมโครโฟนที่เสียบอยู่บนขาตั้ง“ฉันได้พูดไปหลายครั้งแล้วว่า การแข่งขันเปียโนเย่ว์ไห่นั้น รับประกันเรื่องความเป็นธรรมและความยุติธรรมอย่างแท้จริง ผลการแข่งขันรอบคัดเลือกในครั้งนี้ก็ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความยุติธรรมที่ว่านั่น และจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ”“เช่นเดียวกัน ทางเราไม่สนใจว่าพวกคุณจะมาจากไหน ลูกเต้าเหล่าใคร หรือมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับใคร สิ่งเหล่านี้ไร้ประโยชน์สำหรับการแข่งขันเปียโนเย่ว์ไห่ทั้งสิ้น ที่นี่พวกเราไม่ยอมให้ใครใช้เส้นสายอย่างแน่นอน”“แต่ถ้าพวกคุณมีคำถามอะไรเกี่ยวกับผลการแข
Magbasa pa
PREV
1
...
1617181920
...
28
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status