อนิจจังชีวิตไม่เที่ยงเมื่อครั้นเกิดมาลืมตาดูโลก มีน ถูกแม่แท้ ๆ เอามาทิ้งไว้หน้าวัดแห่งหนึ่งตั้งแต่อายุหนึ่งขวบ ด้วยความสงสารและเวทนาในชะตาชีวิตของเด็กสาว หลวงตาจึงรับอุปการะเลี้ยงดูร่วมกับเด็กวัดอีกหลายคน ยังดีที่ตอนนั้นแม่ของเธอทิ้งใบสูติบัตรไว้ให้ จึงรู้ที่ไปที่มาของตนและรู้ด้วยว่าพ่อแม่เป็นใคร แต่มีนกลับไม่เคยคิดอยากเจอพวกเขาเลยแม้แต่นิดเดียวทั้งชีวิตนี้เธอมีแค่หลวงตาผู้คอยเลี้ยงดูเท่านั้น พ่อแม่ก็แค่คนให้อาศัยร่างกายให้เกิดมา จึงไม่มีความผูกพันใด ๆ ต่อกัน ในเมื่อไม่ต้องการกันแต่แรก มีนก็ไม่ต่างกับพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีพ่อแม่ก็ได้ หลวงตาต่างหากที่เปรียบเสมือนพ่อแม่ที่แท้จริงด้วยเป็นเพียงวัดเล็ก ๆ ในชุมชนต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง หลวงตาจึงไม่มีกำลังส่งเรียนมากนัก ปัจจัยที่ญาติโยมถวายมานั้นก็ตามกำลังของแต่ละคนเช่นกัน ทว่าโชคไม่ดีนักเมื่อตอนมีนขึ้นมัธยมปลายหลวงตาท่านมรณภาพ เมื่อผู้มีพระคุณเพียงหนึ่งเดียวจากไปจึงไม่ได้เรียนต่อให้จบ ม.6 เด็กวัดมิใช่มีเพียงเธอคนเดียว หญิงสาวจึงสละสิทธิ์ให้เด็กที่เล็กกว่า เพราะเธอนั้นโตมากพอจะออกมาหางานทำเลี้ยงตนเองได้แล้วแต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็ใช่ว่ามีนจะไ
Last Updated : 2025-08-22
LOGIN
