“หืม... ต้นอะไรเนี่ยลูกแดงเต็มไปหมดเลย” พลันในหัวก็เกิดเป็นคำตอบ ไม้ยืนต้นไม่เตี้ยไม่สูง กิ่งก้านพอที่จะปีนป่ายเก็บผลได้ ผลไม้ตรงหน้าคือต้นหยางเหมย ออกลูกแดงดกเต็มต้นอีกทั้งยังสามารถกินได้ร่างบางวางกระบุงไว้ข้างต้นหยางเหมย ก่อนที่เจ้าตัวจะปีนต้นหยางเหมยเพื่อเก็บผลของมัน กระนั้นด้วยความอยากรู้ถึงรสชาติจะเป็นอย่างไร จึงได้เด็ดมาลองชิมหนึ่งลูก เป่าฝุ่นออกนิดหน่อยก่อนจะชิมไปหนึ่งคำ“ซี้ดดด เปรี้ยว เช่นนี้ต้องเก็บมากหน่อย เอาไปคลุกพริกเกลือต้องอร่อยแน่” กัดคำแรกถึงกับทำตาหยี เปรี้ยวนำหวานตาม เนื้อฉ่ำสีแดง จิ้มพริกเกลือคงอร่อยน่าดูไป๋เหลียนปีนป่ายต้นหยางเหมยอย่างชำนาญ เพราะลูกหยางเหมยค่อนข้างนิ่มจึงเก็บใส่มิติวิเศษแทนที่จะโยนลงพื้นดิน ทว่าในขณะที่ปีนเก็บผลไม้อยู่นั้น เมื่อมองจากที่สูงจึงได้เห็นลำธารอยู่ไม่ไกลนัก ประกอบกับเก็บผลไม้ได้มากพอแล้ว นางจึงลงจากต้นหยางเหมยพร้อมกับเก็บสัมภาระแล้วตรงไปยังลำธารทันที“โห! มีหอยเต็มเลย”หญิงสาวถึงกับตาโตเมื่อในลำธารตรงหน้ามีหอยหลายชนิดเต็มไปหมด นางไม่รู้หรอกว่ามันมีชื่ออะไรบ้าง รู้เพียงว่าหอยพวกนี้กินได้ก็พอแล้วไป๋เหลียนจัดการวางของที่นำติดตัวมาด้วย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-08-23
เข้าสู่ระบบ
