ปราบพยศสามีแต่ง のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

ผับGD“คนเยอะมากเลย หนูไม่เคยเข้าที่แบบนี้เลยนะคะ” ฉันตะโกนออกไปเมื่อเดินเข้ามาด้านใน มือเล็กถูกกุมเอาไว้แน่น เฮ้อ! บุญอีขวัญแท้ๆ ได้อยู่ใกล้แต่ผู้ชายหล่อๆ“ที่แบบนี้บางครั้งก็ไม่ได้เหมาะกับทุกคนหรอกนะ” ไม่นานเราทั้งคู่ก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องวีวีไอพี ก่อนที่คุณคิงจะเปิดประตูเข้าไปยังด้านใน และสิ่งที่ฉันเห็นคือผู้ชายสี่คน แต่มีคนหนึ่งที่หน้าตาเหมือนคุณโรมันมากๆ เลยก็ว่าได้แต่การแต่งตัวสายตาต่างกันสุดๆ นี่มันเพลย์บอยชัดๆ“นั่นใคร?” เขาเอ่ยถามน้องชายตัวเอง“ก็ผู้หญิงที่ผมหามาให้ไง สวยถูกใจเฮียแน่นอนครับ”“มานี่สิ!” เสียงเข้มเอ่ยบอกก่อนที่ฉันจะถูกพามานั่งลงข้างๆ เขา หล่อๆๆๆ ใช้คำว่าหล่อได้เปลืองมาก บุญของแทร่!!! พรึ่บ! จู่ๆ ร่างของฉันก็ลอยวืดขึ้นไปอยู่บนตักของเขา แขนแกร่งกอดรัดเอวคอดไว้แน่น มือหนาลูบไล่ไปทั่วเนื้อขาขาว“ชื่ออะไรคะ?” เขาถามด้วยสายตาโลมเลีย“ของขวัญค่ะ!” ฉันตอบก่อนจะผ่ายยิ้มออกไปให้เล็กน้อย เอาล่ะว่ะเริ่มเลยล่ะกัน “เฮียดื่มเยอะแล้วใช่มั้ยคะ ตาเยิ้มเชียว”“หึ! แต่เฮียว่าอยากให้อย่างอื่นเยิ้มมากกว่าค่ะ หนูสนใจจะไปเยิ้มกับเฮียมั้ยคะ?” หื่นมากนี่น่ะหรือว่าที่ผัวฉัน!“แหม่! อย่า

ฟุ่บ! ร่างเล็กทิ้งตัวนอนแผ่ลงยังเตียงนุ่มด้วยความเหนื่อยล้าย้ายของทั้งวันแต่สิ่งที่เธอต้องเจอคือไปกับเขาสองคนเธอยกและขนคนเดียวทั้งหมด นี่คือเรื่องจริงค่ะ! แกร๊ก! ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับเด็กสาวที่หน้าตาเหมือนกันถึงสามคน ทั้งสามวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามานั่งลงข้างๆ ของขวัญที่ดีดตัวลุกขึ้นนั่งมองเด็กสาวทั้งสามตาปริบๆ“พี่ของขวัญใช่มั้ยคะ?” มิรินเอ่ยถาม“ค่ะ” ของขวัญตอบยิ้มๆ“พี่คือแฟนเฮียเวย์ใช่มั้ยคะ” มิราถามต่อ“เอ่อ…ประมาณนั้นค่ะ พวกน้องเป็นใครหรอ?” ของขวัญถามกลับ“พวกหนูเป็นน้องสาวเฮียเวย์ค่ะ หนูชื่อมาลี คนนี้มิริน นี่มิราค่ะ” มาลีเอ่ยบอกพร้อมกับรอยยิ้มสดใส“น่ารักทั้งสามเลย เรียนชั้นไหนแล้วล่ะ?”“ปีสามค่ะ” มิราตอบ“เห็นคุณแม่บอกว่าพี่เหนื่อยมาทั้งวัน งั้นพี่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วออกมานะคะ” มาลีเอ่ย“ค่ะ เดี๋ยวพี่ตามไปนะ” จบประโยคของเธอทั้งสามก็พากันเดินออกไปทันทีแฝดสามนี่สรุปเขามีพี่น้องกี่คนว่ะเนี้ย แม่เก่งมากนะออกลูกเยอะมากสงสัยไม่ได้พักผ่อนกันเลยมั้ง! ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย….ฉันมาถูกทางแล้วจริงๆ ใช่มั้ย อีเฮียโรมันก็ใจร้ายชะมัดหล่อซะเปล่า หึ๊ย! เจ็บใจโว๊ยให้ฉันยกของคนเดียวทั้

Chapter 4 # แค่แหย่ก็แตกได้ โต๊ะอาหารที่มีแต่ความอบอุ่นเต็มวันหมดมันทำให้ฉันได้รู้ว่าครอบครัวของพวกเขารักกันมากแค่ไหน ส่วนคุณพ่อๆและคุณแม่ก็น่ารักใจดีจนฉันก็แอบดีใจนะที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวนี้ ทุกคนต้อนรับฉันและดูแลฉันดีมากๆ แม้ในเวลาเข้านอนบรรดาสามสาวก็มาส่งเข้านอนเอาจริงๆพวกเธอน่ารักมากนะ ส่วนพี่ควีนก็ทั้งสวยและใจดี “เฮ้อ! ขอให้ต่อจากนี้ไปมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาเยอะๆนะ” ฉันพึมพำกับตัวเองผ่านหน้ากระจก รอยยิ้มของฉันกว้างขึ้นตั้งแต่ก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้แล้ว เมื่อเริ่มดึกเปลือกตาก็เริ่มปิดสนิท…แจ๊ะ! แจ๊ะ! “อื้อ! อื้ม!” เสียงครางเล็ดรอดออกมาจากร่างเล็กที่กำลังนอนแผ่อยู่บนเตียง ท้องน้อยเกร็งบิดเมื่อความรู้สึกวูบวาบแผ่ซ่านไปทั่วตัว ตาเล็กลืมขึ้นทันทีที่รู้สึกตัวก่อนจะสำรวจตัวเองและสิ่งที่เจอทำเธอแทบช็อกกับร่างสูงตรงหน้าที่นั่งอยู่ระหว่างกลางขาเรียวของเธอ“นาย! ปล่อยนะเว้ย!” ขาเล็กพยายามถีบร่างหนาแต่เขากลับจับมันกางออกกว้างกว่าเดิม มือเล็กพยายามปัดชกแต่กลับไม่ทันได้ทำอะไรก็ถูกปากหนาพุ่งมาประกบปิดริมฝีปากบางอย่างไม่ทันตัว เธอพยายามต่อต้านแต่ร่างกายมันกลับไม่คิดสู้เมื่อถูกขบดู

Chapter 6 # งานแต่ง(คืนเข้าหอที่วุ่นวาย) ร่างบางในชุดเจ้าสาวที่ยืนมองตัวเองผ่านหน้ากระจกวันนี้เธอได้เป็นเจ้าสาวเต็มตัวใบหน้าถูกแต่งแต้มเครื่องสำอางราคาแพง รอยยิ้มถูกผ่ายออกมาเล็กน้อยความฝันที่เธอเคยวาดไว้กับการได้ใส่ชุดเจ้าสาวสวยๆเหมือนดั่งเจ้าหญิงวันนี้เธอได้เป็นแล้ว “เสร็จยังคะพี่ขวัญ?” เสียงใสของมิราเอ่ยถาม “เสร็จแล้วค่ะ” ของขวัญตอบ “สวยมากเลยค่ะพี่ขวัญ” มาลีเอ่ยพร้อมกับเดินเข้าไปจับกุมมือของพี่สะใภ้ “ขอบคุณนะไปกันเถอะ” ของขวัญเอ่ยก่อนจะชวนพวกเธอออกไปยังด้านนอกเมื่อถึงเวลา พิธีทั้งหมดผ่านไปอย่างรวดเร็วทุกๆคนคอยช่วยบอก คอยจัดการทุกอย่างให้กับงานนี้โดยเฉพาะมินตราที่รักและเอ็นดูลูกสะใภ้คนนี้มากๆ เธอได้แต่จ้องมองลูกชายและลูกสะใภ้ที่ยิ่งดูก็ยิ่งเหมาะสมกันมาก มินตราคิดไม่ผิดที่จะเลือกเธอมาเพราะเธอจะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้น รันเวย์อาจจะเป็นคนเอางานเอาการ ทำดีทุกอย่างแต่สิ่งที่เขาไม่ได้เรื่องคือเลยคือการเที่ยวที่ไม่รู้จักการดูแลตัวเอง ไม่เคยที่จะห่วงสุขภาพตัวเอง ทั้งกิน ทั้งดื่มและเที่ยวผู้หญิงไม่เว้นแต่ละวันซึ่งต่างจากโรมันเป็นอย่างมาก ฉันรู้สึกโชคดีอย่างบอกไม่ถูกแม้ว่าตัวเองจะไม

“ทำต่อไป จับให้ได้ ไล่ให้ทัน! คนอย่างรันเวย์ลื่นยิ่งกว่าปลาไหล” ประโยคนี้ของเฮียโรมันทำเอาฉันจำขึ้นใจ ชีวิตที่แสนสุขมาพร้อมกับความเหน็ดเหนื่อยจริงๆ ซินะ พระเจ้าขาขวัญอยากได้ผัวนะคะทำไมถึงส่งผัวแบบนี้มาล่ะคะ?!ในทุกวันฉันแทบไม่ได้ตามติดเขาอย่างที่ทุกคนคิดว่าจะต้องตามไปทุกที่หรอกนะ เวลาเขาทำงานฉันจะไม่ยุ่งหรือวุ่นวายและจะอยู่ในที่ของฉันเงียบๆ ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีทำยังไงก็ได้ให้เขารักฉัน แต่กลับกันยิ่งเวลาที่เราใกล้กันใจฉันยิ่งเต้นไม่เป็นจังหวะ อ่อนไหวเหลือเกิ๊น ฮ่าๆๆๆ แต่จะให้ทำไงสามีหล่อขนาดนี้ใครจะอดใจห้ามใจได้ล่ะ ฉันคนหนึ่งแหละที่อดใจไม่ไหว อยากจะกลืนกินแต่ก็ต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้ปล่อยใจง่ายๆ ไม่งั้นเขาต้องเห็นฉันเป็นของตายแน่ๆและแล้ววันที่ฉันต้องแสดงตัวก็มาถึงเมื่ออยู่ๆ ก็มีข้อความส่งเข้ามาในแชทสามีฉันว่า (คิดถึงจังค่ะ อยากนวดมั้ยค่ะ อยากเอามั้ยคะ) หึ้ย! อ่อยมากหล่อน ถึงว่ากลับบ้านดึกบ่อยๆ ไปกกยัยนี้แน่ๆ ทำตัวเป็นเสือหรือเห้! กันแน่คิดว่าตัวเองหล่อมากมั้ง เหอะ! ก็หล่อแหละ แฮะๆ ^^ เข้าเรื่องก่อน…วันนี้ฉันตามเขามาทำงานใช่! ฉันตามมาคุมค่ะทุกคนและเป็นอย่างที่คิดเลขาหน้าวอกที่ส่งแชทม