ปราบพยศสามีแต่ง

“นี่เอกสารข้อตกลงและสัญญาต่างๆ อยู่ในนี้หมดแล้วเธออ่านให้เรียบร้อยถ้าเธอตัดสินใจดีแล้วเงินห้าล้านจะเป็นของเธอทันที” เสียงเข้มเอ่ยบอกหญิงสาวตรงหน้าให้เข้าใจ เขาจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอก่อนจะยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก

“คุณไม่หลอกหนูจริงๆ ใช่มั้ยคะ?” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างรู้สึกกังวลใจ

“อืม! ฉันไม่รู้จะหาใครดี ไม่มีใครช่วยฉันได้แน่ๆ ถ้าไม่ใช่เธอ” เขาตอบอย่างไม่ลังเล “เธอก็ร้อนเงิน อีกอย่างลองคิดดูดีๆ นะ เธอได้แต่งงาน ได้อยู่ในบ้านหลังใหญ่ สบายๆ ไม่ต้องทำอะไรเลยนะ แค่คอยทำหน้าที่ภรรยาให้ดี จับให้ได้ไล่ให้ทัน จัดให้สักหมัดสองหมัด!”

“โห้! หนูจะไม่โดนสวนกลับมาหน้าตาแหกใช่มั้ยคะ?”

“หึ! ไม่แน่นนอนเพราะน้องชายฉันมันไม่ทำร้ายผู้หญิง อย่างมากก็จับกดลงเตียง”

“คุณพูดเหมือนหนูง่ายเลยนะคะ”

“แล้วสรุปเธอเอามั้ย?”

“เอาค่ะ!” ตอบตกลงไปอย่างง่ายดายเพราะอะไรน่ะหรอ ฉันไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้น ทำงานร้านกาแฟ ไหนจะค่าเช่า ค่ากิน ค่ารถ และความซวยของฉันคือการมีแฟนแต่มันดันติดการพนันแถมยังจะเอาฉันไปขัดดอกแทน โชคยังดีที่ได้เจอกับเขา คุณโรมัน ทั้งหล่อและใจดี ช่วยฉันและใช้หนี้แทนให้ แต่อย่างว่าของฟรีไม่ได้มีในโลก มันมาพร้อมกับข้อเสนอที่ฉันต้องไปเป็นเมียน้องชายเขาและกำราบให้อยู่หมัด นิสัยก็ไม่รู้หน้าตาก็ไม่เคยเห็นแล้วไมฉันไม่ถามเขาไปล่ะ

“เอ่อ…แล้วน้องชายของคุณหน้าตาเป็นยังไงหรอคะ?” เขามองหน้าฉันก่อนจะเปิดเกะและหยิบอะไรบางอย่างขึ้นมาก่อนจะยื่นมาไว้ที่หน้าฉัน ห๊ะ! ฉันมองคนในรูปสลับกับเขาไปมาอยู่หลายรอบ

“นี่มันคุณไม่ใช่หรอคะ?” ฉันถาม

“ไม่ใช่ฉันแต่เป็นน้องชายฉัน หน้าตาอาจจะเหมือนกันมากแต่นิสัยต่างกัน” เขาตอบนิ่งๆ

“หนูต้องทำยังไงบ้างคะ?”

“คืนนี้เจอกันที่ผับgdแต่งตัวมาให้สวยๆ เท่าที่เธอจะแต่งได้”

“ห๊ะ! คุณคะช่วยมองสภาพหนังหน้าหนูด้วยนะคะ ว่าแต่งเป็นมั้ย หนูแต่งหน้าแต่งตัวไม่เป็นค่ะ!” ฉันเอ่ยพร้อมกับทำท่าชี้หน้าตัวเองเพื่อให้เขาได้เห็น และสิ่งที่ได้กลับมาคือใบหน้าที่เอือมระอา

“เธอนี่นะ เป็นผู้หญิงซะเปล่า!” จบประโยคเขาก็ลุกผุดขึ้นมาดึงรั้งแขนฉันออกจากร้านอาหารทันที ปึก! บ้าชะมัดสายคาดเบลท์ดึงไม่ได้ พรึ่บ! จู่ๆสิ่งที่ทำฉันแทบหยุดหายใจคือใบหน้าหล่อยื่นเข้ามาพร้อมกับแขนแกร่งที่เอื้อมมาดึงสายคาดเบลท์ทำไมมันง่ายจัง แต่ฉันไม่ได้โฟกัสจัดนั้นเลยนะ เพราะมองแต่หน้าหล่อๆ ของเขา

“ทำไมคุณหล่อจังคะ คุณไม่ต้องการภรรยาบ้างหรอ หนูเป็นให้เอามั้ย?” แป๊ะ! ฝ่ามือหนาฟาดลงมายังหน้าผากของฉันเต็มๆ

“อย่าโลภมากนัก เป็นเด็กเป็นเล็ก” เขาเอ่ยก่อนจะหันกลับไปสตาร์ทรถแลขับออกไปทันที

“หนูไม่ได้โลภนะคะ แต่คุณดูอบอุ่นมากเลยมาเป็นสามีหนูเถอะ หนูไม่เอาน้องชายคุณแล้ว!”

“ถ้าเธอยังไม่เงียบฉันจะจับเธอ..”

“กดลงเตียง!”

“โยนลงจากรถต่างหาก!”

“โหดร้ายจัง เงียบก็ได้”

ร้านเสริมสวย

“เจ๊น้ำ!”

“คุณโรมันสุดหล่อมีอะไรให้เจ๊บริการดีคะ?”

“แต่งหน้าทำผมเอาให้สวยๆ เลยนะครับ” เขาเอ่ยพร้อมกับดันหลังของฉันไปให้เจ๊น้ำรับช่วงต่อ ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงแต่ก็นานอยู่นะ ฉันถูกแปลงโฉมจนเสร็จสรรพ

“เสร็จแล้วคะ น้องสวยอยู่แล้วแต่งนิดหน่อยก็สวยแล้วค่ะ”

“ปากหวานมากค่ะเจ๊”

“เจ๊ฝีมือดีมากกว่าครับ ขอบคุณมากนะครับ” จบประโยคร่างของฉันก็ถูกดึงรั้งอีกแล้ว ก่อนจะพาไปขึ้นรถอีกครั้งและตรงมายังห้างใหญ่

“พามาทำอะไรคะ?” ฉันถามอย่างสงสัย

“พามาซักผ้ามั้ง ถามได้!” กวนทีนซะด้วย เงียบก็ได้ว่ะ ตลอดทางฉันแทบไม่ได้ปริปากพูดสักคำก่อนที่เราจะมาหยุดกันที่ร้านเสื้อผ้า ฉันไม่ทันจะได้เดินเข้าไป คุณโรมันก็พุ่งไปยังโซนชุดที่โคตรจะโป๊เปลือย

“มานี่สิ!” ฉันเดินเข้าไปหาตามเสียงเรียกก่อนจะหยุดนิ่ง

“ชุดนี่เข้ากับเธอดีนะ ชุดนี้ก็เข้าไปลองทั้งหมดนี่แหละ!” เลือกอะไรได้มั้ยล่ะนอกจากลองๆเปลี่ยนๆเป็นสิบกว่าจะเจอชุดที่ถูกใจแทบลมจับ “ชุดนี้ดี สวยมาก เอาชุดก่อนหน้านี้อีกสักสองชุด” ฉันไม่ได้หยุดพักหรือหยุดเดินเลยเพราะออกจากร้านเสื้อผ้าก็มาต่อที่ร้านรองเท้าอีก ใช้เวลาหลายชั่วโมงฉันก็ได้กลับมาที่ห้องเช่า ก่อนเขาจะไปยังย้ำฉันอีกว่า ‘ห้ามช้า ห้ามหนี ทุ่มตรงฉันจะมารับเธอเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ’

ถึงเวลานัดฉันที่อยู่ในชุดเดรสรัดรูป รองเท้าส้นสูง ยืนรอเขาอยู่หน้าปากซอย แป๊ะ! เปี๊ยะ!

“ยุงกัดจนเลือดจะหมดตัวล่ะ!” ใช่ฉันยืนตบยุงจนแดงหมดล่ะ หึ! นี่คือคนตรงต่อเวลาใช่มั้ย แต่ไม่นานนักก็มีรถสปอร์ตสีน้ำเงินคันหรูมาจอดเทียบอยู่ด้านหน้าฉัน ก่อนที่กระจกรถจะลดลงเผยให้เห็นใบหน้าหล่อของเขา แต่…เอ๊ะ!

“คุณเป็นใครคะ?” ฉันเอ่ยถามหลังจากขึ้นมานั่งบนรถของเขา เอ่อ! นั่งบนรถเขาแล้วค่อยถามเนี้ยนะ

“ผมลืมแนะนำตัวเลยครับ ผมชื่อคิงเป็นน้องชายเฮียโรมันน่ะครับ เขาติดประชุมเลยให้ผมมารับแทน”

“น้องชาย ทำไมถึงได้หล่อเหมือนกันหมดเลยล่ะคะ?” สงสัยกับความหล่อผู้ชายอีกล่ะ

“พ่อพันธุ์ดีน่ะครับ!” พ่อพันธุ์ดีว่าซ่านนน!

“แล้วถ้าหนูอยากมีลูกหน้าตาดีจะหาพ่อพันธุ์แบบนี้ได้ที่ไหนคะ?”

“น้องนี่ตลกดีนะ พ่อพันธุ์แบบเฮียรันก็ดีนะครับ คนที่น้องกำลังจะไปเจอนี่ไงครับ?”

“รันเวย์? คือชื่อของเขาหรอคะ”

“ครับ แต่พี่ดีใจนะที่จะได้มีพี่สักที”

“ไม่ต้องดีใจก็ได้นะคะ เพราะยังไม่มั่นใจเลยว่าจะทำได้มั้ย”

“ทำได้อยู่แล้วครับ เพราะพี่เชื่อว่าน้องทำได้” สมพรปากทีเถอะ ฉันจะมีผัวแล้วจริงๆหรอ