All Chapters of ปราบพยศสามีแต่ง : Chapter 21 - Chapter 25

ห้าเดือนของฉันที่ตอนนี้กำลังอุ้มท้องยิ่งมองตัวเองในกระจกฉันก็รู้สึกกังวลใจแปลกๆ มันกลัวไปหมด เอาจริงๆ คนสวยๆอย่างฉันทำไมถึงได้กลัวอะไรง่ายขนาดนี้นะ กลัวว่าเขาจะเบื่อ กลัวว่าเขาไม่โอเคกับรูปร่าง กลัวว่าเขาจะมีคนอื่นทั้งที่ก่อนหน้ามันก็ไม่ได้หนักขนาดนี้ แถมยังกังวลเรื่องลูก ถ้าเขาเกิดมาฉันจะเลี้ยงเขาดีมั้ยนะ ฉันจะเป็นแม่ที่ดีได้มั้ยนะ “เป็นอะไรไปหน้าเหมือนหมาเบื่อข้าว!” ห๊ะ! นี่คือประโยคทักทายจากพี่ผัวงั้นหรอ น่าตบด้วยปากกระฉากด้วยลิ้น แฮร่ๆๆ “เฮีย! ขวัญไม่ตลก ปากดีเดี๋ยวจับทำผัวอีกคนซะนี่!” “หึ! ปากดี เครียดอะไรว่ามา” เฮียถามก่อนจะนั่งลงยังโซฟาด้านข้าง “ว่าแต่เฮียไม่ทำงานหรอ” ใช่สงสัยมาก เฮียอยู่นี่แต่สามีฉันออกไปทำงาน“วันนี้หยุดเลยให้เวย์ทำงานแทน ทำไมคิดถึงมันหรือไง?”“ถามมาได้ ผัวหนูนี่ยังไงก็ต้องคิดถึงมั้ยล่ะ”“เดี๋ยวนี้ไม่มีเลยนะค่ะ คะเนี้ย!” “แหม่! พี่ผัวน้องเมีย ญาติกันสนิทกันไม่ต้องมีมารยาทเยอะ” เฮียส่ายหน้าไปมาคงจะแบบช่างมึงเหอะประมาณนั้น“มีเรื่องอะไรว่ามา”“หนูแค่กลัว กังวล เครียดมันบอกไม่ถูกกลัวผัวจะไม่รัก กลัวผัวเบื่อ กลัวลูกออกมาจะเลี้ยงลูกได้มั้ย จะเลี้ยงดีมั้ย ทำไม

อื้อ! เฮ้อ! อ๊อย! อื้อ! เบ่งนะคะ! เบ่งค่ะ! อื้ด! อุแว้! อุแว้! “ทารกเพศหญิง คลอดเวลา เก้านาฬิกายี่สิบห้านาที ค่ะ” เสียงพยาบาลเอ่ยขึ้น ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไป การคลอดลูกสำหรับฉันมันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก เจ็บสุดๆ แต่พอได้เห็นหน้าลูกฉันกลับลืมความเจ็บปวดทั้งหมดไปทันที การคลอดลูกครั้งแรกของฉันมีเฮียเวย์คอยอยู่ข้างๆ มือของเขากุมจับฉันไว้แน่น รอยยิ้มของฉันและเฮียเวย์เผยขึ้นพร้อมกัน ไม่นานฉันก็ถูกพาออกมาอยู่ที่ห้องพักฟื้น ภายในห้องคือเต็มไปด้วยของตกแต่งและแสดงความยินดี ครอบครัวเฮียมากันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณปู่กับคุณย่าก็มาพวกท่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คุณแม่และบรรดาพ่อๆก็มาพร้อมกัน น้องชาย น้องสาวเฮียน้องเขยมาครบ ครอบครัวเฮียเป็นครอบครัวใหญ่มากและอบอุ่นที่สุด“หน้าตาเหมือนเหมือนเฮียเวย์มากเลยค่ะคุณแม่ แต่จมูกกลับได้พี่ขวัญมาเต็มๆ เลยค่ะ” ควีนเอ่ยพร้อมกับยื่นมือใช้นิ้วเขี่ยจมูกน้อยๆของลูกฉัน“ใช่ค่ะ ทำไมหลานรินถึงได้น่าฟัดขนาดนี้คะ หนูขอตั้งชื่อหลานได้มั้ยคะ” มิรินเอ่ยก่อนจะมองหลานสาวด้วยสายตาที่เอ็นดู“เรานี่นะแทนที่จะให้พ่อแม่เขาตั้งให้” แม่มินเอ่ยบอกกับมิรินก่อนจะส่ายหน้าพรางยิ้มออกมา“นั่นสิ

อาทิตย์นึงยอมรับเลยเฮียเวย์สุดยอดมากไม่รู้ไปเอาเรียวแรงมาจากไหน จนครบหนึ่งเดือนทำบ้างพักบ้างก็ว่ากันไปเริ่มเข้าเดือนที่สองอาการแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับฉันเหม็นกลิ่นอาหารจากของที่ไม่เคยชอบกินกลับอยากกิน กินของเปรี้ยวๆ อยากกินแต่ต้มจืด เพลียจนต้องให้พี่เลี้ยงช่วยดูรวงข้าว ยังดีที่แม่สามีช่วยเลี้ยงพอเริ่มรู้อาการฉันก็ไปซื้อที่ตรวจมาตรวจ สรุปท้องค่ะ!!!! พอตกเย็นสิ่งที่ฉันทำตอนที่เฮียเวย์กลับมาคือวิ่งเข้าไปกอด หอม ฟอด! ฟอด! “อะไรกัน หื้ม! มากอดหอมเฮียมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ” เฮียเวย์ถามด้วยใบหน้าสงสัยนัยต์ตาหลีมองฉันพร้อมกับระบายยิ้มออกมาเล็กน้อย “ก็..มีนะคะ เฮียหลับตาก่อนค่ะ” จบประโยคของฉันเฮียเวย์ก็ทำตามอย่างว่าง่าย พอเขาหลับตาฉันก็หยิบที่ตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงและเอามันยัดใส่ไปในมือของเฮียเวย์ “ลืมตาค่ะ” จบตามคำบอกของฉันตาของเฮียเวย์ก็ลืมขึ้นและก้มลงไปมองในมือตัวเอง เขายกมันขึ้นมาดูชัดๆ ก่อนจะมองหน้าฉันและที่ตรวจสลับกันไปมาหลายครั้ง“ขวัญหนูไม่ได้ล้อเฮียเล่นใช่มั้ย?” “เรื่องแบบนี้จะล้อเล่นได้ยังไงกันคะ เฮียดีใจมั้ยคะ” ฉันถามออกไปเฮียเวย์ยิ้มและเข้ามากอดฉันแน่น เสียงและสีหน้