MasukShare
chapter.2 เสียหาย
Terakhir Diperbarui:
2025-08-23 18:23:48“น้องชายคุณมันโรคจิตหื่นกามสุดๆ หนูระบมช้ำไปหมดแล้ว” เสียงหวานเอ่ยด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคือง
“แค่นี้ยังระบมแล้วคิดจะเอาฉันทำผัว หึ!” เขาเอ่ยด้วยท่าทางเย้ยหยัน “ก็ใครจะไปรู้ว่าจะรุนแรงแบบนี้ล่ะ ครั้งแรกของหนูเลยนะคุณรู้มั้ย เฮอะ!” “ครั้งแรก? สุดยอดไปเลยเธอนี่นะ” “มันใช่เวลามาชมมั้ยคะ คุณจะเอายังไงต่อว่ามาเลยค่ะ” “เดี๋ยวขึ้นแท็กซี่ไปที่บ้านฉัน แล้วไปบอกขอเข้าพบคุณมินตรา?” “คุณมินตรา? ใครหรอคะ?” เธอถามอย่างสงสัย “แม่ฉันเอง เล่นละครต่อไปทำเป็นเหมือนเธอคือผู้เสียหายต่อหน้าครอบครัวฉัน” “เดี๋ยวนะคุณจะให้หนูเล่นละครตบตาครอบครัวคุณ โดยที่หนูไปคนเดียวน่ะหรอคะ” “ใช่!” สั้นๆ ได้ใจความ เวรกรรมอีขวัญแล้วแหละ TT ปิ่งป่อง! ปิ่งป่อง! “มาหาใครคะ?” แม่บ้านวัยกลางคนเปิดประตูถามคนด้านหน้า “มาหาคุณมินตราค่ะ?” “เชิญค่ะ” จบประโยคเธอก็เดินตามหลังแม่บ้านเข้าไปภายในตัวบ้านมันใหญ่ซะจนทำให้คนตัวเล็กดูตื่นเต้นจนลืมตัว “หยุดหมุนได้รึยังคะ คุณหญิงอยู่ด้านในห้องรับแขกค่ะ” เธอพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะเดินตามไปอย่างเงียบๆ “คุณหญิงคะ มีคนมาขอพบค่ะ” สิ้นสุดประโยคคนตัวเล็กเงยหน้าไปมองผู้หญิงตรงหน้า แม่หรอ? ทำไมถึงได้ยังสวยแบบนี้ล่ะ! “มีอะไรกับฉันรึเปล่า?” มินตราเอ่ยถาม “เอ่อ..สวัสดีค่ะ หนูชื่อของขวัญนะคะ คือหนูมีเรื่องจะให้คุณหญิงช่วยหน่อยค่ะ” “มีอะไรล่ะ มานั่งนี่สิ” เอาล่ะขวัญถึงเวลาการแสดงของแกแล้ว “ฮึก! ฮือ! หนูถูกขืนใจค่ะ หนูถูกกระทำเขาทั้งรุนแรงและป่าเถื่อน” ท่าทางตื่นตกใจของมินตราทำให้เธอเล่นต่อไปเรื่อยๆ “ใครกันทำกับหนูขนาดนี้ บอกน้าได้มั้ยลูก” มินตราเอ่ยอย่างเห็นใจลูกผู้หญิงด้วยกัน และเมื่อเห็นร่องรอยตามเนื้อตัวเธอก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ฮึกๆ เฮียรันเวย์ค่ะ ครั้งแรกของหนู ฮือ..ฮ้า ฮึกๆ หนูเจ็บไปหมดทั้งกายและใจ เฮียเขาปัดความรับผิดชอบค่ะ เช้ามาก็หนีหายไปเลยค่ะคุณน้าขาช่วยหนูด้วยนะคะ” “ไอ้ลูกคนนี้ ป้าสาโทรตามคุณรามและตัวก่อเรื่องกลับมาเดี๋ยวนี้” “ค่ะๆ” “ไม่ต้องร้องนะลูก น้าจะไม่ยอมให้หนูต้องเสียหายแบบนี้แน่ๆ น้าจะไม่ทำให้ทุกอย่างถูกต้องที่สุด” ของขวัญรู้สึกได้เลยว่ามินตราเป็นผู้หญิงที่ใจดีมากๆ และการที่เธออยู่ในอ้อมกอดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันทีทั้งที่ตลอดเวลาเธอแทบไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย ไม่นานพ่อกับลูกที่ถูกตามตัวก็กลับมาพร้อมกัน และตามมาด้วยโรมันคนวางแผน “มีอะไรรึเปล่าหนู?” รามเอ่ยถามภรรยาด้วยความสงสัยเพราะเขากำลังทำงานแต่ต้องกลับมาด่วนจี๋ “นั่นสิครับแม่ ผมกำลังประชุมอยู่เลย” “หึ! ยังจะมาถามอีกหรอ ไปทำเรื่องอะไรไว้ล่ะไอ้ตัวดี นิสัยแบบนี้พ่อยังไม่เคยทำ พี่ชายก็ไม่เคยก่อเรื่องอะไรแบบนี้เลยนะเป็นลูกผู้ชายแท้ๆ ไม่มีความรับผิดชอบ” “แม่ครับใจเย็นๆ ครับ ผมไปทำอะไรไว้?” เขาเอ่ยถามด้วยใบหน้างง “หนูขวัญ นี่ไงสิ่งที่ลูกก่อ” เมื่อเห็นใบหน้าเรียวที่เขาจำได้แม่นและจำได้ดี “เธอมาที่นี่ได้ยังไง?” เพี๊ยะ! ไหล่หนาถูกฝ่ามือผู้เป็นแม่ฟาดเต็มแรง “ถ้าไม่ใช่เพราะลูกไปย่ำยีน้อง น้องคงไม่มาถึงนี่หรอก!” “นี่เธอคิดจะทำอะไร มาบ้านฉันถูกได้ยังไง?” ฉิบผายแล้วไงลืมข้อนี้ไปเลย คุณ! ช่วยหนูด้วย ฉันส่งสายตาวิงวอนไปทางร่างสูงอีกด้านที่นั่งอยู่เงียบๆ “ฉันบอกให้มาเองแหละเพราะเธอเดินมาทักผิดคน คิดว่าฉันเป็นแกแถมยังร้องไห้แหกปากเสียงดังเลยต้องบอกให้มาที่บ้าน” แหกปากเลยหรอ? อีตาหน้าหล่อนี่พูดซะเว่อร์เลย “ไอ้ลูกเวรสร้างเรื่องจนได้นะ” “โถ่! ป๊าผมไม่ได้ทำอย่างงั้นสักหน่อย แค่สนุกๆ เอง เธอก็ยังครางอยู่เลยนี่ตอนนี้จะมาเรียกร้องอะไร” “เฮียพูดอะไรคะ เฮียปล้ำขวัญนะ บอกให้หยุดก็ไม่หยุด ฮือ! หนูเสียหายนะคะ หนูเป็นผู้หญิงพ่อแม่ก็ไม่มี โตมาคนเดียว แต่ต้องมาเจอผู้ชายไม่รับผิดชอบ ฮึกๆ คุณน้าขาช่วยหนูด้วยนะคะ” “แกต้องรับผิดชอบ” ผู้เป็นแม่เอ่ยด้วยใบหน้าท่าทางที่เด็ดขาด “ยังไงครับ?” เขาถามออกไป ใบหน้าเข็มเริ่มนิ่งขรึม เพราะเขารู้ว่าต่อให้ทำวิธีไหนก็ไม่สามารถต่อต้านผู้เป็นแม่ได้ “แต่งงานกับน้อง!” รันเวย์ไม่มีทางต่อสู้เขาได้แต่หลับตาข่มอารมณ์โกรธเอาไว้” ในระหว่างนี้ก็ให้น้องมาพักอยู่ที่นี่” “ไม่เป็นไรค่ะคุณน้า” ของขวัญรีบปฏิเสธทันควัน “ไม่ได้น้าไม่ยอมให้ว่าที่ลูกสะใภ้ต้องลำบากอยู่ข้างนอกแน่นอน เผื่อมีใครแถวนี้คิดจะทำอะไรไม่ซื่อ” “ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เธอได้ฉันเป็นผัวสมใจแล้วล่ะ” จบประโยคเขาก็เดินออกไปทันที “คุณน้าคะหนูขอไปคุยกับเขาสักครู่นะคะ” “ไม่ต้องหรอกหนูคุยไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรเพราะลุงรู้จักนิสัยลูกคนนี้ดี โรมันพาน้องไปเก็บของเดี๋ยวพ่อจะให้คนเตรียมห้องไว้ให้” รามหันไปสั่งกับลูกชายอีกคน โรมันพยักหน้าแทนคำตอบเขาลุกเดินนำหน้าเธอออกไป ก่อนจะตามด้วยร่างเล็กที่เดินตามออกมาติดๆ “คุณคะ! คุณหยุดก่อน!” เสียงหวานเอ่ยเรียกร่างสูงตรงหน้า “มีอะไร?” เขาหันมาตอบด้วยใบหน้านิ่ง “เขาโอเคจริงๆ หรอคะ?” เธอถามด้วยความรู้สึกผิดนิดนึงแต่ก็สะใจเล็กน้อย “เธอรู้แค่ว่าคุณแม่รู้ทุกอย่างที่เราทำกัน ไม่โอเคก็ต้องโอเคแล้วแหละ” “ห๊ะ!” “ใช่อย่าคิดมากไปเลยนะ” เสียงเข้มดังขึ้นจากด้านหลังของเธอก่อนจะปรากฏร่างสูงที่เธอเคยพบเจอ “พี่นี่เอง หล่อจังเลยนะคะวันนี้” เสียงหวานเอ่ยด้วยท่าทางเคอะเขิน “ปากหวานจังเลยนะเรา” คิงเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มที่ทรงพลัง “พี่ยังไม่เคยชิมเลยนะรู้ได้ยังไงคะว่าหวาน” แป๊ะ! ฝ่ามือหนาของโรมันตีลงยังหน้าผากมน “เอ๊อะ! หนูเจ็บนะ” “เธอช่วยจำฐานะของตัวเองด้วยว่า เธอคือพี่สะใภ้คนรองของบ้านและหยุดเขินน้องสามีตัวเองซะ!” “ทำไมคุณชอบขัด!” “อีกอย่างเลิกเรียกฉันว่าคุณให้เรียกว่าเฮียแทน” “ค่ะเฮียยยยยย!” เสียงลากยาวอย่างกวนประสาททำเอาชายหนุ่มทั้งสองรู้สึกเอ็นดูเธอเป็นอย่างมาก หลังจากนี้ไปเธอต้องทำตัวยังไงกันนะกับบ้านหลังนี้ บ้านหลังใหม่ของเธอ
Bab terbaru
ปราบพยศสามีแต่ง Chapter 23 # ดวงใจคนที่สอง
อาทิตย์นึงยอมรับเลยเฮียเวย์สุดยอดมากไม่รู้ไปเอาเรียวแรงมาจากไหน จนครบหนึ่งเดือนทำบ้างพักบ้างก็ว่ากันไปเริ่มเข้าเดือนที่สองอาการแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับฉันเหม็นกลิ่นอาหารจากของที่ไม่เคยชอบกินกลับอยากกิน กินของเปรี้ยวๆ อยากกินแต่ต้มจืด เพลียจนต้องให้พี่เลี้ยงช่วยดูรวงข้าว ยังดีที่แม่สามีช่วยเลี้ยงพอเริ่มรู้อาการฉันก็ไปซื้อที่ตรวจมาตรวจ สรุปท้องค่ะ!!!! พอตกเย็นสิ่งที่ฉันทำตอนที่เฮียเวย์กลับมาคือวิ่งเข้าไปกอด หอม ฟอด! ฟอด! “อะไรกัน หื้ม! มากอดหอมเฮียมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ” เฮียเวย์ถามด้วยใบหน้าสงสัยนัยต์ตาหลีมองฉันพร้อมกับระบายยิ้มออกมาเล็กน้อย “ก็..มีนะคะ เฮียหลับตาก่อนค่ะ” จบประโยคของฉันเฮียเวย์ก็ทำตามอย่างว่าง่าย พอเขาหลับตาฉันก็หยิบที่ตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงและเอามันยัดใส่ไปในมือของเฮียเวย์ “ลืมตาค่ะ” จบตามคำบอกของฉันตาของเฮียเวย์ก็ลืมขึ้นและก้มลงไปมองในมือตัวเอง เขายกมันขึ้นมาดูชัดๆ ก่อนจะมองหน้าฉันและที่ตรวจสลับกันไปมาหลายครั้ง“ขวัญหนูไม่ได้ล้อเฮียเล่นใช่มั้ย?” “เรื่องแบบนี้จะล้อเล่นได้ยังไงกันคะ เฮียดีใจมั้ยคะ” ฉันถามออกไปเฮียเวย์ยิ้มและเข้ามากอดฉันแน่น เสียงและสีหน้
ปราบพยศสามีแต่ง chapter. 22 ทำลูกคนที่สอง (NC)
“หนูขึ้นให้มั้ยคะ” ฉันถามก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นเฮียเวย์ค่อยๆ ขยับตัวออก พอได้ที่ฉันก็ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักเฮียเวย์ทันทีมือเล็กลูบไล้อกแกร่งสายตายั่วยวนจดจ้องเข้าไปในแววตาคมเข้ม ก่อนที่ใบหน้าหวานจะพุ่งเข้าไปประกบจูบทับลงยังฝีปากหนาทันที เรียวปากทั้งคู่กำลังขบดูดกันจนเกิดเสียงดัง มือหน้าบีบขยำสะโพกกลมกลึ่ง ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพันกันอยู่สักพัก ชุดนอนบางเฉียบถูกถอดออกด้วยฝีมือของเจ้าตัว หน้าอกอวบตึงถูกปากหนาครอบงำดูดดึง เรียวลิ้นหนาตวัดเลียจุกสวยมืออีกข้างก็ไล่บีบขย้ำเต้าอวบที่ยังว่างอ๊าส์! อื้ม! จ๊วบ!“เฮียขา อื้อ! หนูไม่ไหวแล้ว อื้ม!” เสียงหวานเอ่ยพร้อมกับครางกระเส่าใบหน้าหวานเงยขึ้นรับสัมผัสความเสียว มือหนาเลื่อนลงมายังกลีบสวยก่อนที่นิ้วยาวจะแทรกเข้าไปยังร่องกลีบ ปลายนิ้วตวัดเม็ดเสียวพร้อมกับสอดแทรกนิ้วทั้งสองเข้าไปยังรูที่กำลังขมิบตอดถี่ๆ“หนูกำลังทำเฮียคลั่งนะ หืม!” เขาเอ่ยหลังจากปล่อยปากออกจากเต้าอวบ พร้อมกับสายตาที่จดจ้องใบหน้าเรียวอย่างหลงใหลแจ๊ะๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ เสียงกระทบของเนื้อที่ดังขึ้นเมื่อมือหนาเริ่มขยับรัวใส่ไม่ยั้งอ๊าส์! อ๊ะๆๆ อ๊อย! ซี๊ด! อ๊ะๆๆๆ“พะ..พอแล้วค่ะ อ๊ะ! ฮะ เฮีย อ๊อย!
ปราบพยศสามีแต่ง chapter.21 รวงข้าว
อื้อ! เฮ้อ! อ๊อย! อื้อ! เบ่งนะคะ! เบ่งค่ะ! อื้ด! อุแว้! อุแว้! “ทารกเพศหญิง คลอดเวลา เก้านาฬิกายี่สิบห้านาที ค่ะ” เสียงพยาบาลเอ่ยขึ้น ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไป การคลอดลูกสำหรับฉันมันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก เจ็บสุดๆ แต่พอได้เห็นหน้าลูกฉันกลับลืมความเจ็บปวดทั้งหมดไปทันที การคลอดลูกครั้งแรกของฉันมีเฮียเวย์คอยอยู่ข้างๆ มือของเขากุมจับฉันไว้แน่น รอยยิ้มของฉันและเฮียเวย์เผยขึ้นพร้อมกัน ไม่นานฉันก็ถูกพาออกมาอยู่ที่ห้องพักฟื้น ภายในห้องคือเต็มไปด้วยของตกแต่งและแสดงความยินดี ครอบครัวเฮียมากันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณปู่กับคุณย่าก็มาพวกท่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คุณแม่และบรรดาพ่อๆก็มาพร้อมกัน น้องชาย น้องสาวเฮียน้องเขยมาครบ ครอบครัวเฮียเป็นครอบครัวใหญ่มากและอบอุ่นที่สุด“หน้าตาเหมือนเหมือนเฮียเวย์มากเลยค่ะคุณแม่ แต่จมูกกลับได้พี่ขวัญมาเต็มๆ เลยค่ะ” ควีนเอ่ยพร้อมกับยื่นมือใช้นิ้วเขี่ยจมูกน้อยๆของลูกฉัน“ใช่ค่ะ ทำไมหลานรินถึงได้น่าฟัดขนาดนี้คะ หนูขอตั้งชื่อหลานได้มั้ยคะ” มิรินเอ่ยก่อนจะมองหลานสาวด้วยสายตาที่เอ็นดู“เรานี่นะแทนที่จะให้พ่อแม่เขาตั้งให้” แม่มินเอ่ยบอกกับมิรินก่อนจะส่ายหน้าพรางยิ้มออกมา“นั่นสิ
ปราบพยศสามีแต่ง chapter.20 รักเราทนได้
เฮ้อ! เสียงถอนหายใจของคุณเพื่อนสุดที่รักดังออกมาถี่ๆ ฉันกับหลินถึงกับต้องหันหน้ามองกันทันทีด้วยสีหน้าที่บ่งบอกได้ว่า อีนี่มันเป็นอะไร?“เป็นอะไรของมึงเนี้ย ถอนหายใจอยู่นั่นแหละ” หลินเอ่ยถาม“นั่นดิ! มึงมีอะไรบอกพวกกูได้นะ” ฉันเอ่ย“ขอบคุณนะพวกมึง คือ…เมื่อคืนกูไปเจอเฮียโรมา แล้วพวกเราก็นั่งดื่มด้วยกันใช่ม่ะ แล้วพอกูเริ่มได้ที่นิดๆ เฮียก็อาสาจะไปส่งกูที่บ้าน แล้วตอนที่อยู่ในรถกูก็…ก็…หน้าด้านพรวดพลาดไปจูบเฮีย กูคิดว่าเฮียจะผลักออกแต่เปล่าเลยมึง เฮียดันจูบตอบแถมตอนนั้นเฮียก็โคตรจะเร่าร้อน จูบมันดุดัน แต่ก็อ่อนโยนในเวลาเดียวกัน จนเรา…เรา….มีอะไรกัน” ปิงปองมันเงียบไปจนฉันต้องถามต่อ“แล้วมึงจะคิดมากทำไมว่ะ?”“นั่นดิ มึงควรจะดีใจป่ะ ที่เสียตัวให้กับคนที่ชอบอ่ะ!” หลินเอ่ย“ก็ใช่! แต่เฮียบอกกับกูไว้ว่า”‘เรื่องคืนนี้มันเป็นเพราะเราเมาทั้งคู่ อย่าคิดมากล่ะเพราะเฮียไม่อยากมีพันธะกับใคร ต่างฝ่ายต่างได้ แฟร์ๆ’“ไอเฮีย! ทำไมเป็นงั้นว่ะ กูว่าเฮียไม่น่าเป็นแบบนี้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่เลย แล้วมึงตอบกลับไปว่าอะไร?” ฉันพูดออกมาด้วยความรู้สึกที่ว่า มันต้องไม่เป็นแบบนี้! มันควรจะดีกว่านี้‘ปิงก็เหมือนก
ปราบพยศสามีแต่ง chapter.19 ความกังวล (mini nc)
ห้าเดือนของฉันที่ตอนนี้กำลังอุ้มท้องยิ่งมองตัวเองในกระจกฉันก็รู้สึกกังวลใจแปลกๆ มันกลัวไปหมด เอาจริงๆ คนสวยๆอย่างฉันทำไมถึงได้กลัวอะไรง่ายขนาดนี้นะ กลัวว่าเขาจะเบื่อ กลัวว่าเขาไม่โอเคกับรูปร่าง กลัวว่าเขาจะมีคนอื่นทั้งที่ก่อนหน้ามันก็ไม่ได้หนักขนาดนี้ แถมยังกังวลเรื่องลูก ถ้าเขาเกิดมาฉันจะเลี้ยงเขาดีมั้ยนะ ฉันจะเป็นแม่ที่ดีได้มั้ยนะ “เป็นอะไรไปหน้าเหมือนหมาเบื่อข้าว!” ห๊ะ! นี่คือประโยคทักทายจากพี่ผัวงั้นหรอ น่าตบด้วยปากกระฉากด้วยลิ้น แฮร่ๆๆ “เฮีย! ขวัญไม่ตลก ปากดีเดี๋ยวจับทำผัวอีกคนซะนี่!” “หึ! ปากดี เครียดอะไรว่ามา” เฮียถามก่อนจะนั่งลงยังโซฟาด้านข้าง “ว่าแต่เฮียไม่ทำงานหรอ” ใช่สงสัยมาก เฮียอยู่นี่แต่สามีฉันออกไปทำงาน“วันนี้หยุดเลยให้เวย์ทำงานแทน ทำไมคิดถึงมันหรือไง?”“ถามมาได้ ผัวหนูนี่ยังไงก็ต้องคิดถึงมั้ยล่ะ”“เดี๋ยวนี้ไม่มีเลยนะค่ะ คะเนี้ย!” “แหม่! พี่ผัวน้องเมีย ญาติกันสนิทกันไม่ต้องมีมารยาทเยอะ” เฮียส่ายหน้าไปมาคงจะแบบช่างมึงเหอะประมาณนั้น“มีเรื่องอะไรว่ามา”“หนูแค่กลัว กังวล เครียดมันบอกไม่ถูกกลัวผัวจะไม่รัก กลัวผัวเบื่อ กลัวลูกออกมาจะเลี้ยงลูกได้มั้ย จะเลี้ยงดีมั้ย ทำไม
ปราบพยศสามีแต่ง chapter.18 มาไม่ทันตั้งตัว
อื้อ! อ๊ะๆๆ อ๊อย! ซี๊ด…อ๊าส์!เสียงครวญครางของหนุ่มสาวดังก้องทั่วห้องนอน เสียงเนื้อที่กระทบกันระงมดังลั่น ใบหน้าหวานแดงระเรื่อตาปรือ ปากเล็กอ้าค้าง เมื่อความรู้สึกเสียวสะท้านเริ่มใกล้เข้ามา ร่างเล็กเริ่มเกร็งมือเล็กจิกลงยังแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวไม่นานทั้งสองก็ถึงฝั่ง ร่างหนากอดรัดพรมจูบไปทั่วใบหน้าเล็กที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ“เฮียขอต่ออีกรอ..” ยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยจบประโยคร่างเล็กก็ลุกพรวดก่อนจะวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีอ๊วก! แหวะ! แค่กๆอยู่ๆ ก็รู้สึกเวียนหัวและเหม็นกลิ่นตัวเฮียเวย์มากๆ ทั้งๆ ที่ฉันชอบกลิ่นตัวเฮียมากๆ แต่ทำไมวันนี้ถึงได้เป็นแบบนี้นะ กำลังจะเปลี่ยนเป็นฝ่ายคุมเกมแท้ๆ เฮ้อ!!“หนูเป็นยังไงบ้าง โอเคมั้ย?” น้ำเสียงและความอุ่นจากฝ่ามือของเฮียที่ค่อยๆ ลูบหลังฉันเบาๆ“โอเคค่ะ สงสัยจะทำงานเยอะไปหน่อยเลยเวียนหัว แต่หนูกลับเหม็นกลิ่นตัวเฮียมากๆ เลย”“เหม็นหรอ? เฮียอาบน้ำทาครีมฉีดน้ำหอม ยังเหม็นอีกหรอหนู” ใบหน้าเฮียแสดงออกชัดเจนมากเลยว่ากำลังคิดถึงสิ่งที่ฉันพูด“คงเป็นเพราะเหนื่อยๆ มั้งคะ ช่วงนี้หนูเพลียมากเลย” ฉันพูดพลางเดินไปเปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลรดรินไปตามลำตัว มันโล่งมา
Anda juga akan menyukai
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่299.6K DibacaHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์236.4K Dibacaขย้ำรักเลขา NC-20
C222.5K Dibacaห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน118.4K Dibacaยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด
Bunmeebooks464 Dibacaไอติมของเพื่อนน่ากินจังเลย
SexyRed/Lucifer193 Dibacaนางบำเรออ่อนหัด
ศรีสวาท684 Dibacaเสน่ห์รักคุณแม่ลูกแฝด
PR Star Ploy3.1K Dibaca
