เฮ้อ! เสียงถอนหายใจของคุณเพื่อนสุดที่รักดังออกมาถี่ๆ ฉันกับหลินถึงกับต้องหันหน้ามองกันทันทีด้วยสีหน้าที่บ่งบอกได้ว่า อีนี่มันเป็นอะไร?
“เป็นอะไรของมึงเนี้ย ถอนหายใจอยู่นั่นแหละ” หลินเอ่ยถาม “นั่นดิ! มึงมีอะไรบอกพวกกูได้นะ” ฉันเอ่ย “ขอบคุณนะพวกมึง คือ…เมื่อคืนกูไปเจอเฮียโรมา แล้วพวกเราก็นั่งดื่มด้วยกันใช่ม่ะ แล้วพอกูเริ่มได้ที่นิดๆ เฮียก็อาสาจะไปส่งกูที่บ้าน แล้วตอนที่อยู่ในรถกูก็…ก็…หน้าด้านพรวดพลาดไปจูบเฮีย กูคิดว่าเฮียจะผลักออกแต่เปล่าเลยมึง เฮียดันจูบตอบแถมตอนนั้นเฮียก็โคตรจะเร่าร้อน จูบมันดุดัน แต่ก็อ่อนโยนในเวลาเดียวกัน จนเรา…เรา….มีอะไรกัน” ปิงปองมันเงียบไปจนฉันต้องถามต่อ “แล้วมึงจะคิดมากทำไมว่ะ?” “นั่นดิ มึงควรจะดีใจป่ะ ที่เสียตัวให้กับคนที่ชอบอ่ะ!” หลินเอ่ย “ก็ใช่! แต่เฮียบอกกับกูไว้ว่า” ‘เรื่องคืนนี้มันเป็นเพราะเราเมาทั้งคู่ อย่าคิดมากล่ะเพราะเฮียไม่อยากมีพันธะกับใคร ต่างฝ่ายต่างได้ แฟร์ๆ’ “ไอเฮีย! ทำไมเป็นงั้นว่ะ กูว่าเฮียไม่น่าเป็นแบบนี้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่เลย แล้วมึงตอบกลับไปว่าอะไร?” ฉันพูดออกมาด้วยความรู้สึกที่ว่า มันต้องไม่เป็นแบบนี้! มันควรจะดีกว่านี้ ‘ปิงก็เหมือนกัน เฮียไม่ต้องห่วงนะคะ แค่ครั้งเดียวปิงไม่ติดใจอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ!’ “อีเชี้ย! ทำนางเอกไปอีก แล้วที่นี้มึงจะทำยังไง?” ฉันถาม “ก็คงต้องทำใจ เพราะกูทำตัวเอง มึงอย่ายัดเยอะอีขวัญ! ท้องจะแตกอยู่แล้ว!” ปิงตอบก่อนจะหันมาคว้ามือของฉันที่กำลังจะตักเค้กชิ้นโต “ปิงมึงนี่นะ มึงอย่าได้แคร์ มึงสวยขนาดนี้หาใหม่ค่ะ ผู้ใหม่ยังมีอีกเยอะ!” หลินเอ่ย “จริง! อีเฮียนี่เดี๋ยวกูจัดการเอง กูจะแขวะให้อายไปเลย หึ้ย! มาทำแบบนี้กับเพื่อนรักกูได้ไง คิดว่าหล่อมากมั้ง!” “แต่ผัวมึงก็หน้าเหมือนเฮียโรเปี๊ยบเลยนะ” หลินเอ่ยก่อนจะหัวเราะออกมา “ผัวกูหล่อกว่า!” “ก็หน้าเหมือนกันมั้ยคะ!” อีหลิน อีเพื่อนชั่ว กันกูทุกทาง! “เออ! แต่ยังไงผัวกูก็หล่อกว่าอยู่ดี มึงอย่าไปแค่ปิงเชื่อกู เชิดใส่ไปเลยเอาให้รู้ว่าเราสวยเลือกได้!” ฉันพูดออกไปด้วยความโมโหแทนเพื่อน “มึงก็อย่าอารมณ์ขึ้นเดี๋ยวหลานกูออกมาหน้าบู้” หลินเอ่ย “กูก็สงสารมันป่ะ เที่ยงแล้วกูไปหาเฮียเวย์ก่อนนะ” ฉันเอ่ยบอกพร้อมกับหยัดตัวลุกขึ้นอย่างลำบาก “ค่อยๆ ลุก ให้พวกกูไปส่งมั้ย” “ไม่เป็นไรมึงอยู่เพื่อนปิงมันเถอะ กูไปก่อนนะ” จบประโยคฉันก็หยิบกระเป๋าเดินออกจากร้านทันที ขับรถมาไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็ถึงบริษัท ฉันเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับสายตาที่สาดเข้ามา “คุณขวัญมาหาคุณรันเวย์หรอคะ?” พนักงานสาวเดินเข้ามาทัก “ใช่ค่ะ เฮียอยู่มั้ยคะ” ฉันถาม “อยู่ด้านในค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ” พนักงานสาวเดินนำหน้าฉันไปยังหน้าห้องทำงานของเฮียเวย์ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ‘เชิญครับ!’ เสียงตอบรับจากคนด้านในดังขึ้น พร้อมกับประตูที่เปิดออกจากเลขาหนุ่ม “คุณขวัญ เชิญครับ” ฉันยิ้มให้คุณเลขาก่อนจะเดินแทรกตัวเข้าไปยังในห้อง ภาพตรงหน้าคือเฮียกำลังนั่งทำงานอยู่โดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองฉันเลย สงสารจัง! ฉันเดินเข้าไปยืนข้างๆ ตัวเฮียก่อนจะยื่นมือไปกุมมือหนาที่กำลังกุมขมับตัวเองอยู่ “เหนื่อยมั้ยคะ พักก่อนเถอะนะคะหนูซื้อของกินอร่อยๆ มาให้เฮียด้วยนะ” ฉันเอ่ยพร้อมกับชูของที่อยู่ในมือ “หนูมาทำไมคะ แล้วมากับใคร” เฮียดูตกใจที่เห็นฉันแต่ก็เผยรอยยิ้มบางๆ ออกมาให้เห็น “หนูนัดกับพวกหลินปิงไว้น่ะค่ะ เลยตั้งใจจะมาหาเฮียด้วยอยู่บ้านก็เหงาเอาแต่คิดถึงเฮีย” เสียงอ้อนพร้อมกับใบหน้ามู้ทำให้รอยยิ้มเฮียเผยมากขึ้นกว่าเดิม “เฮียยิ้มกว้างๆ แบบนี้สิหล่อขึ้นมาหน่อย” จบประโยคร่างของฉันก็ถูกรั้งเข้าไปกอดไว้แน่น ฉันรับรู้ได้เลยว่าเฮียเหนื่อยมากแค่ไหน ต่อให้เป็นรองประธานก็ไม่ได้แปลว่าจะสบาย ฉันค่อยๆ ใช้มือลูบหลังเฮียเบาๆ “พักหน่อยเถอะนะคะ หนูอยากให้เฮียพักผ่อนบ้างทำไมเฮียต้องหักโหมขนาดนี้คะ หนูไม่อยากให้เฮียเห็นเฮียป่วย นะคะเฮียช่วยฟังหนูหน่อยได้มั้ยคะ” “ครับ ขอบคุณหนูมากนะขวัญที่เข้าใจเฮีย ขอโทษนะที่เฮียทำแต่งาน เฮียขอโทษนะครับ” หลังจากนั้นฉันก็พาเฮียมานั่งทานข้าวเที่ยงจะเรียกว่าเที่ยงได้มั้ยเพราะตอนนี้มันปาเข้าไปบ่ายโมงกว่าแล้ว ฉันนั่งกับเฮียโดยที่กินเข้าไปเพียงน้อยนิดเฮียก็เอาแต่ถามว่า หนูไม่หิวหรอ? หนูกินอะไรมาแล้วจริงๆ หรอ? ก็ได้แต่ตอบคำเดิมซ้ำๆ “หนูขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ” “ครับ มีอะไรถามเฮียมาได้เลย” “ทำไมเฮียถึงไม่ยอมหยุดพักเลยหล่ะคะ?” “ถ้าเฮียหยุด คนที่ต้องทำแทนทั้งหมดคือโรมัน ที่โรมันหยุดได้เพราะมันไม่ค่อยได้พักเลย ยังช่วยงานเฮียอีกหลายๆ อย่าง คอยช่วยเฮียทุกอย่าง ส่วนงานตรงนี้เฮียทำเสร็จก็ได้หยุดพักแล้ว โรมันก็ต้องกลับมาทำแทน หนูไม่ต้องห่วงนะเฮียทำได้สบายมากค่ะ ต่อไปลูกคลอดเฮียก็ได้พักบ่อยขึ้นแต่งานก็มีทุกวัน เฮียทำทุกอย่างก็เพื่อหนูกับลูกนะของขวัญ อดทนหน่อยนะคะ” ผู้ชายตรงหน้าคือสามีของฉัน เขาคือพ่อของลูกฉัน คืออนาคตทั้งหมดของฉัน ที่บอกว่ารัก ฉันรักเฮียมากจริงๆ รักมากจนขาดไม่ได้เลยแหละ “หนูทนได้ค่ะ เฮียทำทุกอย่างเพื่อหนูกับลูกขนาดนี้ ทำไมหนูจะทนไม่ได้ล่ะ” “เฮียรักหนูนะขวัญ” “ขวัญก็รักเฮียเวย์ค่ะ”อาทิตย์นึงยอมรับเลยเฮียเวย์สุดยอดมากไม่รู้ไปเอาเรียวแรงมาจากไหน จนครบหนึ่งเดือนทำบ้างพักบ้างก็ว่ากันไปเริ่มเข้าเดือนที่สองอาการแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับฉันเหม็นกลิ่นอาหารจากของที่ไม่เคยชอบกินกลับอยากกิน กินของเปรี้ยวๆ อยากกินแต่ต้มจืด เพลียจนต้องให้พี่เลี้ยงช่วยดูรวงข้าว ยังดีที่แม่สามีช่วยเลี้ยงพอเริ่มรู้อาการฉันก็ไปซื้อที่ตรวจมาตรวจ สรุปท้องค่ะ!!!! พอตกเย็นสิ่งที่ฉันทำตอนที่เฮียเวย์กลับมาคือวิ่งเข้าไปกอด หอม ฟอด! ฟอด! “อะไรกัน หื้ม! มากอดหอมเฮียมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ” เฮียเวย์ถามด้วยใบหน้าสงสัยนัยต์ตาหลีมองฉันพร้อมกับระบายยิ้มออกมาเล็กน้อย “ก็..มีนะคะ เฮียหลับตาก่อนค่ะ” จบประโยคของฉันเฮียเวย์ก็ทำตามอย่างว่าง่าย พอเขาหลับตาฉันก็หยิบที่ตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงและเอามันยัดใส่ไปในมือของเฮียเวย์ “ลืมตาค่ะ” จบตามคำบอกของฉันตาของเฮียเวย์ก็ลืมขึ้นและก้มลงไปมองในมือตัวเอง เขายกมันขึ้นมาดูชัดๆ ก่อนจะมองหน้าฉันและที่ตรวจสลับกันไปมาหลายครั้ง“ขวัญหนูไม่ได้ล้อเฮียเล่นใช่มั้ย?” “เรื่องแบบนี้จะล้อเล่นได้ยังไงกันคะ เฮียดีใจมั้ยคะ” ฉันถามออกไปเฮียเวย์ยิ้มและเข้ามากอดฉันแน่น เสียงและสีหน้
“หนูขึ้นให้มั้ยคะ” ฉันถามก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นเฮียเวย์ค่อยๆ ขยับตัวออก พอได้ที่ฉันก็ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักเฮียเวย์ทันทีมือเล็กลูบไล้อกแกร่งสายตายั่วยวนจดจ้องเข้าไปในแววตาคมเข้ม ก่อนที่ใบหน้าหวานจะพุ่งเข้าไปประกบจูบทับลงยังฝีปากหนาทันที เรียวปากทั้งคู่กำลังขบดูดกันจนเกิดเสียงดัง มือหน้าบีบขยำสะโพกกลมกลึ่ง ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพันกันอยู่สักพัก ชุดนอนบางเฉียบถูกถอดออกด้วยฝีมือของเจ้าตัว หน้าอกอวบตึงถูกปากหนาครอบงำดูดดึง เรียวลิ้นหนาตวัดเลียจุกสวยมืออีกข้างก็ไล่บีบขย้ำเต้าอวบที่ยังว่างอ๊าส์! อื้ม! จ๊วบ!“เฮียขา อื้อ! หนูไม่ไหวแล้ว อื้ม!” เสียงหวานเอ่ยพร้อมกับครางกระเส่าใบหน้าหวานเงยขึ้นรับสัมผัสความเสียว มือหนาเลื่อนลงมายังกลีบสวยก่อนที่นิ้วยาวจะแทรกเข้าไปยังร่องกลีบ ปลายนิ้วตวัดเม็ดเสียวพร้อมกับสอดแทรกนิ้วทั้งสองเข้าไปยังรูที่กำลังขมิบตอดถี่ๆ“หนูกำลังทำเฮียคลั่งนะ หืม!” เขาเอ่ยหลังจากปล่อยปากออกจากเต้าอวบ พร้อมกับสายตาที่จดจ้องใบหน้าเรียวอย่างหลงใหลแจ๊ะๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ เสียงกระทบของเนื้อที่ดังขึ้นเมื่อมือหนาเริ่มขยับรัวใส่ไม่ยั้งอ๊าส์! อ๊ะๆๆ อ๊อย! ซี๊ด! อ๊ะๆๆๆ“พะ..พอแล้วค่ะ อ๊ะ! ฮะ เฮีย อ๊อย!
อื้อ! เฮ้อ! อ๊อย! อื้อ! เบ่งนะคะ! เบ่งค่ะ! อื้ด! อุแว้! อุแว้! “ทารกเพศหญิง คลอดเวลา เก้านาฬิกายี่สิบห้านาที ค่ะ” เสียงพยาบาลเอ่ยขึ้น ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไป การคลอดลูกสำหรับฉันมันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก เจ็บสุดๆ แต่พอได้เห็นหน้าลูกฉันกลับลืมความเจ็บปวดทั้งหมดไปทันที การคลอดลูกครั้งแรกของฉันมีเฮียเวย์คอยอยู่ข้างๆ มือของเขากุมจับฉันไว้แน่น รอยยิ้มของฉันและเฮียเวย์เผยขึ้นพร้อมกัน ไม่นานฉันก็ถูกพาออกมาอยู่ที่ห้องพักฟื้น ภายในห้องคือเต็มไปด้วยของตกแต่งและแสดงความยินดี ครอบครัวเฮียมากันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณปู่กับคุณย่าก็มาพวกท่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คุณแม่และบรรดาพ่อๆก็มาพร้อมกัน น้องชาย น้องสาวเฮียน้องเขยมาครบ ครอบครัวเฮียเป็นครอบครัวใหญ่มากและอบอุ่นที่สุด“หน้าตาเหมือนเหมือนเฮียเวย์มากเลยค่ะคุณแม่ แต่จมูกกลับได้พี่ขวัญมาเต็มๆ เลยค่ะ” ควีนเอ่ยพร้อมกับยื่นมือใช้นิ้วเขี่ยจมูกน้อยๆของลูกฉัน“ใช่ค่ะ ทำไมหลานรินถึงได้น่าฟัดขนาดนี้คะ หนูขอตั้งชื่อหลานได้มั้ยคะ” มิรินเอ่ยก่อนจะมองหลานสาวด้วยสายตาที่เอ็นดู“เรานี่นะแทนที่จะให้พ่อแม่เขาตั้งให้” แม่มินเอ่ยบอกกับมิรินก่อนจะส่ายหน้าพรางยิ้มออกมา“นั่นสิ
เฮ้อ! เสียงถอนหายใจของคุณเพื่อนสุดที่รักดังออกมาถี่ๆ ฉันกับหลินถึงกับต้องหันหน้ามองกันทันทีด้วยสีหน้าที่บ่งบอกได้ว่า อีนี่มันเป็นอะไร?“เป็นอะไรของมึงเนี้ย ถอนหายใจอยู่นั่นแหละ” หลินเอ่ยถาม“นั่นดิ! มึงมีอะไรบอกพวกกูได้นะ” ฉันเอ่ย“ขอบคุณนะพวกมึง คือ…เมื่อคืนกูไปเจอเฮียโรมา แล้วพวกเราก็นั่งดื่มด้วยกันใช่ม่ะ แล้วพอกูเริ่มได้ที่นิดๆ เฮียก็อาสาจะไปส่งกูที่บ้าน แล้วตอนที่อยู่ในรถกูก็…ก็…หน้าด้านพรวดพลาดไปจูบเฮีย กูคิดว่าเฮียจะผลักออกแต่เปล่าเลยมึง เฮียดันจูบตอบแถมตอนนั้นเฮียก็โคตรจะเร่าร้อน จูบมันดุดัน แต่ก็อ่อนโยนในเวลาเดียวกัน จนเรา…เรา….มีอะไรกัน” ปิงปองมันเงียบไปจนฉันต้องถามต่อ“แล้วมึงจะคิดมากทำไมว่ะ?”“นั่นดิ มึงควรจะดีใจป่ะ ที่เสียตัวให้กับคนที่ชอบอ่ะ!” หลินเอ่ย“ก็ใช่! แต่เฮียบอกกับกูไว้ว่า”‘เรื่องคืนนี้มันเป็นเพราะเราเมาทั้งคู่ อย่าคิดมากล่ะเพราะเฮียไม่อยากมีพันธะกับใคร ต่างฝ่ายต่างได้ แฟร์ๆ’“ไอเฮีย! ทำไมเป็นงั้นว่ะ กูว่าเฮียไม่น่าเป็นแบบนี้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่เลย แล้วมึงตอบกลับไปว่าอะไร?” ฉันพูดออกมาด้วยความรู้สึกที่ว่า มันต้องไม่เป็นแบบนี้! มันควรจะดีกว่านี้‘ปิงก็เหมือนก
ห้าเดือนของฉันที่ตอนนี้กำลังอุ้มท้องยิ่งมองตัวเองในกระจกฉันก็รู้สึกกังวลใจแปลกๆ มันกลัวไปหมด เอาจริงๆ คนสวยๆอย่างฉันทำไมถึงได้กลัวอะไรง่ายขนาดนี้นะ กลัวว่าเขาจะเบื่อ กลัวว่าเขาไม่โอเคกับรูปร่าง กลัวว่าเขาจะมีคนอื่นทั้งที่ก่อนหน้ามันก็ไม่ได้หนักขนาดนี้ แถมยังกังวลเรื่องลูก ถ้าเขาเกิดมาฉันจะเลี้ยงเขาดีมั้ยนะ ฉันจะเป็นแม่ที่ดีได้มั้ยนะ “เป็นอะไรไปหน้าเหมือนหมาเบื่อข้าว!” ห๊ะ! นี่คือประโยคทักทายจากพี่ผัวงั้นหรอ น่าตบด้วยปากกระฉากด้วยลิ้น แฮร่ๆๆ “เฮีย! ขวัญไม่ตลก ปากดีเดี๋ยวจับทำผัวอีกคนซะนี่!” “หึ! ปากดี เครียดอะไรว่ามา” เฮียถามก่อนจะนั่งลงยังโซฟาด้านข้าง “ว่าแต่เฮียไม่ทำงานหรอ” ใช่สงสัยมาก เฮียอยู่นี่แต่สามีฉันออกไปทำงาน“วันนี้หยุดเลยให้เวย์ทำงานแทน ทำไมคิดถึงมันหรือไง?”“ถามมาได้ ผัวหนูนี่ยังไงก็ต้องคิดถึงมั้ยล่ะ”“เดี๋ยวนี้ไม่มีเลยนะค่ะ คะเนี้ย!” “แหม่! พี่ผัวน้องเมีย ญาติกันสนิทกันไม่ต้องมีมารยาทเยอะ” เฮียส่ายหน้าไปมาคงจะแบบช่างมึงเหอะประมาณนั้น“มีเรื่องอะไรว่ามา”“หนูแค่กลัว กังวล เครียดมันบอกไม่ถูกกลัวผัวจะไม่รัก กลัวผัวเบื่อ กลัวลูกออกมาจะเลี้ยงลูกได้มั้ย จะเลี้ยงดีมั้ย ทำไม
อื้อ! อ๊ะๆๆ อ๊อย! ซี๊ด…อ๊าส์!เสียงครวญครางของหนุ่มสาวดังก้องทั่วห้องนอน เสียงเนื้อที่กระทบกันระงมดังลั่น ใบหน้าหวานแดงระเรื่อตาปรือ ปากเล็กอ้าค้าง เมื่อความรู้สึกเสียวสะท้านเริ่มใกล้เข้ามา ร่างเล็กเริ่มเกร็งมือเล็กจิกลงยังแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวไม่นานทั้งสองก็ถึงฝั่ง ร่างหนากอดรัดพรมจูบไปทั่วใบหน้าเล็กที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ“เฮียขอต่ออีกรอ..” ยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยจบประโยคร่างเล็กก็ลุกพรวดก่อนจะวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีอ๊วก! แหวะ! แค่กๆอยู่ๆ ก็รู้สึกเวียนหัวและเหม็นกลิ่นตัวเฮียเวย์มากๆ ทั้งๆ ที่ฉันชอบกลิ่นตัวเฮียมากๆ แต่ทำไมวันนี้ถึงได้เป็นแบบนี้นะ กำลังจะเปลี่ยนเป็นฝ่ายคุมเกมแท้ๆ เฮ้อ!!“หนูเป็นยังไงบ้าง โอเคมั้ย?” น้ำเสียงและความอุ่นจากฝ่ามือของเฮียที่ค่อยๆ ลูบหลังฉันเบาๆ“โอเคค่ะ สงสัยจะทำงานเยอะไปหน่อยเลยเวียนหัว แต่หนูกลับเหม็นกลิ่นตัวเฮียมากๆ เลย”“เหม็นหรอ? เฮียอาบน้ำทาครีมฉีดน้ำหอม ยังเหม็นอีกหรอหนู” ใบหน้าเฮียแสดงออกชัดเจนมากเลยว่ากำลังคิดถึงสิ่งที่ฉันพูด“คงเป็นเพราะเหนื่อยๆ มั้งคะ ช่วงนี้หนูเพลียมากเลย” ฉันพูดพลางเดินไปเปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลรดรินไปตามลำตัว มันโล่งมา