All Chapters of MR.CEO and ME: Chapter 31 - Chapter 40

67 Chapters

CHAPTER THIRTY-ONE

THIRD PERSON:Pagdating ni Dominic sa mansyon, sinalubong siya ng katahimikan. Unusual iyon para sa malaking sala ng kanilang bahay na kadalasang puno ng ilaw at alingawngaw ng boses ng mga katulong. Napatigil siya nang makita ang kanyang ina—nakaupo, nakataas ang kilay, at nakapulupot ang mga braso na para bang matagal nang naghihintay sa kanya. Iba ang awra ng mukha nito—seryoso, matalim, at halatang mainit pa sa pinagdaanang usapan.Nakatayo naman sa gilid ang kanyang ama, hawak pa ang tasa ng kape, tila kakagaling lang sa isang diskusyon kasama ang ginang.“Mom? Dad?” tawag ni Dominic, medyo nag-aalangan habang naglalakad papasok sa sala.“Buti naman at dumating ka na, Dominic,” baling ni Mr. Lim, malamig ang tono ngunit may bahid ng pagod.“Bakit, Dad? Anong nangyayari? Mukhang napaka-seryoso niyo naman ata ni Mom.” Pabiro pa niyang tanong, sinusubukan gawing magaan ang atmosphere, saka siya lumapit sa kanyang ina at hinalikan ito sa pisngi. Ngunit nanatiling tahimik si Doña Cele

Last Updated : 2025-10-04

CHAPTER THIRTY-TWO

Dominic’s POVPaikot-ikot ako sa higaan, parang turumpo na hindi marunong huminto. Kung anong posisyon na yata ang ginawa ko—patagilid, patihaya, pati nakatagilid na parang shrimp—pero wala pa rin. Ni anino ng antok, walang dumadalaw.“Si Mira po, papasok na po iyon bukas,” ang linyang paulit-ulit na tumatakbo sa utak ko, gaya ng sirang plaka. Kasabay pa niyon, ang mapanglokong ngiti ni Felix na parang may alam na lihim na ako lang ang hindi nakakaalam.“Bwisit,” napamura ako sa loob-loob ko habang napapailing. Bakit parang may halong excitement ‘yung inis ko?Bumalik sa isip ko ‘yung mukha ng babaeng iyon—si Mira. Tahimik, mailap, parang gustong magtago sa mundo pero may kung anong presence na hindi ko maipaliwanag. “Hayyysss!!!” Padabog akong bumangon, halos masira pa ang bedsheet sa gigil.Pagtingin ko sa orasan sa tabi ng kama—2:00 A.M.“Hanggang ganitong oras, gising pa rin ako?!” Sinabunutan ko ang sarili kong buhok, baka sakaling mahila ko rin palabas ‘yung boses ni Felix

Last Updated : 2025-10-27

CHAPTER THIRTY-THREE

THIRD PERSON:Nasa tapat pa lang ng opisina ni Dominic si Felix, nakatayo at tila ramdam na agad ang bigat ng atmospera sa loob. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto.“Sir?” maingat niyang tawag, bahagyang sumilip muna bago tuluyang pumasok. Muling sumalubong sa kanya ang pamilyar na tunog ng ballpen na marahang naglalagitik sa ibabaw ng mesa — senyales na muling abala si Dominic sa pag-iisip.At sa gitna nga ng mesa, nakaupo si Dominic, nakayuko, walang emosyon — pero ang kamay ay paulit-ulit na tinutuktok ang dulo ng ballpen sa lamesa. Tuk. Tuk. Tuk.Parang bawat tuktok ay may kasamang stress, inis, at pagkalito.“Okay lang po ba kayo?” tanong nito, halatang nag-aalangan dahil sa hitsura ni Dominic — magulo ang buhok, may eyebags, at parang hindi natulog buong gabi.Dahan-dahang tumingin si Dominic sa kanya, malamig, diretsong tingin.“Sa tingin mo, Felix… okay lang ba ako?”Napalunok si Felix.“Uh… sa hitsura n’yo po ngayon, parang hindi?” mahina niyang sagot, sabay pilit na tawa.

Last Updated : 2025-10-27

CHAPTER THIRTY-FOUR

THIRD PERSON:Tahimik siyang naglalakad habang si Felix ay panay daldal na nakabuntot kay Dominic papunta sa lobby, may dala pa itong clipboard.“Sir, sabi din po ni Julius na kailangan pang ma-train nang maayos ang mga room attendant para masigurado rin po ang performance nila sa pag-aayos at paglilinis ng bawat kwarto,” sunod-sunod na sabi ni Felix, pero parang wala naman itong kausap.Ang mga mata ni Dominic ay abala—parang may hinahanap.Napansin iyon ni Felix.“Sir, okay lang po ba ka—”Hindi na natapos ni Felix ang sasabihin nang biglang bumagal ang hakbang ni Dominic.Napatingin si Felix sa kanya, pero nakasunod lang ang tingin ni Dominic sa unahan.Doon, sa may sofa—abala si Mira.Nakadukmo ito, pinupunasan ang bawat sulok ng upuan, sinisigurong wala ni isang talsik ng alikabok.Sa bawat galaw niya, bahagyang sumasabay ang pag-ikot ng araw mula sa malalaking bintana—at tila sinadya ng liwanag na bumagsak sa kanya.Hindi alam ni Dominic kung bakit, pero parang biglang bumagal a

Last Updated : 2025-10-29

CHAPTER THIRTY-FIVE

THIRD PERSON: Sa mesa ni Dominic—may tray ng pagkain na halos hindi man lang nagalaw. Napabuntong-hininga si Felix, hawak-hawak ang clipboard habang pilit pinipigil ang sarili na tumawa. “Mukhang iba na naman ang timpla nito ni Sir ah. Ni kanin, hindi man lang tinikman.” “Sir, ‘yung kanina po—” Hindi pa siya natatapos nang itaas ni Dominic ang tingin, malamig, matalim. Yung tipong tingin na kahit may kaluluwa si Felix, gusto nitong lumabas muna ng katawan niya. “Wala... wala po,” mahina niyang sabi sabay lapag ng mga papel sa mesa. Pero habang inaayos niya ito, halatang nangangati ang dila ni Felix. Parang may gustong gustong ilabas. Maya-maya, hindi na siya nakatiis. “Kanina.... Base sa observation ko sa inyo, Sir… Nakaraan, inalam niyo ang background niya at ang rest day niya.” Napahinto si Dominic sa pagta-type. Dahan-dahan siyang tumingin, bahagyang nakataas ang kilay. “Ano na naman ‘yang observation mo?” malamig pero may halong interes. Ngumisi si Felix. “Na love

Last Updated : 2025-10-29

CHAPTER THIRTY-SIX

Dominic’s POV:Sa totoo lang hindi ko din alam kung anong problema ko nitong mga nakaraang araw at lalo na ngayon na pumasok na siya. Hindi ako mapakali na para nga tumutugma doon sa mga sinasabi ni Felix at kahit anong pilit kong umupo at magpahinga, parang may sariling isip ang mga paa ko.Ang sabi ng utak ko, “mag-relax ka muna, Dominic.”Pero ang sabi ng katawan ko… “maglakad ka, may hinahanap ka, at siya.”Ako lang mag-isang naglakad lakad sa lobby di ko na sinama ang asungot na Felix na iyon.At ayun nga — nag ikot ikot ako, kunwari nag-iinspeksyon. Hanggang sa mapatingin ako sa may staff area.Alas-otso na ng gabi. Wala na dapat tao ro’n. Tahimik na, patay ang ilang ilaw. Pero ewan ko ba — parang may humihila sa akin papunta ro’n.Habang papalapit ako, sakto namang bumukas ang pinto.At doon ko siya nakita.Si Mira.Napahinto ako. Para akong nahuli sa sariling kalokohan. Sa bigla ko.“Bakit di ka pa umuuwi?” malamig kong tanong, kahit sa totoo lang, gusto ko lang marinig kung

Last Updated : 2025-10-31

CHAPTER THIRTY-SEVEN

THIRD PERSON:Hindi alam ni Mira… may mga matang nakamasid sa kanya sa di kalayuan nung pag inat inat niya sa tapat ng hotel. Mula sa loob ng isang itim na kotse na nakaparada sa gilid ng kalsada, isang ngisi ang kumawala. Si Cyrus.“Aba, nandito ka lang pala,” mahina ngunit may halong kumpiyansang sabi niya habang sinundan ng tingin ang dalaga.Mabilis niyang pinaandar ang kotse at huminto sa parking lot mismo.Pagkababa niya, agad niyang inayos ang kanyang coat at ngumiti ng mapanukso.Akmang lalapitan na sana niya ito, ngunit si Mira, sa likas niyang bilis, ay parang dumoble pa ang hakbang. Hawak ang bag, mahigpit ang kapit, at halatang gustong makauwi agad—tila hindi napansin ang lalaking nakatingin sa kanya mula sa gilid ng daan.May ilang empleyado ring sabay niyang nakasabay papatawid ng kalsada. kaya’t mistulang dumaan si Mira sa gitna ng maliit na grupo bago siya tuluyang tumawid sa kabilang kalsada.Sa bawat hakbang niya, kumikislap sa ilalim ng ilaw ng poste ang kanyang

Last Updated : 2025-10-31

CHAPTER THIRTY-EIGHT

THIRD PERSON:“Sir! Sir Dominic!” hingal-hingal na tawag ni Felix habang halos mabaliw kakakatok sa pinto ng Executive Suite.Tatlong beses na siyang tumawag sa cellphone ni Dominic — waley.Ngayon lang ‘to nangyari.Ang boss niyang laging alas-siete pa lang ay nasa opisina na, ay hindi pa rin sumasagot at ni hindi pa nagbubukas ng ilaw sa loob.“Sir, late na po tayo sa meeting!” sigaw ni Felix habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.At ayun na nga—parang slow motion sa paningin ni Felix ang bumungad sa kanya.Si Dominic.Naka–t-shirt pa rin. Magulong buhok. May eye bags na puwedeng paglagyan ng grocery items.Nakaupo sa sofa, may hawak na mug ng kape, at parang nasa phase ng existential crisis.“Sir…” halos mapanganga si Felix.“Ahm, good morning po… kung umaga pa ‘to sa inyo.”Tumingin si Dominic ng masama, sabay iling.“Anong oras na?”“Ten-thirty na po, Sir,” sagot ni Felix habang pinipigil ang tawa. “At, uh... mga dalawampung missed calls na po ako sa inyo.”Tahimik lang si Do

Last Updated : 2025-11-01

CHAPTER THIRTY-NINE

THIRD PERSON:Habang naglalakad si Mira sa hallway bitbit ang mga cleaning supplies, abala ang isip niya sa mga kwartong kailangang linisin. Tahimik lang ang paligid, tanging tunog ng kanyang mga hakbang at kaluskos ng mop bucket ang maririnig.Ngunit bago pa siya makarating sa elevator isang anino ang humarang sa daraanan niya. Napahinto siya, bahagyang napaatras. Dahan-dahan niyang iniangat ang tingin…Isang lalaki — matangkad, maayos ang postura, at may ngiting parang sanay sa pansin. At ayun pa — may kasamang kindat.“Hi,” casual pero may lambing na bati ng lalaki.Napatitig lang si Mira, bahagyang naiilang. Hindi niya alam kung ngingiti ba o tatakbo na lang. “Ah… g-good morning po,” mahina niyang tugon.Ngumiti lalo ang lalaki, saka iniabot ang kamay niya. “Ako nga pala si Cyrus.”Napatingin si Mira sa kamay nitong malinis, halatang di sanay sa trabaho mabibigat bago niya dahan-dahang itinago ang sarili niyang kamay sa likod. “Pa-pasensya na po… marumi pa po kasi ‘yong kama

Last Updated : 2025-11-01

CHAPTER FORTY

THIRD PERSON:Nakatitig si Dominic sa mga papel sa mesa, pero halata sa mga mata niya na hindi talaga iyon ang iniintindi. Kanina pa siya hindi mapakali. Minsan ay binubuksan niya ang laptop, minsan ay sinasara ulit — pero walang ni isa sa ginagawa niya ang may saysay.Si Felix naman ay abala kunwari sa pag-aayos ng mga dokumento pero panay ang pasulyap sa boss niya. Napapansin na niya ang kakaibang pananahimik nito. Ilang ulit na ring napabuntong-hininga si Dominic na parang may gusto talagang sabihin pero pinipigilan lang.Hanggang sa hindi na rin nakatiis si Felix.“Sir…” bahagya pa itong umubo, “okay lang po ba kayo?”Biglang tumayo si Dominic, halos bigla ring napaatras si Felix sa gulat. Lumapit si Dominic sa glass wall, nakatukod ang dalawang kamay sa bulsa habang nakatingin sa malawak na tanawin sa labas.Tahimik muna ito ng ilang sandali bago nagsalita.“Akala ko ba introvert siya?” malamig ngunit may halong pagtataka ang tono nito. “’Di ba sabi mo, ayaw niyang nakikihalubilo

Last Updated : 2025-11-06

1 2 3 4 5 6 7

SCAN CODE TO READ ON APP