All Chapters of หนี้รักมาเฟีย (Dear Debtor,): Chapter 11 - Chapter 20

Ep.10 โหมดนี้น่ากลัว ในห้องมาเฟียหนุ่ม “เสร็จแล้ว กลับได้ยัง? ” ก่อนการทำความสะอาดห้องน้ำจะเสร็จ ร่างบางบ่นมาเฟียหนุ่มไปหลายดอกเลย ห้องน้ำสะอาดขนาดนี้ยังจะใช้ให้เธอมาทำอีก กะจะแกล้งเธอแน่ๆ “ใครอนุญาตให้เธอกลับ? ” มาเฟียหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ก็เอ่ยออกมา แต่สายตาของเขายังจดจ่อกับรายได้มากมายหลายร้อยล้านบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ที่ได้จากการส่งอาวุธเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว “ฉันทำเสร็จแล้ว จะอยู่ทำไม? ” เธอพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่ต้องมาขัดห้องน้ำให้เขา “งานเธอยังไม่เสร็จ” สก๊อตเงยหน้าขึ้นมาพูดด้วยหน้าตาเฉยชา “อย่าบอกน่ะว่า มีอีกอ่ะ? ” ‘ไม่น่ะ’ เขาจงใจเเกล้งฉันชัดๆ “…..” มาเฟียหนุ่มไม่ตอบ แต่ยกคิ้วข้างเดียวเหมือนที่เธอเคยทำใส่เขา และเป็นการบอกด้วยว่ายังมีงานให้ทำอีก “ฉันไม่ทำ” ร่างบางพูดออกมาอย่างจริงจังด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง “แน่ใจว่าจะไม่ทำ? ” สก๊อตเลิกคิ้วถาม “….. ” ทานตะวันเงียบไปสักพัก “มีอะไรจะให้ทำก็ว่ามา” สุดท้ายเธอต้องยอมจำนนให้กับไอ้คนตรงหน้า เพราะเธอไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ เพราะเขายังอยู่ในฐานะเจ้าหนี้ของเธอ สก๊อตเเสยะยิ้มอย่างพึงพอใจกับคำตอบ “ตามมา” เขาพาฉันเดินมายังห้อง

Ep.12 กาแฟดำสูตรทานตะวัน! เช้าวันต่อมา ณ บริษัทเรซเตอร์ ตอนนี้ร่างบางที่อยู่ในชุดสไตล์เหมือนเดิมกับเมื่อวานเพิ่มเติมคือเสื้อผ้ามีรอยขาดๆหลายจุดให้ดูเท่ เธอนั่งรอมาเฟียหนุ่มอยู่ที่โซฟาขนาดใหญ่ เธอรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่ได้ทำอะไรที่ขัดใจกับที่เจ้าหนี้เธอสั่ง แกร๊ก! ประตูถูกเปิดออกโดยมีร่างสูงเดินเข้ามา เพิ่มเติมคือสีหน้าของเขาบ่งบอกว่าไม่ค่อยสบอารมณ์คนตรงหน้าสักเท่าไหร่ “ฉันบอกเธอว่าไง? ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ย “ฉันจะใส่แบบนี้ ฉันชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้” ยังไงเธอก็ยังยืนยันจะใส่ในแบบที่เธอชอบ “แต่ฉันสั่งให้ทำยังไง เธอก็ต้องทำอย่างนั้น” เสียงเรียบนิ่งเปลี่ยนเป็นเสียงที่น่าเเกรงขามขึ้น แม้เเต่ทานตะวันก็ยังรับรู้ได้ “แต่นายไม่ใช้เจ้าชีวิตฉันน่ะ ไม่มีสิทธิ์มาสั่งว่าฉันจะต้องทำอะไร ไม่ทำอะไร” ฉันตอบเขาไปด้วยอารมณ์ไม่พอใจ ฉันไม่ชอบเลยที่มีคนมาสั่งให้ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ นี่ชีวิตฉันน่ะไม่ใช้ของเขาสักหน่อย “มีสิ สิทธิ์ของเจ้าหนี้ไง” ไม่ทันที่ทานตะวันจะพูดอะไรออกไป ก็มีเสียงเคาะประตูจากด้านนอกเข้ามา ก๊อกๆ “เข้ามา” สก๊อตกล่าวขึ้น “ขออนุญาตครับนาย ถึงเวลาประชุมแล้วครับ” เป็นมือซ้า

Ep.13 สั่งสอนเด็กแสบ NC+++ 2/2"ฮือๆๆ เจ็บ ฉันเจ็บ" ทานตะวันไม่สามารถทนกับความเจ็บปวดครั้งเเรกของเธอได้ น้ำตาสีใสจึงไหลออกมาอาบเเก้มนวลมาเฟียหนุ่มตอนนี้ก็เจ็บทรมานไม่ต่างกันเพราะภายในมันรัดตัวตนของเขาเเทบจะสิ้นลมหายใจ“ปล่อยฉันน่ะ ไอ้คนโรคจิต ฉันเจ็บน่ะไอ้บ้า!! อึก” ทานตะวันนอนแดดิ้นเจ็บปวดรวดร้าว แถมยังด่าทอคนบนร่างไม่หยุดปาก "โอ้ยย!! เจ็บๆ อึก" เธอยังคงร้องโหยหวนเพราะความเจ็บปวดเป็นเพราะเหตุผลอะไรไม่รู้ ทำให้เขาตัดสินใจเเหกกดของตัวเองก้มหน้าอันหล่อเหลาลงไปหาเต้างามที่มีขนาดใหญ่พอดีมือสองเต้านั้น เเละมีเม็ดสีอมชมพูประดับอยู่ เเล้วใช้ปากครอบครองมันส่วนมือหนาก็ไปสะกิดปุ่มกระสันของเธอ เป็นการเล้าโลมคนใต้ร่างเพื่อให้เธอผ่อนคลาย ไม่งั้นเธอได้รัดตัวตนเขาตายเเน่"อ๊ะ…เจ็บๆ…อ่าา~" เสียงหวานหลุดเสียงครางออกมาจากปากอย่างลืมตัว เธอจึงรีบกัดปากตัวเองอย่างรุนแรงแต่ทว่ามันกลับดูเซกซี่เร้าใจเธอพยายามข่มแล้วแต่ก็เกินจะต้าน เมื่อถูกริมฝีปากหยักสวยดูดเลียกัดบริเวณหัวจุกจนเเข็งเป็นไต“ต่อไปของจริง เตรียมรับมือวิธีการสั่งสอนรูปแบบของฉันได้เลย!”พอเขารู้สึกว่าร่างกายของเธอเริ่มปรับตัวได้พอสมควรเขาจึง

Ep.15 กลิ่นที่ตราตรึง ทานตะวันที่กำลังยืนมองร่างกายตัวเองผ่านหน้ากระจกใสของห้องน้ำ บนเรือนร่างเต็มไปด้วยร่องรอยสีดอกทิวลิปแดงช้ำ จากการผ่านสนามรบที่เเสนจะปวดร้าวของเมื่อวานมา เธอไม่กล้าแม้แต่จะสัมผัสร่องรอยพวกนั้น ที่ตากับยายเธอสังเกตไม่เห็น ก็เพราะเธอใส่เสื้อคลุมปกปิดเอาไว้ "ฉันไม่ใช่คนอ่อนเเอ ฉันจะยอมให้น้ำตาไหลเพราะไอ้คนเลวคนนั้น ฉันจะลืมทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นให้หมด" ทานตะวันพูดออกมาอย่างคนเข้มเเข็ง สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เธอจะไม่เก็บมาคิดให้ตัวเองเจ็บปวดอีก สิ่งที่เสียไปก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตไป เธอจะอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น ถือซะว่าได้ชดใช้เวรใช้กรรมไปเเล้ว ยามราตรี ครืด! ครืด! "ว่าไงเเสงเหนือ?" พอเห็นว่าเป็นเบอร์ของเเสงเหนือ ฉันจึงกดรับ "ทำไมเมื่อวานไม่ตอบเเชท ไม่รับสายฉัน รู้ไหมทั้งตายายเเก ท๊อปฟี่เเละฉันเป็นห่วงเเกขนาดไหน?" ฉันสัมผัสได้ทันทีเลย ว่าเพื่อนเป็นห่วงฉันขนาดไหน ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ "ฉันคิดว่าเเกโดนลักพาตัว เกือบไปเเจ้งตำรวจเเล้วรู้ไหม?" เสียงในสายถูกเเทรกขึ้นมาเเต่เป็นเสียงของอีกคนมาพร้อมกับเสียงของท๊อปฟี่ "ฉันขอโทษ พอดีฉันยุ่งอยู่กับ เออ ฉันต้องไปเคลียร์เรื่

Ep.17 สอนเพศศึกษา NC+++ 1/2 เเกร้กกกๆๆๆ! "กรี๊ดดดดดดดดด!!!" สก๊อตกระชากเสื้อผ้าออกจากตัวทานตะวันออกจนหมดทุกชิ้น เผยให้เห็นทุกอย่างที่เป็นเนื้อๆ เน้นๆ มันทำให้มังกรยักษ์ของเขาตื่นตัวขึ้นมาอย่างง่ายดาย ทานตะวันรีบใช้มือทั้งสองมาปกปิดของสงวนของเธออย่างไว "จะทำอะไรฉันนนน!!!?" ทานตะวันตะโกนออกมาจนเสียงดังลั่นไปทั่วห้องขนาดใหญ่ "ระริกระหรี่ไปเอากับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่เพิ่งโดนฉันเอาไปไม่กี่วัน เเต่ถ้าอยากนักฉันก็จะสงเคราะห์ให้!" มาเฟียหนุ่มพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัว ว่าตัวเองกำลังอยู่ในอารมณ์ไม่พอใจคู่สนทนาอย่างมาก "ไอ้บ้าสก๊อต!!! พูดเรื่องบ้าอะไรของนาย!!!?" ฉันไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขากำลังสื่อ เขาพูดเรื่องอะไรกัน? ผู้ชายคนอื่น? คนไหนกัน? ฉันยังไม่เคยไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนสักคนเลย! "Wow! จำชื่อผัวคนเเรกได้ด้วย!" สก๊อตพูดจบก็กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ "ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะเว้ย!!" ทานตะวันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความโกรธได้อีกต่อไป เธอตะคอกใส่คนตรงหน้าอย่างโมโห "อย่ามาสั่งฉัน เเต่ฉันจะปล่อยเเน่ เเต่ไม่ใช่ในเเบบที่เธอคิดน่ะ เดี๋ยวจะเเสดงให้ดูว่า 'ปล่อย' เเบบไหน?" จากนั้นสก๊อตรีบป