All Chapters of บ้านไร่สายสวาท: Chapter 81 - Chapter 90

เธอเห็นกับตาว่าเขาไม่ยอมให้ชาร์มมิ่งกลับเข้าห้องนอนของหล่อน เมื่อหล่อนทำท่าไม่ยอมเขาก็จัดการอุ้มหล่อนไปที่ห้องนอนของตัวเอง และอยู่ด้วยกันนานกว่าสองชั่วโมงหล่อนก็ยังไม่กลับออกมา เธอรอดูจนรอไม่ไหวจึงจำใจเดินกลับห้อง“เมื่อคืนชาร์มมิ่งเขาไม่ค่อยสบาย ก็เลยต้องคอยดูแลเธอเกือบทั้งคืน เพราะไม่อยากปลุกป้าหวัง” เมื่อคืนกว่าจะกลับมาถึงก็ดึกพอสมควร แล้วเขาต้องคอยเฝ้าฉีดยาให้เธอตั้งสามเข็ม จะมีแรงตื่นแต่เช้าเหมือนทุกวันได้ยังไงกันล่ะและเขาก็ไม่อยากให้เธอกลับไปนอนที่ห้องตามลำพังด้วย เพราะไม่แน่ใจว่าที่มีนาเข้าไปในห้องนอนของเธอเมื่อช่วงหัวค่ำนั้นเข้าไปทำอะไร แต่เขาจะหาคำตอบให้ได้ภายในวันนี้แหละ“ขอโทษนะชาร์มที่วิไม่ได้เข้าไปเยี่ยม รู้สึกดีขึ้นหรือยังล่ะ” วิเวียนเข้าใจว่าเพื่อนรักไปใช้ห้องนอนใหม่ใกล้กับห้องนอนของพี่ชายแล้ว จึงได้แต่ถามด้วยความห่วงใย“จ้ะ” ชาร์มมิ่งสบตาเพื่อนรักเล็กน้อยขณะตอบ แล้วมองชายหนุ่มตัวปัญหาที่กวนใจเธอจนเกือบรุ่งสาง“ป้าหวังครับ วันนี้ช่วยจัดการย้ายของใช้ส่วนตัวของคุณชาร์มมิ่ง ไปไว้ที่ห้องนอนใหม่ด

“คุณหนูชอบคุณชาร์มมิ่งเธอหรือคะ” เจ๊หวังถือโอกาสถามความในใจจากเจ้านายที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก“เชาะ..ชอบอะไรครับ” เขาถามกลับไม่เต็มเสียงนัก“หวังหมายถึงคุณหนูของหวังกำลังหึงหวงคุณหนูชาร์มมิ่ง เพราะชอบเธอใช่ไหมคะ”“ไม่ใช่หึงหวงอย่างที่ป้าหวังพูดหรอกครับ ผมแค่เป็นห่วงชาร์มมิ่งเขาเพราะนายหัวเพทายเป็นคนเจ้าชู้มากต่างหาก เธอก็เหมือน..”“เหมือนอะไรคะคุณหนู”วิโมกข์มองหน้าป้าหวังแล้วครุ่นคิด.. ชาร์มมิ่งเป็นเมียของเขาแล้ว แต่เขากำลังจะอ้างว่าเหมือนน้องสาวอย่างนั้นเหรอ แล้วมีพี่ชายที่ไหนเขาหึงหวงน้องสาวแบบนี้บ้างล่ะ“เธอเป็นภรรยาของคุณหนูไม่ใช่เหรอคะ” ในเมื่อเขาไม่ยอมเผยไต๋นางจึงตัดสินใจพูดขึ้นเอง“ป้ารู้เหรอครับ!” วิโมกข์รีบลดเสียงลงเพราะกลัวคนอื่นจะผ่านมาได้ยิน“หวังรู้ทุกอย่างแหละค่ะ..” เห็นคุณหนูของตนทำหน้าตาเคร่งเครียดก็จับมือเขามาลูบเบา ๆ “ทำไมคุณหนูยอมให้ผู้ชายคนอื่นมาตีท้ายครัวถึงในบ้านแบบนี้ล่ะคะ ถ้าเป็นหวัง หวังไม่ยอมหรอกค่ะ ข

“เขาเพิ่งเจอกับชาร์มเมื่อคืนนี้เองนะคะพี่โมก เขาจะกล้าละลาบละล้วงขนาดนั้นเลยเหรอ”          “แสดงว่าชาร์มไม่ได้บอกเขาว่าผู้ชายคนนั้นคือพี่ล่ะสิ”เชอะ! มันน่าขัดใจจริงเชียว ทำไมเธอไม่บอกเขาไปล่ะว่าคนที่เธอรักคือตนหรือว่า.. ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ตน          “มั่นใจมากไปหรือเปล่าคะพี่โมก” เธอเย้าเขา แต่เมื่อเห็นสีหน้าบูดบึ้งของเขาก็ต้องเปลี่ยนคำพูด “ก็ชาร์มจะไปกับพี่โมกด้วยนี่ไงคะ เดี๋ยวเขาก็คงจะรู้เองว่าเป็นพี่โมก ไปด้วยกันนะคะ ทานข้าวเสร็จแล้วชาร์มจะให้คนขับรถมาส่งพี่โมกที่ฟาร์มก่อน เพราะชาร์มคงกลับช้ามาก”          “พี่ไปกับเราด้วยได้ไหม พี่อยากไปนวดอยู่เหมือนกัน” เขารู้เรื่องนี้เพราะเธอพูดไว้ตั้งแต่คืนก่อนแล้วถือ          “ก็ดีสิคะ” แล้วชูนิ้วก้อยขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มอวดฟันสวย “แต่พี่โมกต้อง

“แม่แค่อยากรู้ว่าตอนนี้หลานแม่อยู่ที่ภูเก็ตหรือเปล่า บอกแม่มาตามตรงเถอะเจ็ท” เจ็สสิก้าขอร้องลูกชายด้วยใบหน้าเศร้า          “เกี่ยวอะไรกับภูเก็ตด้วยล่ะครับคุณแม่” เจ็ทถามมารดาแล้วมองภรรยาด้วยสายตาเป็นคำถาม แต่เธอก็ส่ายหน้าปฏิเสธว่าไม่รู้          “ก็แม่ติดตามข่าวของประเทศไทย แล้วช่วงนี้ก็มีข่าวสึนามิออกมาเป็นระยะ ๆ ล่าสุดก็มีข่าวลือว่าภูเก็ตจะจมอยู่ใต้ทะเลภายในวันสองวันนี้ แม่ก็เลยเป็นห่วงหลานมาก” เจ็สสิก้าบอกข้อมูลที่รับรู้มาจากการติดตามข่าวจากสื่อทางโซเชียล          “ข่าวมันก็เป็นแค่ข่าวนั่นแหละครับคุณแม่ มันก็แค่คำทำนายจากใครคนหนึ่ง ผมจำได้ว่าเคยมีคนทำนายว่าทางภาคใต้ของประเทศไทยจะน้ำท่วมหนัก ภูเก็ตจะถูกกลืนลงไปใต้ทะเล ทางเหนือจะเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงตอนปีใหม่ แต่ทุกอย่างก็ปกติดีนี่ครับ” เจ็ทไม่ใส่ใจกับคำทักท้วงของมารดา         

สิงคโปร์          วิโมกข์หรี่ตามองบารมีที่เอาแต่มองน้องสาวของเขาเล่นน้ำ เหมือนจะลืมไปว่ายังมีเขานั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วยอีกคน          “มึงชอบวิเวียนเหรอไอ้ทศ” เขาเริ่มเอะใจจากการแสดงออกของเพื่อนรัก          “อือ เฮ่ยไม่ใช่!” บารมีรีบปฏิเสธหน้าตาเลิ่กลั่ก เมื่อรู้ตัวว่าพลั้งปากยอมรับออกไป “..เออกูรักวิเวียน กูยอมรับก็ได้” และเปลี่ยนเป็นยืดอกยอมรับ เมื่อเห็นสายตาจับผิดคู่นั้นจ้องไม่เลิก เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรจะเกิด ถ้ายอมรับออกไปแบบนี้          “มึงรักน้องกู กูฟังไม่ผิดใช่ไหม.. มึงแน่ใจในสิ่งที่พูดแล้วใช่ไหมไอ้ทศ” วิโมกข์ถามให้แน่ใจเมื่อฝ่ายนั้นพยักหน้ายอมรับ “มึงรู้ไหมว่ากำปั้นกูหนักแค่ไหน”          “มึงกระทืบกูได้เท่าที่ต้องการเลยไอ้โมก แต่กูจะไม่เลิกรักก