Semua Bab รวมเรื่องสั้น สุดเร้าใจ (NC 18+): Bab 1 - Bab 10

สำหรับใครหลายคนคงรักใครได้หลายคนในชีวิตหนึ่ง สำหรับเธอแล้วการรักใครสักคนมันยากเหลือเกิน แต่การเลิกรักใครสักคนในชีวิตต่างหากที่ยากเหลือเกินวันปีใหม่หลายคนคงเที่ยวสนุกกับเพื่อน คนรัก หรือ ครอบครัว แต่ไม่ใช่กับพยาบาลอย่างฉัน อาชีพที่ใจไม่รักคงทำไม่ได้ ใช่ถ้าใจไม่รักคงทำไม่ได้ เพราะฉันรักเขาถึงได้เลือกอาชีพนี้ หวังว่าจะได้ใกล้ชิดเขาตอนเรียนจบแล้วเป็นอย่างไรล่ะ ทำงานมาแล้วห้าปี จนอายุถึงตอนนี้ตอนอายุยี่สิบเจ็ด มองเขาเลิกกับแฟนมาแล้วกี่คนนะ สิบคนได้ไหม สิบคนหรือมากกว่านั้น สถานะเพื่อนอย่างฉันอยู่ในทุกช่วงเวลาของเขา ยกเว้นช่วงเวลาที่เขามีความรักเท่านั้นที่ฉันไม่เคยได้อยู่ด้วย เพราะคนที่เขารักไม่ใช่ฉัน แต่คนที่ฉันรักกลับเป็นเขา“ปลาย” เสียงเรียกคุ้นเคยทำฉันตื่นจากห้วงภวังค์“ผา” ภูผาหรือหมอผา ผู้ชายคนแรกที่ฉันรัก ไม่ใช่สิ ผู้ชายคนเดียวที่ฉันรัก“ออกเวรแล้วไปไหนไหม” เขายื่นกาแฟในมือให้“ไม่ เราว่าจะกลับห้องเลย”“ดี งั้นไปห้องเรานะ”“อือ” ฉันพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย มันก็ง่ายแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าเขาชวนไปห้องจะมีอะไร นอกจากเรื่องอย่างว่าแล้วเขาไม่เคยอยากได้อะไรจากฉัน@ คอนโดหมอภูผา“ผาใจ

ฉันร่อนเอวตามจังหวะที่เขากำหนด ถูไถ ขย่มลิ้นเขาอย่างที่เขาต้องการ น้ำหวานทะลักออกไม่หยุด เขาชอบ ชอบให้ฉันแตก แตกกับตัวเขาไม่ว่าตรงไหน ภูผาเซ็กซ์จัดแค่ไหนฉันรู้ดี ฉันเองก็เซ็กซ์จัดไม่ต่างกับเขาหลังจากเขาเลิกรากับแฟนคนที่สิบเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ความเป็นเพื่อนของเราก็หมดสิ้น เมื่อเขาเหงาและฉันอยากคลายเหงาให้เขา เราสองคนมีครั้งแรกด้วยกันอย่างเร่าร้อน และนั่นทำให้ฉันและเขามาถึงจุดนี้จุดที่ไม่มีสถานะให้กัน แต่เอากันทุกที่ ที่อยาก ทุกที่จริง ๆ ทุกท่า ห้าสิบสองท่าในอินเทอร์เน็ตไม่ต้องบอกว่าเราทำกันครบหรือยัง โซฟาตัวดังที่เลื่องลือเขาก็มี อะไรที่ว่าดีว่าเด็ดเขาขนมาใช้กับฉันหมด“ปลายมาให้เสียบหน่อย” ฉันถดกายถูไถร่องรักกับปากเขา ก่อนจะขยับนั่งลงบนอกแกร่ง มองหน้าเขาอย่างยั่วยวน ฉันจะเป็นแฟนคนที่สิบเอ็ดของเขา และไม่มีทางที่จะปล่อยให้เขาหลุดมือ ไม่มีทาง“อย่ายั่ว ปลาย” คำขู่ที่ฉันไม่มีทางเชื่อ ฉันถูร่องรักฉ่ำน้ำกับกล้ามหน้าอก เลยไปถึงซิกซ์แพ็กงามของเขา ลอนหน้าท้องของเขาทำฉันแตกอีกรอบ“ปลาย” เขาครางเสียงต่ำ ฉันเสร็จสมเพราะหน้าท้องของเขาสายตาของเรายังประสานกัน เขาบีบสองเต้าฉันแน่น ฉันขยับกายลงไปหาล

คำถามของภูผาทำให้เธอยิ้มไม่หยุดจนถึงตอนนี้ แหวนที่อยู่บนนิ้วนางข้างซ้าย ทำให้หัวใจของฉันพองโต คำว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นคงเหมาะกับฉันกี่ปีแล้วนะที่ฉันรักเขา พยายามอยู่กับเขาในทุกช่วงเวลา...จะว่าไปตอนนี้ก็เกือบสิบสองปีแล้วสินะ@ เมื่อในอดีตฉันย้ายมาเรียนในตัวจังหวัดเชียงใหม่ เพราะพ่อเพิ่งหย่ากับแม่และเราก็พากันย้ายกลับมาอยู่กับย่าที่เชียงใหม่ หลังจากเรียนเทอมหนึ่งของชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ไปแล้ว (นานแค่ไหนคะ)“วันนี้เรามีนักเรียนใหม่มาเรียนกับเราด้วยนะคะ เชิญแนะนำตัวเลยค่ะ” คุณครูประจำชั้นให้ฉันแนะนำตัว ความตื่นเต้นยังมีไม่มาก ฉันแอบสั่นนิด ๆ เมื่อต้องยืนอยู่ท่ามกลางคนหน้าตาดีทั้งห้อง ขอย้ำว่าหน้าตาดีทั้งห้อง เด็กเหนือหน้าตาดีอย่างนี้สินะ ส่วนฉันที่เป็นเด็กอีสาน ผิวดำ ๆ หน้าบาน ต้องใช้คำว่าอะไรสำหรับพวกเขาดีขี้เหร่ สวยน้อย หรือ ยังไม่สวยดี“สวัสดีค่ะ เราชื่อปลายฟ้า ชื่อเล่นปลาย เรามาจากมหาสารคาม ย้ายมาอยู่ที่นี่กับพ่อ เราคงต้องรบกวนทุกคนอีกเยอะนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะเจ้า” ฉันใส่คำว่า เจ้า ลงไปในท้ายประโยค เรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อน ๆ ได้มากทีเดียว เท่านี้ก็ทำให

“น้ำหนักไม่ได้ลด แต่สัดส่วนเปลี่ยน เพราะเราออกกำลังกาย” ฉันอวดเขาอย่างภูมิใจ รู้ว่าผาออกกำลังกายตลอด เขาไม่เคยบังคับให้ฉันทำตาม แต่ฉันอยากใช้ชีวิตเหมือนเขาฉันเลยเริ่มออกกำลังกายเหมือนเขาบ้าง อย่างน้อยก็ไม่ทำให้โลกของเราห่างกันเกินไป “ดี ๆ ปลายดูดีขึ้น” เขาชมแต่ก็ไม่มองหน้าฉันเหมือนเดิม ตาเขายังคงจ้องอยู่กับถนนเหมือนคราวที่แล้วไม่มีผิดร้านอาหารไทยที่เราชอบมากินตอนเด็กยังคงอยู่ และอาหารก็ยังคงอร่อยเหมือนเดิม ไม่อยากเชื่อว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิมทั้ง ๆ ที่ผ่านมาเกือบเจ็ดปี “ทำไมดูตาโต ๆ ขึ้น” ผาทักตอนที่จ้องหน้าฉัน ทำไมจะไม่โตในเมื่อฉันเพิ่งไปทำตามา ก่อนหน้านี้ตาฉันออกแนวยังไงดีล่ะ คือไม่โต แต่ก็ไม่ตี่ พูดง่าย ๆ คือไม่สวย เมื่อสบโอกาสฉันเลยไปทำตามาให้กลมโตอย่างสาวเกาหลี ที่ฉันอ้างว่าติดธุระไม่ยอมเจอเขาเมื่อเดือนที่แล้วเพราะแผลยังไม่หายดี ตอนนี้ฉันมั่นใจว่าสวยพอจะเจอเขาแล้ว “เราไปทำตามา” ฉันบอกเขาตามตรงไม่มีอะไรต้องปิดบังเขา “อืม สวยขึ้น” นี่เป็นครั้งแรกที่เขาชมฉันแล้วจ้องตาฉันอย่างจริงจัง หรือผาจะตกหลุมรักฉันจริง ๆ ก็คราวนี้ล่ะ ความในใจของฉันยังคงพังอีกครั้ง เมื่อผาคบกันรุ่นน้องปีส

ผาไม่มีแฟนตั้งแต่เลิกกับคนล่าสุดนานเกือบปีแล้วไหม ฉันเองก็ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรกันนะ สงสัยเขาคงจะยุ่งกับงานนั่นแหละ “ชอบไหม ชอบห้องแบบไหน” คอนโดสร้างเสร็จเรียบร้อยพร้อมเข้าอยู่ “เราชอบแบบสองห้องนอนนะ ห้องนอนเดียวเราว่าแคบไปนิด” ฉันเสนอความคิดเห็น โครงการนี้ฉันก็อยากได้เหมือนกันเพราะใกล้ที่ทำงาน แต่เพราะมีบ้านอยู่ไม่ไกล อีกอย่างมันแพงด้วย ลำพังแต่เงินเดือนพยาบาลอย่างฉันคงซื้อไม่ได้หรอก “งั้นเอาแบบสองห้องนอนนะ” เขายิ้มให้ฉันก่อนจะบอกกับพนักงานขาย ความรู้สึกเหมือนกับว่าเรามาเลือกเรือนหอเลย ใจฟูอีกแล้ว ห้องที่เขาเลือกเป็นห้องที่ตกแต่งเสร็จแล้ว โอนกรรมสิทธิ์เสร็จแล้วก็พร้อมเข้าอยู่ ไม่กี่วันหลังจากนั้นฉันก็ได้มาที่ห้องเขาอีกครั้ง ผาบอกให้มาช่วยจัดห้อง “มีอะไรให้เราช่วยจัดเหรอ” ฉันถามในตอนที่เดินเข้าห้องเข้ามา เขายังอยู่ในชุดนอนอยู่เลยคงจะเพิ่งตื่นแน่ ๆ ส่วนตัวฉันเองยังไม่ได้นอนเลยเพราะเพิ่งออกเวรมา “ปลายกินข้าวหรือยัง” “กินมาแล้ว” “ง่วงนอนไหม เรายังง่วงอยู่เลย” เขาพูดพร้อมทั้งขยี้ผมตัวเอง “ง่วงนิดหน่อย” “งั้นปลายอาบน้ำแล้วนอนก่อนไหม เดี๋ยวค่อยตื่นตอนบ่ายแล้วค่อยช่วยกันจัด” ข้อเสนอ