All Chapters of ซูฮุ่ยฉิน หวนคืนมาพลิกชะตา: Chapter 21 - Chapter 30

 ตอนที่ 22สิ่งที่ผิดพลาดไป          “เหตุใดจึงเป็นเจ้า!!” เขาถามออกไปอย่างตกใจ ไม่ใช่ว่าเขาเดินมาที่เรือนซูฮุ่ยฉินหรอกหรือเขาลนลานรีบไปหาเทียนมาจุดทันที เมื่อแสงสว่างหนึ่งเดียวในห้องถูกจุดขึ้น จึงได้เห็นว่าสตรีที่เขาคิดว่าเป็นน้องสาวต่างมารดานั้นหาใช่นางไม่กลับกลายเป็นน้องสาวฝาแฝดของตนแทน นั่นทำให้เขาหมดแรงจนทรุดลงนั่งกับพื้นซูเยว่ซินเอาแต่ร้องไห้กอดเข่าตนเองแน่น นางพยายามเก็บเสียงสะอื้นเอาไว้ เพราะไม่อยากให้คนอื่นเข้ามาเห็นว่าตนกับพี่ชายแท้ ๆ ทำสิ่งใดกัน“ข้าจำได้ว่าเดินไปที่เรือนของน้องรองนี่ เหตุใดจึงได้มาอยู่ที่นี่กัน” เขาพึมพำกับตัวเอง“ฮึก! ข้าจะรู้หรือ ฮึก! ข้าคงไม่มีหน้าไปพบผู้ใดแล้ว ฮื่อ!!!”ซูเยว่ซินเอ่ยพร้อมก้มหน้าร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น ทำให้ซูเหิงเยว่รีบเข้าไปปิดปากนางไว้ทันที“เจ้าจะร้องทำไม อย่างให้ผู้อื่นเข้า

ตอนที่ 24ข้าจะเป็นปีกให้เจ้า“เจ้า!! ข้าจะฟ้องทางการว่าเจ้าวางยาข้า และให้ร้ายผู้อื่น!! แค่ก ๆ ”“ผู้ใดจะเชื่อเขยแต่งเข้าที่หวังฮุบสมบัติบ้านภรรยากันเล่าเจ้าคะ ท่านคิดว่าที่ข้าทำทุกอย่างไม่ได้คิดไตร่ตรองมาก่อนแล้วหรือ”“เป็นเจ้าจริง ๆ สินะ!!”“หึหึหึ โรคที่ท่านเป็นอยู่นั้นไม่ตาย แต่ก็หาทางรักษาไม่ได้เช่นกัน เพราะงั้นเพื่อไม่ให้ท่านปากมากข้าต้องตัดสินใจทำบางอย่างกับท่าน อย่าหาว่าข้าอกตัญญูเลยนะเจ้าคะ”“เจ้าจะทำอะไรข้า เจ้าจะทำอะไรนังลูกอกตัญญู!!”เขาเริ่มหวาดกลัวขึ้นมาบ้างแล้ว เพราะตนไม่สามารถลุกหนีไปที่ใดได้อีก“พ่อบ้านเข้ามาหาข้า”พ่อบ้านรีบเข้ามาทันที ก่อนจะก้มหัวให้สตรีตรงหน้าอย่างนอบน้อม“ขอรับคุณหนู เอ้ย!! นายหญิง”“อนุฟางช่างโหดร้ายนัก วางยาท่านพ่อจนล้มป่วยหนักถึงขั้นพูดไม่ได้แขนขาอ่อนแรง ข้าละเจ็บปวดใจนักอย่างไรพ่อบ้านช่วยดูแลท่านพ่อยามข้าไม่อยู่ด้วยนะเจ้าคะ”นางเอ่ยเสียงสองเสียงสาม แต่กลับทำให้คนฟังและผู้ที่กำลังจะถูกกระทำขนลุกตั้งพร้อมกันได้“ขะ ขอรับ บ่าวเองก็เจ็บปวดใจเช่นกัน นายหญิงไม่ต้องเป็นห่วงบ่าวจะดูแลนายท่านให้ดี ให้นายท่านไม่ต้องเหนื่อยพูด และลุกเดินไปไหนมาไหนอีก”พ

ตอนที่ 26กลับมาเพื่อเจ้าครืด!!! ปัง!!!!เสียงเลื่อนประตูอย่างรีบร้อนจนมันกระทบผนังดังขึ้นอย่างแรง ทำเอาบุคคลในห้องทั้งสองชะงักและหันมามอง“ท่านประมุขแย่แล้ว ไอ้หน้าไก่อ่อนนั่นมันจะวางแผนเกี้ยวนายหญิงของท่านแล้วขอรับ!!!” จบประโยคนี้ทำให้คนทั้งสองลุกขึ้นพร้อมกันตอนนี้อันเฉียนฟางกับซีหลิงหยุนมือขวาของตนกำลังนั่งหารือกันอยู่ ว่าจะเข้าไปทำความรู้จักกับซูฮุ่ยฉินด้วยสถานะใดแต่ยังไม่ทันได้ข้อสรุปอะไรลูกน้องของตนก็เข้ามาตะโกนอย่างที่ได้ยิน“มันคือผู้ใด!!!”“จอหงวนคนล่าสุดของแคว้นจ้าว กู่หลวนเค่อขอรับ มันคงเห็นว่าคู่หมั้นตนเองไร้ประโยชน์แล้ว จึงได้เปลี่ยนเป้าหมายเป็นนายหญิงแทนขอรับ”“บังอาจนัก!!! จะมาแย่งนายหญิงของพวกเราไปได้อย่างไร กว่านายท่านจะยอมตัดผมแต่งตัวให้ดูเป็นผู้เป็นคนเช่นนี้ หาใช่เรื่องง่าย ๆ ไม่ ข้าจะไปจัดการถีบมันออกจากจวนนายหญิงของเราเอง ไป!!!”ซีหลิงหยุนเอ่ยราวกับตนถูกแย่งสตรีเสียเอง จนทำให้อันเฉียนฟานคว้าไหล่เขาไว้แน่น ก่อนจะมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง“.....”“นายท่านอย่าห้ามข้า! ข้าจะปกป้องนายหญิงเอง ข้าจะไม่ยอมให้นายหญิงตกไปเป็นของผู้อื่น แล้วท่านต้องกลับไปทำตัวเป็นคนไร้อารยธรร

ตอนที่ 28แสนทน ตะวันทอแสงของวันใหม่ ฟางเจียวเหมยต้องตื่นตั้งแต่เช้าเมื่อมาทำหน้าที่บ่าวของตนเอง นางทั้งเจ็บแค้นและกล้ำกลืนแต่เพื่ออนาคตของบุตรสาวและบุตรชาย ตนต้องอดทนสามีที่นางเคยรักนอนเป็นผักอยู่บนเตียง จะใช้ให้ไปจัดการนังเด็กนั่นก็ทำไม่ได้ เพราะแม้แต่จะพูดเขายังไม่สามารถพูดได้เลย“โอ๊ย!!! ท่านฉี่อีกแล้วหรือ ข้าเพิ่งเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เองนะ!!”นางบ่นออกมาอย่างหงุดหงิด เมื่อได้กลิ่นไม่พึงประสงค์โชยออกมาจากคนที่นอนอยู่บนเตียง ทั้งที่ตนเพิ่งทำความสะอาดร่างกายให้เขาเสร็จ“....” จางลู่เหวินได้แต่มองนางด้วยสายตาไม่พอใจ“ไม่ต้องมองข้าเช่นนั้นเลยนะ เป็นเจ้าไม่ใช่หรือที่สัญญาเอาไว้กับข้า ว่าหากนังฮูหยินนั่นตายท่านจะให้ข้าเข้ามาเป็นฮูหยินแทน และจะให้ข้ากับลูกอยู่อย่างสุขสบายไปทั้งชาติ!!!”“......”“นี่อะไร!! ฮูหยินก็ไม่ได้เป็น อยู่อย่างสุขสบายหรือก็ไม่ แถมตอนนี้ยังได้เป็นเพียงบ่าว ต้องมาค่อยรับใช้เก็บข

ตอนที่ 30งานสมรส วันงานแต่งของจางเยว่ซินมาถึงอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างถูกดำเนินไปอย่างราบรื่น โดยไร้เงาบิดามารดาฝ่ายเจ้าสาว แต่ก็หาได้เป็นปัญหาไม่ เมื่อซูฮุ่ยฉินขอร้องให้ท่านป้าหว่านเหมยฮวามาเป็นญาติผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาวให้ พิธีการเสร็จสิ้นลงพร้อมกับข่าวลือเรื่องสินเดิมเจ้าสาวที่ประหลาดนัก บ้านอื่นเขาให้เงินทองเครื่องประดับ แต่บ้านนี้ให้สินเดิมบุตรสาวเป็นข้าวสาร ธัญพืช และของกินอื่น ๆ คนในเมืองหลวงจึงเอาไปเล่ากันสนุกปาก ว่าเขยแต่งเข้าตระกูลซูกลัวลูกชู้ของตนอดยาก จึงได้ให้สินเดิมเป็นข้าวสารแทน เรื่องนี้เป็นที่เล่ากันอย่างขบขันไปหลายวัน ทำให้จวนตระกูลกู่อับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เพราะนี่เหมือนเป็นการดูถูกว่าบ้านสามีไม่มีอันจะกิน ถึงขนาดสะใภ้แต่งเข้ามาต้องเอาข้าวจากบ้านเดิมมาด้วย ตกดึกคืนนั้นหลังจากส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ อันเฉียนฟานก็มาปรากฏตัวขึ้นที่ห้องทำงานหญิงสาวอย่างเงียบเชียบ “ยามท่านจะมารบกวนช่วยส่งสัญญาณให้ข้ารู้ด้วย เป็นเช่นนี้สักวันข้าคงได้หัวใจวายตายเพราะตกใจเป็นแน่” นางเอ่ยตำหนิเขาอย่างจริงจัง “ข้าขอโทษที