Lahat ng Kabanata ng ทัณฑ์รักสิงหราช (20+): Kabanata 11 - Kabanata 20

“ลูกศร แกฟังพี่ให้ดี ๆ นะ พี่จะเปิดเนตรให้…” ทศกัณฐ์พยายามสงบสติอารมณ์ที่กำลังเดือดพล่านให้แผ่วลงแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเล่าเรื่องราวของเขากับสิงหราชว่าที่เกลียดกันขนาดนี้เพราะอะไร“แกจำได้ไหม เรื่องที่ฟ้าเคยเกือบโดนข่มขืนตอนสมัยเรียน...” ทศกัณฐ์พูดเพียงเท่านั้นแล้วเว้นจังหวะไว้ให้ลูกศรเรียบเรียงความทรงจำของตัวเองหญิงสาวคิดถึงครั้งหนึ่งตอนสมัยเรียนมัธยมปลาย ตอนนั้นพี่ชายเธอเรียนโรงเรียนนายร้อย ส่วนแฟนพี่ชายเรียนมหาวิทยาลัย ทั้งสองคนเจอกันไม่บ่อยเท่าไหร่ มีวันหนึ่งที่ปลายฟ้าว่าที่พี่สะใภ้ของเธอไปเที่ยวผับกับเพื่อนแล้วโดนวางยาเกือบจะโดนลากไปข่มขืนเรื่องนั้นเธอจำได้ขึ้นใจ พี่ชายเธอมีวันหยุดกลับบ้านแล้วเขาก็นัดเจอกับปลายฟ้าที่ผับ ทศกัณฐ์เลยช่วยแฟนสาวไว้ได้ทันเวลาพอดี เขากับชายหนุ่มคนนั้นมีเรื่องกันและหลังจากนั้นทศกัณฐ์พาปลายฟ้าไปโรงพยาบาล ให้ลูกศรไปเฝ้าไข้เพราะไม่กล้าบอกที่บ้านกลัวพ่อแม่ปลายฟ้าจะไม่สบายใจ ทำให้ลูกศรและปลายฟ้าสนิทกันมาจนถึงตอนนี้ แต่ที่ไม่เข้าใจคือเรื่องนี้มันมีอะไรเกี่ยวข้องกับสิงหราชและเธอกัน?“จำได้สิคะ แต่แล้วไงล่ะ” เสียงหวานเริ่มตะกุกตะกัก หวังว่าสิ่งที่เธอสงสั

“ไอ้สิงห์ เมียมึงทักกูมา”สิ้นเสียงดินบอกสิงหราชจึงผละสายตาจากแก้วเหล้าตรงหน้าแล้วหันไปสบตากับเพื่อน“จะให้บอกน้องมันไหมว่ามึงอยู่ที่นี่”“คิดว่าดีก็ทำไป” สิงหราชพูดจบก็หันไปโอบหญิงสาวสองคนที่นั่งเอ็นเตอร์เทนอยู่ข้างกายมากอดไว้อย่างไม่ยี่หระ“อย่าลืมถ่ายรูปกูส่งไปให้ด้วยล่ะ เอาหล่อ ๆ” สิงหราชเอ่ยแบบไม่มองหน้าใคร แต่เพื่อนสนิทกลับดูออกว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ สายตาเฉยชาพวกนั้นไม่ได้ทำให้สิงหราชเก็บอาการจากคนที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กอย่างดินได้ดินก็ทำตามคำท้าของเพื่อนด้วยความหมั่นไส้ 'มึงปากดีนักใช่ไหม' ดินหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปแล้วส่งไปให้คนปลายสายพร้อมบอกสถานที่และเลขห้องวีไอพีไปให้ลูกศรพร้อมกับอำนวยความสะดวกให้หญิงสาวจนขึ้นมาถึงห้องนี้ได้ส่วนอีกสองคนนั่งรอดูละครฉากใหญ่ของเพื่อนโดยไม่พูดแสดงความคิดเห็นหรือขัดอะไร แค่รอดูว่าสิงหราชจะสามารถเลวได้ถึงขั้นไหนเพียงไม่นานร่างเพรียวสวยเดินเข้ามาในผับชื่อดังด้วยชุดหรูดูดีที่สวมใส่ตั้งแต่เช้า ถึงมันจะไม่ค่อยเข้ากับสถานที่เท่าไหร่แต่เพราะเธอไม่มีเวลาพอที่จะสามารถเปลี่ยนชุดได้ ใจมันอยู่กับรูปภาพนั้นที่ดินส่งมาให้หากเมื่อครู่เหาะมาได้เ

จากผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังมีความรักดี ๆ มีผู้ชายที่เอาใจใส่ดูแลเธอมาตลอดเกือบสองปี ทำไมเวลาเพียงแค่ไม่กี่วันทุกอย่างมันกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือไวขนาดนี้ ลูกศรมีแค่คำถามว่าทำไมและความไม่เข้าใจเธอกลับมาที่คอนโดของเขาเพราะข้าวของส่วนใหญ่ยังอยู่ที่นี่ไม่ได้เก็บไปตามที่เข้าเอ่ยปากไล่ถึงจะกำลังสับสนกับคำบอกเล่าจากปากพี่ชาย และเจ็บปวดกับการกระทำของคนรัก ถึงแม้เขาจะทำเธอเสียใจ แต่หากจะให้เธอหิ้วกระเป๋าแล้วเดินหันหลังพาตัวเองออกไปเธอคงยังทำใจไม่ได้เพราะรักเขามากจนไม่เผื่อใจ เวลาแค่สั้นๆจะให้เธอแข็งแกร่งได้ขนาดไหน ที่ยังยืนอยู่ไหวก็เก่งจะตายแล้วลูกศรเป็นคนฉลาดมากก็จริง ถึงจะเรียนดีทำงานเก่งแต่ไม่ได้หมายความว่าจะฉลาดไปเสียทุกสิ่ง โดยเฉพาะเรื่องความรัก เธอรักด้วยหัวใจจึงปล่อยให้ความรู้สึกนำทางไปไม่คิดเอาสมองมาใช้ด้วยเลยหญิงสาวอาบน้ำขับไล่ความเหนื่อยล้าทั้งร่างกาย จิตใจและสมอง กว่าจะลุกขึ้นจากอ่างได้เธอใช้เวลาแช่น้ำนานมาก อยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆเพื่อคิดทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่างดูนาฬิกาตอนนี้เกือบตีสองจึงลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วพาตัวเองมานอน ถึงท้องจะร้องหนักเพราะทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรแต่กระ

เช้าวันต่อมาสิงหราชกลับเข้าคอนโดเพื่อเอาเอกสารที่จำเป็นสำหรับงานและแต่งตัวไปทำงานตามปกติ ส่วนลูกศรเธอตื่นขึ้นมาเตรียมอาหารเช้ารอเขากลับมากินด้วยอย่างเช่นทุกวัน ถึงคราแรกจะไม่มั่นใจว่าเขาจะกลับเข้ามาไหม แต่เมื่อเห็นเขากลับมาเธอก็ยิ้มกว้างให้ สลัดเรื่องเมื่อคืนทิ้งไปจนหมดสิ้น“หิวไหมคะ ศรทำแซนวิชอโวคาโดที่พี่สิงห์ชอบไว้ให้ด้วยนะ มีไข่ลวกด้วยสองฟอง จะรับเลยไหมคะ” ลูกศรเสียงหวานเอาใจ เดินเข้าหาเขาเตรียมจะผูกเนกไทให้อย่างที่เคยทำแต่เขากลับใช้หลังมือดันเธอออกห่าง ไม่มองหน้าแล้วยังทำเสียงเหมือนรำคาญใส่ ไม่เดินเฉียด ไม่ให้เธอสัมผัส ไม่พูดคุย ไม่อยู่ใกล้ ไม่สนอาหารที่เธอทำให้ ไม่อาสาขับรถไปส่งเธอทำงานเหมือนเคย เขาออกไปคนเดียวแล้วทิ้งเธอให้ยืนค้างเติ่งอยู่อย่างนั้นและสถานการณ์ก็ยังคงเป็นไปแบบนี้อีกหลายวัน จนผ่านไปหลายสัปดาห์ สิงหราชไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาดีกับเธอเหมือนเดิมร่วมเดือนมาแล้วที่เขาไม่ยอมให้เธอไปไหนด้วยกัน แค่อยู่ร่วมบ้าน หากจะมีแนบชิดกันเขาก็ทำเพียงเพื่อระบายความกระสันและความต้องการทางเพศของตัวเองเพียงเท่านั้น เหมือนสัตว์ที่แค่อยากผสมพันธุ์ เสร็จสมแล้วหนีหาย บางครั้งเขาหายไปเป็นวันส

ดวงตาคู่สวยกำลังจดจ่ออยู่กับถ้วยพลาสติกเล็ก ๆ ตรงหน้าที่มีปัสสาวะของเธออยู่ด้านใน มือสั่นเทาค่อย ๆ ยกแท่งตรวจการตั้งครรภ์แผ่นเล็ก ๆ บาง ๆ จุ่มลงไปก่อนจะหยิบมันมาวางตรงอ่างล้างหน้าลูกศรหลับตาสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาช้า ๆ เธอลุ้นมากจนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง มองมันอย่างกลัว ๆ กล้า ๆ และไม่กี่นาทีต่อมาดวงตาสวยก็เบิกโพลง“ฉิบหายแล้ว” ลูกศรสบถเสียงสั่นทันทีที่เห็นเส้นสีแดงสองขีดขึ้นโชว์หรา ร่างผอมซูบทรุดตัวลงนั่งกองกับพื้นห้องน้ำเพราะขาล้าหมดเรี่ยวแรงขึ้นมาเสียดื้อ ๆ จนยืนไม่ไหว เธอนั่งอึ้งกับสิ่งที่เพิ่งรับรู้ไปพักใหญ่ก่อนจะปล่อยโฮร้องไห้ ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดีสองเดือนก่อนหน้าเป็นเธอเองที่ตั้งใจจะปล่อยตัวให้ท้องไม่กินยาคุมกำเนิดเพราะคิดตื้น ๆ ว่าหากมีลูกขึ้นมาเขาจะกลับมารักเธอได้ เมื่อผลลัพธ์ออกมาว่ามันสำเร็จไปตามที่เคยคาดไว้...เธอท้องแล้ว แต่ทำไมกลับรู้สึก… ใจหายระยะเวลาเกือบสองเดือนที่ผ่านมาเธอพยายามแล้ว พยายามอย่างมากเลยนะ แต่ผลมันเห็นชัดว่าคงเป็นไปไม่ได้ เขาไม่มีทางดีขึ้น มีแต่เธอที่เจ็บช้ำน้ำใจมากขึ้นจนชินชาและเธอเองก็เริ่มท้อใจเริ่มท้อใจ ตอนนี้เธอไม่มั