Semua Bab บ่วงบำเรอรัก: Bab 51 - Bab 60

"คุณสงครามเรียกพบ""เธอไปบอกเขาเลยนะว่า ฉัน ไม่ ไป" ฉันเน้นย้ำทีละคำใส่น้อยที่เป็นคนมาตาม หลังจากที่ออกจากห้องนั้นได้ฉันก็รีบออกมาทำความสะอาดด้วยความโมโห พลันอารมณ์ก็ยังฉุนเฉียวไม่หาย ฉันยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด ทำไมถึงต้องเป็นฉันที่ต้องมารองรับอารมณ์ของเขา โกรธใครก็ไปลงกับคนนั้นสิ มันเกี่ยวอะไรก

ในห้องที่มีแค่เราสองคนกำลังมีรังสีของความอำมหิตปกคลุมไปทั่ว ไม่ได้มาจากไหนไกล มาจากตัวของฉันเองที่มองการบ้านที่กำลังทำสลับกับเขาเป็นระยะ เพราะยังคับแค้นใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปไม่หาย เลยไม่มีกระจิตกระใจที่จะทำงานมากนัก ส่วนเขาเหรอ…นั่งดูแท็บเล็ตกับเอกสารสบายใจเฉิ่ม แถมท่าทางยังยียวนกวนประสาทอีก

"ถ้าเธอวางยาฉันเธอก็ไม่รอดหรอก" ปากว่าอย่างทว่ามือกลับดึงถาดเข้ามาใกล้ เขาใช้ช้อนคนตัดชีสพายแบ่งครึ่ง เพื่อหาความผิดปกติ ก่อนที่จะค่อย ๆ แตะ ๆ เพื่อชิมรสชาติ"ระวังสลบล่ะ" เห็นท่าทีแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกมั่นไส้ คนอุตส่าห์ตั้งใจทำให้หลังขดหลังแข็ง แต่สิ่งที่แสดงออกกลับมาคือระแวงอยู่นั้นแหละ"เธอวางยาฉันเ

@มหาวิทยาลัยและวันนี้ก็เป็นวันที่ฉันเข้ามามหาวิทยาลัยเช่นถึงทุกวัน จะมีพิเศษขึ้นมาหน่อยตรงที่วันนี้เป็นวันประกวดดาวเดือนของมหา’ลัยที่น้ำใสคะยั้นคะยอให้ไปดูให้ได้แน่นอนว่ายังไงวันนี้ฉันก็ตั้งใจจะไปเชียร์เพื่อนอยู่แล้ว แต่เพราะต้องเข้ามาที่คณะเพื่อเรียนวิชาแรกของวันก่อน น้ำใสก็ลาวิชานี้เพื่อไปเตรียม

SONGKRAAM TALK ปึก!"ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง!?" มือหนาตบโต๊ะเสียงดังจนคนตรงหน้าสะดุ้งเฮือก ผมมองใบปลิวในมือที่มีรูปคนตัวเล็กที่คุ้นเคยอยู่ในนั้นด้วยสายตาของความไม่พอใจ และกำลังตวาดใส่เลขาของผมที่ปล่อยให้เรื่องบ้า ๆ แบบนี้เกิดขึ้นในมหาวิทยาลัยของผมได้"ฉะ ฉันขอโทษค่ะ อาจจะเป็นเรื่องที่เ