All Chapters of บ่วงบำเรอรัก: Chapter 41 - Chapter 50

"รักกันดีนิ เข้าโรงพยาบาลไม่ทันไรก็รีบวิ่งแจ้นมาปกป้องผู้ชาย ทำไม…มันเป็นผัวเธอหรือไง!?" หลังจากที่ไอกัลป์เดินออกไปจากห้องเรียบร้อย คนที่นั่งกลางห้องก็กลับมาเป็นคนเดิมเหมือนที่ฉันเคยรู้จัก เขาตวัดสายตามองฉันนิ่ง ๆ พร้อมกับพ่นคำพูดที่ฟังไม่เข้าท่าของเขา"จะเป็นอะไรกันแล้วนายเสือกอะไรด้วย" และฉันเองก็

ฉันสะลึมสะลือลืมตาตื่นขึ้นมา แสงที่ทะลุผ่านผ้าม่านแยงตาจนทำให้ฉันต้องตื่น ร่างกายที่กำลังจะบิดขี้เกียจแต่กลับทำไม่ได้ เพราะแรงรัดแน่นจากอะไรบางอย่างทำให้ฉันต้องหันไปมอง"ไอพี่สงคราม…" ฉันเอ่ยเสียงเบาหวิวเพื่อไม่อยากให้คนหลับไหลตื่นขึ้นมา นี่ไม่ใช่ห้องของฉัน โทนห้องดูเปลี่ยนไป และฉันก็ไม่เคยได้เข้ามา

"ฉันมีเรื่องอยากคุยกับนาย" หลังจากที่คิดมาตลอดทางที่กลับบ้าน สุดท้ายความคิดก็พาฉันมายืนอยู่ตรงหน้าเขา ฉันคิดว่ามันคงเป็นทางที่ดีที่สุด และต้องมีคนเจ็บเรื่องนี้ได้น้อยที่สุด"ฉันไม่ว่าง" ร่างสูงเบือนหน้าหนีพร้อมกับสวมใส่เสื้อผ้า ตอนนี้ฉันยืนอยู่ในห้องของเขา เพื่อร้องขอสิ่งที่ต้องการแต่ดูเหมือนอีกคนจะ

"แก้วตา เธอกลับมาแล้วเหรอ!?" น้อยรีบวิ่งพรวดพราดเข้ามาหาฉันที่เพิ่งจะกลับเข้ามา หลังจากที่แยกให้กัลป์ส่งหน้าซอยก็เดินเข้ามาเอง แต่ก็ต้องแปลกใจกับสีหน้าของน้อยที่ดูเหมือนจะกังวลผิดปกติ"มีอะไรหรือเปล่า?""คะ คือ…""นายสงครามเรียกพบฉันเหรอ?""ปะ เปล่า…คือนายโดนลอบทำร้าย" น้อยเข้ามากระซิบกระซาบเพื่อให้

"แก้วตา" ร่างสูงเอ่ยเสียงนิ่งเรียบ แล้วฉันพูดผิดตรงไหน ตื่นมาก็ชวนทะเลาะตบตีทันที รู้แบบนี้ฉันไม่น่าเป็นห่วงเป็นใยตั้งแต่ทีแรก"นายนอนไปเลย ฉันจะไปบอกน้อยให้ตามหมอบอกว่านายฟื้นแล้ว" ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงให้มากความ ฉันรีบลุกขึ้นมายืนข้างเตียงกว้าง ก่อนจะออกคำสั่งกับคนที่จะเพิ่งฟื้นไม่ให้ขยับตัวมาก"เ