บททั้งหมดของ Seducing Mr. Hot Lawyer in Town: บทที่ 21 - บทที่ 30

Alam na ni Mary Joy na walang magandang lalabas sa bibig ni Javier.Galit niyang tinabig ang kamay nito at madiing sinabi, “Hindi. Posible. Yan.”Tinitigan siya ni Javier nang may kakaibang ngiti sa mata. “Ayaw mo ngayon, pero huwag kang lalapit sa akin balang araw para magmakaawa.”Mariin ang sagot ni Mary Joy. “Kahit mamatay ako, hinding-hindi ako magmamakaawa sa 'yo.”Ngumiti lang si Javier at hindi na sumagot. Binalik niya ang usapan sa utang. “Re-sign the contract, sumama ka sa 'kin.”Maybach ang nakaparada hindi kalayuan, pero tumanggi si Mary Joy sumakay sa sasakyan niya. Humingi lang siya ng address at matigas na nagbus na lang.Pinanood ni Javier ang papalayong likod niya na halatang galit, at hindi sinasadyang gumuhit ang ngiti sa labi niya.Matigas talaga ang ulo.Dahil mabagal ang bus, halos isang oras ang na-late ni Mary Joy bago makarating sa café na sinabi ni Javier.Mabilis lang natapos ang pirmahan. Matapos lagdaan, ibinaba niya nang madiin ang ballpen at napa

Medyo bumigat ang loob ni Ivan. Hindi niya alam kung bakit biglang nabanggit ni Javier ang tungkol kay Kamila.Pinakalma niya ang sarili at nagsalita nang mahinahon, “Yung pag-abroad para mag-aral, naayos na ‘yan isang buwan na ang nakalipas. Pinsan, sasabihin ko na lang ang totoo. Si Kamila, oo, fiancée siya ni Marius, pero hindi siya mabuting babae. Palihim siyang nanunuyo sa akin. Noong araw na ‘yon sa kumpanya, siya mismo ang nag-umpisa at nilandi ako. Sumabay na lang ako, at sakto namang nakita ni Marius, kaya… ayun. Pagkatapos ng gulo, hindi na niya alam kung kanino siya papanig, kaya mas pinili niyang umalis ng bansa para umiwas.”“Ganun ba?”Tinitigan ni Javier si Ivan nang ilang segundo. Malalim ang tingin niya, parang kayang basahin ang isip ng tao. Hindi naglakas-loob si Ivan na makipagtitigan, kaya ibinaba niya ang tingin.Pinisil niya ang medyo mamasa-masang palad, at nang akmang magsasalita pa, biglang inalis ni Javier ang tingin at malamig na nagsabi, “Wala pa tayong

Hindi alam ni Mary Joy kung anong oras bumalik si Javier. Suot pa rin nito ang itim na long sleeves na ginamit niya kaninang umaga nang magkita sila. Matangos ang ilong, matikas ang panga, at gwapo pa rin gaya ng dati.Bahagyang dumapo ang tingin nito sa mukha ni Mary Joy, may maliit na ngiti sa labi pero malamig ang mga mata.Naku, baka may narinig siya kanina?Medyo kinakabahan si Mary Joy, umiwas ng tingin at medyo matigas ang tono. “Atty. Hernandez.”Si Olivia naman ay agad na tumalon sa yakap ng kuya niya. “Kuya, ang aga mo ngayon! Halika, kain ka na. Ang sarap ng luto ni Ate Mary Joy!”“Ganun ba.”Binawi ni Javier ang tingin at umupo. Nawala na ang pakiramdam ni Mary Joy na parang tinutusok siya sa likod, kaya mabilis siyang pumunta sa kusina para kumuha ng isa pang plato at kubyertos.Tiningnan ni Javier ang pagkain, apat na ulam at isang sabaw. Mukhang masarap at mabango, at pinakamahalaga, walang kahit kaunting sili.Tinikman niya at maganda ang lasa, sakto sa panlasa

Tinagalan ni Javier ang tingin niya kay Mary Joy, parang dala ng init ng singaw ng tubig, makinis at maputing mukha niya ay may bahagyang pamumula. Mahaba at makapal ang pilikmata niya, at ang mga mata niya ay parang may tubig. Kahit walang makeup, maganda siya nang sobra.Bumaba ang tingin ni Javier. Ang maluwag na puting polo ay halos abot lang sa hita ni Mary Joy, kaya litaw ang mapuputi niyang binti.Nahihiya si Mary Joy, hinila niya pababa ang laylayan ng polo para takpan pa.Tumalim ang tingin ni Javier, bahagyang gumalaw ang Adam’s apple niya, at tinapik niya ang tabi niya sa sofa. Malamig pero mahinang sabi,"Upo ka. Manood tayo ng movie."Hindi gumalaw si Mary Joy. Sa ilalim ng puting polo niya, wala na siyang suot na iba, at parang wala siyang proteksyon. Paano kung bigla lang siyang atakihin nito?Parang nabasa ni Javier ang iniisip niya, bahagyang ngumisi."What? Takot ka na baka kainin kita?"Napakagat-labi si Mary Joy. Medyo nagdadalawang isip siya, pero naisip ni

“Ang galing mo rin mag-demand ng malaki,” sabi ni Javier habang nakasipit pa rin ang sigarilyo sa labi, nakatingin sa kanya nang walang gana, pero may bahid ng pang-aasar sa mata.Totoo ngang magaling mag-arte ang babaeng ‘to, kanina lang parang inosente at mahinhin, pero ngayon, sanay na sanay manghingi ng pera. Ang galing din magpaikot, parang expert sa “hard to get” na laro.Nakatitig lang si Javier sa kanya, patuloy na humihithit ng yosi, at hindi sinasabi kung papayag ba siya o hindi.Nainip na si Mary Joy. “Oy, magsalita ka naman. Yes or no?”Umangat ang gilid ng labi ni Javier, malamig ang boses. “Are you worthy of 80,000 pesos?”“Ano ibig mong sabihin?”“Alam mo ba kung paano mag-serve ang mga babae sa labas na binabayaran ng gan’yan? Ikaw kagabi, nakahiga lang at nag-enjoy. Wala ka ngang ginawa para pagsilbihan ako. Ako na nga ang gumastos, ako pa ang nag-effort. Ang galing mo talagang mag take advantage.”Pinatay niya ang sigarilyo at bahagyang ngumiti. “At saka… hindi