ตอนที่ 21 หมอส่วนตัวแสงสว่างลอดผ่านผ้าม่านสีขาวเข้ามาด้านในบ่งบอกว่าตอนนี้ก้าวเข้าสู่เช้าวันใหม่แล้ว“จุ๊บ”“อือ..อย่ากวน” เสียงห้ามปรามดังอู้อี้ในลำคอขณะที่ตาทั้งสองข้างยังหลับอยู่“ตื่นได้แล้วครับ” เสียงทุ้มอบอุ่นกระซิบข้างใบหูไอร้อนเป่ารดต้นคอจนคนที่กำลังนอนรู้สึกได้“วันนี้ฉันมีคิวถ่ายตอนบ่าย ขอนอนต่ออีกนิดนะคะ” สไมล์ต่อรองทั้งที่ยังไม่ทันลืมตาขึ้นมองดูนาฬิกาด้วยซ้ำว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมงแล้ว“คุณยังต้องมีถ่ายอีกเหรอทำไมไม่ขอพักรักษาตัวให้หายก่อนเท้าบวมอย่างนี้คุณจะไปถ่ายยังไง ทางกองเขาไม่ห่วงนักแสดงบ้างหรือไง” เมื่อได้ยินสไมล์บอกว่าจะไปถ่ายละครช่วงบ่ายเวย์ก็ขมวดคิ้วเป็นปมและถามหญิงสาวน้ำเสียงขุ่นทันที“มันเป็นแค่ฉากนั่งทานข้าวค่ะไม่ได้เดินหรือวิ่งฉันเลยบอกพี่หวานว่าให้บอกทางกองว่าฉันจะไปถ่ายให้ ไม่อยากให้ทางกองเขาเสียเวลาน่ะค่ะ”“คุณควรจะห่วงตัวเองมากกว่าห่วงคนอื่นนะสไมล์ ลุกขึ้นมาทานข้าวเช้าก่อนเดี๋ยวจะเลยเวลาทานยา” เวย์ที่สวมวิญญาณคุณหมอประจำตัวแต่เช้าบอกกับคนที่นอนขดอยู่ใต้ผ้าห่ม“ขอนอนต่ออีกสักชั่วโมงไม่ได้เหรอคะ” สไมล์ยังต่อรองไม่ยอมลุกแถมมุดเข้าใต้ผ้าห่มผืนใหญ่คลุมถึงคอ“ผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-20 อ่านเพิ่มเติม