All Chapters of ACADEMIC AFFAIRS [SPG]: Chapter 1 - Chapter 10

ACADEMIC AFFAIRSSa likod ng tahimik na kampus ng San Rafael National High School, isang bagong estudyante ang biglang naging sentro ng usapan—Xyrel Rivera, isang misteryosang dalagang transferee sa ika-apat na taon ng high school. Tahimik, seryoso, at palaging nag-iisa.Sa unang tingin ay tila ordinaryo lamang siya, ngunit may kung anong kakaibang awra na hindi maipaliwanag ng sinumang makakakita sa kanya—lalo na ni Prof. Ederson Nolasco, ang istriktong guro sa paaralan at isa sa pinakagalang.Si Prof. Ederson ay kilala sa pagiging istrikto ngunit makatarungan—isang guro na ginagalang ng lahat dahil sa kanyang talino, disiplina, at malasakit sa kanyang mga estudyante. Ngunit bukod sa kanyang pagiging mahusay na guro, hindi rin maikakaila ang taglay niyang karisma. Matangkad, maporma, at may malamig na tinig na agad nagpapatahimik ng buong klase sa tuwing magsisimula siyang magturo.Marami sa mga estudyante—lalo na ang mga babae—ang hindi makaiwas mapatingin sa kanya.May mga lihim pa

THIRD PERSON:Lumabas si Xyrel ng bahay, bitbit ang lumang bag na may bahagyang punit sa gilid. Sa loob nito, iilang piraso lang ng gamit ang kanyang dala iilang lumang notebook, lapis at ballpen, at piraso ng papel kung saan nakasulat ang pangalan ng kanyang bagong adviser.Wala pa siyang uniporme; kupas na maong, puting t-shirt, at itim na sapatos lang ang suot niya. Sa kanyang payak na ayos, ramdam niya ang mga matang nakatingin habang naglalakad sa kalsadang bago pa lang sa kanya.Bago pa man siya makatawid, may tumawag mula sa kabilang bakuran.“Eneng! Halika muna!” sigaw ng isang matandang babae na may mabait na ngiti.Nilingon niya ito, bahagyang nagulat.Lumapit siya, marahang pinipisil ang bag na parang sandigan.“Ako po ba?” tanong niya nang makilala ang kapitbahay na minsang nakausap ng kanyang ina.“Oo, ikaw nga, hija,” sagot ng ale, sabay abot ng isang plastic bag.“Galing kasi dito ang inay mo kanina. Nag-usisa siya kung saan nakakabili ng uniporme ng San Rafael High Sch

THIRD PERSON:Lumipas ang susunod na mga subject na parang hangin lang kay Xyrel. Tahimik siya sa bawat klase — nakikinig, nagsusulat, pero halos hindi nagsasalita. Sa tuwing tinatawag ng guro ang kanyang apelyido, kung hindi naman siya pinapasagot marahan lang siyang tumatango at muling ibinabaling ang tingin sa kanyang notebook.Tahimik. Palaging tahimik.Pagdating ng recess, nagsimula nang maglabasan ang mga estudyante. Ang ilan ay sabik na pumunta sa canteen, ang iba naman ay nagkukumpulan sa hallway. Si Xyrel, gaya ng dati, mahinahon lang na nagligpit ng gamit at tumingin sa bintana. Plano sana niyang mag-isa lang kumain, pero bago pa siya makatayo, may tumawag sa kanya.“Xyrel! Sama ka sa amin sa canteen!” masiglang tawag ng isang babaeng may maiksi at nakapusod na buhok.Napatingin si Xyrel sa ID nito. Jerelyn Montecarlo, 4th Year Daffodil.Saglit siyang natigilan bago ngumiti ng tipid. “Ah, okay lang po, salamat…” mahina niyang sagot.Pero hindi na hinintay ni Jerelyn ang pagt

THIRD PERSON:“Okay, class!” malakas niyang sabi, sabay hampas ng marker sa mesa para makuha ang atensyon ng lahat. “Gaya nga ng sabi ko sa inyo kahapon. Bago tayo magsimula ng bagong lesson, may mini quiz tayo ngayon. Alam niyo na ‘yan — unang makakapagpasa ng tamang sagot, may libreng snacks mamaya sa canteen. Treat ko!”“Yesss!” halos sabay-sabay na sigaw ng mga estudyante.“Prof, burger ulit ah!” sigaw ng isa.“Sir, dapat milk tea naman ngayon!” biro ng isa pa.Napailing lang si Ederson habang natatawa. “Tingnan muna natin kung may makakakuha ng perfect score bago kayo manghingi ng burger o milk tea, ha.”Pagkatapos ay sinulat niya sa pisara ang mga tanong — puro algebra, pero may twist na pang-matalino.Habang nagsusulat, napansin niya si Xyrel na tahimik lang sa kanyang upuan, seryosong nakatitig sa mga equation, ballpen sa kamay.Hindi ito sumasabay sa ingay ng iba.“Okay, you have ten minutes,” sabi niya. “Time starts… now!”Agad nag-ingay ang buong klase, kanya-kanyang sulat a

THIRD PERSON:Pagkatapos ng klase, mabilis ang oras, pero para bang ang bawat minuto ay mas pinapatagal ng titig ni Prof. Ederson kay Xyrel. Napansin niya kung gaano ito kabilis sumagot sa mga tanong, at kung paano nito ipaliwanag ang mga solusyon na parang matagal na niyang alam. Hindi lang siya ang humanga — halos buong klase ay napahanga rin.“Grabe, ang galing ni Rivera,” bulong ng isa sa mga kaklase.“Tinalo si Nicolas sa recitation!” singit pa ng isa, sabay tawa.Napansin ni Ederson ang bahagyang pag-igting ng panga ni Nicolas. Sa una’y tahimik lang ito, pero habang lumilipas ang oras, halatang naiirita na. Sa bawat sagot ni Xyrel, tila bumibigat ang titig nito, at unti-unti ay nawawala ang sigla sa kanyang mukha.Nang matapos na ang klase, agad na nagligpit ng gamit si Xyrel. Gusto niyang umuwi nang maaga, pero bago pa man siya makalayo sa classroom, tinawag siya ni Jerelyn.“Girl, sabay tayo mamaya ha? Kaso. pupunta pa ako guidance, mauna ka na lang kung gusto mo.”Ngumiti lan