Kinabukasan, marami ng tao sa simbahan. Naghahanda na ang lahat. Pero si Sofia, wala sa sarili. Paulit-ulit na sumasagi sa isipan niya si Anton at ang nanay niya na ikakasal na. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Sumagi sa isipan niya na pigilan si Anton, ayain na umalis na lamang. Ngunit naisip niya rin ang nanay niya. Kaya, kalaunan, nakapag-desisyon na talaga siya na pagkatapos ng kasal ay balak niya nang magpakalayo-layo.“Sofia, saan ka galing kahapon? Hindi ka nakasama sa pictorial,” sabi ng pinsan ni Sofia na si Cami. “A-ah, umalis lang. May kailangan lang asikasuhin sa trabaho,” sagot niya at saka tumayo para lumabas ng silid. Sa totoo lang, wala siya sa sarili na kausapin ang mga tao. Para bang sa tuwing may lalapit sa kanya ay nasasakal siya, naliliitan siya sa espasyo dahil hindi parin mawala sa isipan niya si Anton.Naglakad siya papunta sa dressing room. Balak niyang puntahan ang ina para tulongan ito sa pag-aayos, pagkapasok niya sa silid nito, napatigil siya. Nakit
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-24 อ่านเพิ่มเติม