4

Habang sa sala, nagsimula nang magtanong si Sally.

“Nakita niyo ba si Anton?” tanong ni Sally sa mga bisita, habang sinisipat ang mga taong nagtatawanan at nagka kasiyahan.

Umiling naman ang ilan, at ang iba ay nagsabing baka nasa study room o kausap ang ilang business partners. Walang nakakita sa kanya dahil, sa totoo lang, nag-aantay lang si Anton sa pasilyo kanina, naghahanap ng pagkakataon na ma-solo si Sofia.

Naglakad si Sally papunta sa master's bedroom para tignan kung nandoon ang asawa, ngunit wala. Napakunot ang noo niya. Hindi ugali ni Anton ang biglang mawala sa gitna ng selebrasyon, lalo na’t para kay Sofia ito.

Samantala, sa itaas, tuluyan nang nalubog sina Sofia at Anton sa bawal na mundo.

Tinanggal ni Anton ang polo niya, at ang bawat muscle na nakita ni Sofia ay nagpaalala sa kanya ng mga gabing matagal na niyang sinubukang kalimutan. Ang kanyang balat ay may amoy ng cologne kasabay ng matinding pagnanasa.

Hinihila ni Sofia ang kanyang damit, ngunit si Anton na mismo ang tuloyang nagtanggal no’n. Hinahayaan naman siya ni Sofia. Mas lalong inangkin ni Anton ang labi ni Sofia hanggang sa bumaba sa kanyang leeg, at sa kanyang balikat. Bawat haplos ay parang apoy na tumutupok sa kanya.

"Ang tagal," bulong ni Anton, boses may pagkabaliw. "Ang tagal kong nagkunwari. Sa tuwing niyayakap ko ang nanay mo, ikaw ang naiisip ko, Sofia."

Ang pag-amin na iyon ay hindi nagpalayo kay Sofia, sa halip, mas hinila niya si Anton papalapit. Hindi siya nakapag-isip nang tama. Lahat ng sinabi niyang mali ay napalitan ng matinding init na matagal nang kinulong sa kanyang katawan.

Hiniga ni Anton si Sofia sa malambot na kama. 

Ang mga halik ni Anton ay nag-iwan ng init sa balat ni Sofia. Ang kanyang mga kamay ay naglakbay sa bawat kurba ng katawan ni Sofia, parang nagmamadali na tandaan ang bawat detalye nito. Si Sofia naman, dinadamdam ang bawat haplos ni Anton.

"Huwag tayong mag-ingay," bulong ni Sofia, ang hininga ay mabigat. Kahit na alam niyang mali, ang takot na mahuli ay nagdulot ng matinding kaba sa kanya.

"Hindi ko maipapangako iyan," sagot ni Anton, ngumiti nang mapusok. Ang kanyang mga mata ay nananatili sa mata ni Sofia, sinisiguro na nakikita ni Sofia ang matinding pag-ibig, o pagnanasa na mayroon siya.

Bumaba si Anton sa tyan ni Sofia at hinalikan ito, kasunod ay dinilaan ito pababa sa pagkababae nito. Napakapit si Sofia sa buhok ni Anton, nagpipigil ng ungol. At dahil sa mahinang ungol ni Sofia, mas lalong nang-init si Anton. Naramdaman niya na tumigas ang pagkalalaki niya kaya naman, sa isang iglap pinagalruan niya ang pagkababae ni Sofia gamit ang kanyang dila. Mas lalo pang nabaliw si Sofia sa ginawa ng lalaki. 

Tinignan niya ito sa baba, halos magmakaawa siya sa lalaki. “Please…come inside,” mahinang niyang sabi. 

Umayos ng pwesto si Anton, sa gitna ng mga hita ni Sofia at pumagitna siya. Hinawakan niya naman ang kamay ni Sofia at hinila iyon palapit sa pagkalalaki niya. Napakagat labi si Sofia sabay himas nito. Nagpalabas ng mahinang ungol si Anton.

Hindi niya na naiisip na may asawang naghahanap sa kanya sa itaas, ang gusto niya lang ay maramdaman ang bawat sandaling ito na kasama si Sofia. 

Mayamaya pa, binaba niya ang kanyang katawan at hinawakan si Sofia sa balikat at saka pinasok ang kanya sa loob nito. Napasigaw nang mahina si Sofia, kumapit sa likod ni Anton. 

“Damn it, I miss this…” bulong ni Anton. 

Tanging pag-ungol lang ang sinagot ni Sofia. 

Mabilis ang galaw ni Anton sa ibabaw ni Sofia, hindi narin nakayanan ni Sofia na pigilan ang sarili, gumalaw siya kasabay ni Anton. At nang marating nila ang rurok, sabay silang napasinghap. Ang mga braso ni Sofia ay mahigpit na nakayakap sa likod ni Anton, parang sinisigurong hindi na ito aalis pa. Ang init ng katawan ni Anton ay nagbigay sa kanya ng kapayapaan na matagal na niyang hinahanap.

Huminga nang malalim si Anton, at inilubog ang kanyang mukha sa leeg ni Sofia. Ang pawis niya ay naghalo sa pawis ni Sofia.

"Hindi ko na ulit hahayaan na mawala ka," bulong ni Anton, parang isang sumpa.

"Hindi, Anton," mahinang sagot ni Sofia, puno ng lungkot. "Kung gusto mo akong makasama, pag-isipan mo muna.”

Iyon ang sandaling nagbalik sa kanilang dalawa sa katotohanan. Ang bawal na pagnanasa ay nag-iwan ng malaking gulo sa kanilang mga damdamin.

Hanggang sa isang malakas na katok ang gumulantang sa kanilang dalawa.

"Sofia, anak? Nariyan ka ba? Gising ka na ba? Kakain na. Baka gusto mo nang bumaba," boses ni Sally mula sa labas ng pinto.

Mabilis na tumayo si Anton, ang kanyang mga mata ay nanlaki. "Si Sally,"

"Shit. Magtago ka!" nag-panic si Sofia, hinila ang damit na nakakalat sa sahig.

Mabilis na kinuha ni Anton ang kanyang damit. Walang ibang lugar na mapagtataguan kundi ang malaking closet ni Sofia. Mabilis siyang pumasok doon, isinara ang pinto nang walang ingay, binitbit ang kanyang polo at khaki pants.

Nagmadali si Sofia na ayusin ang kama, kahit alam niyang hindi na ito maibabalik sa dati. Pinasigla niya ang sarili, tinanggal ang pawis sa kanyang noo at leeg. Ang kanyang hininga ay mabigat pa rin. Huminga siya nang malalim, pilit na pinapakalma ang sarili.

Sa sandaling naramdaman niyang maayos na siya at ang kanyang damit, dahan-dahan niyang binuksan ang pinto.

Nakita niya si Sally na nakatayo, nakangiti. "Hay, sa wakas! Halika na, gutom na ang lahat at ikaw ang guest of honor!"

"Sorry, Mom. Nag-retouch lang ako at inayos ang gamit ko. Ang init kasi sa labas," sabi ni Sofia, pilit na nagpapakita ng kalmado.

Pumasok si Sally sa loob, tinitignan ang ayos ng kuwarto. Tinitignan niya ang kama, ang mga kurtina, at ang pangkalahatang ayos.

"Maganda talaga ang kuwarto mo, Sofia. Magaling pumili si Anton ng mga gamit, 'no?" sabi ni Sally, tumatawa.

Napansin ni Sally ang isang bagay sa ilalim ng kama. Isang piraso ng damit. Kulay itim.

Lumapit si Sally at akmang dadamputin ito pero mabilis siyang hinarangan ni Sofia, at mabilis ding sinipa ang damit papasok sa ilalim ng kama, kinakabahan.

Men’s boxer short iyo. Natawa naman nang mahina si Sally.

"Ay, Anak! Akala ko nag-retouch ka lang, may kasama ka pala!" Biro ni Sally, may panunukso sa boses. "Sino ang ma-swerte? Saan siya? Isa ba siya sa mga kaibigan mo na bisita ngayon? Bakit hindi mo ipakilala sa amin? Akala ko ba sa trabaho ka lang naka-focus?"

Napalaki ang mata ni Sofia. Bigla siyang namutla. 

"M-Mom! Wala po! Baka... baka sa crew ng nag-ayos dito 'yan! Nagmadali siguro sila," mabilis na pagtanggi ni Sofia, pilit na inalis ang boxer sa kamay ng ina.

"Sino namang baliw ang mag-iiwan ng boxer niya sa loob ng kwarto na hindi kanya, at isa pa siyang crew nag-aayos ng kwarto mo. Huwag mo nang itago, anak. May boyfriend ka na, 'no? Hay naku, hindi ka na dalaga!" Niyakap siya ni Sally, tuwang-tuwa. "Sige, magbihis ka na. Pero sa susunod, ipakilala mo na siya, ha? Hindi naman kami mahigpit ni Anton."

Ang kaligayahan ni Sally ay parang isang suntok sa mukha ni Sofia. Kung alam lang niya kung kaninong damit iyon at sino ang nagtatago sa closet.

"Opo, opo. Sige na po, Mom. Magbibihis lang po ako.” pilit ni Sofia na itulak palabas ang kanyang ina.

Ngunit bago tuluyan lumabas si Sally, lumingon siya at tinitigan si Sofia nang may katanungan.

"Ay, oo nga pala," sabi ni Sally. "Sofia, anak, hindi mo ba nakita si Anton? Kanina ko pa siya hinahanap, bigla na lang nawala."