1

Paano mo nga ba maiiwasan ang isang kasalanan ko paulit-ulit na itong nagagawa?

Nasa itaas sila ng kama, si Anton at si Sofia, sa isang pansamantalang bahay na inarkila ng lalaki para sa gaganaping kasal. Ilang oras na lang at sasapit na ang umaga, ang umaga kung saan ikakasal si Anton sa nanay ni Sofia.

Hinalikan ni Anton ang balikat ni Sofia. Ang balat nito ay sing-kinis ng porselana, sing-init ng alak na ininom nila kanina. Ang bawat haplos niya ay may bigat ng pag-aalinlangan.

Sa huling pagkakataon, gusto niyang mahawakan muli si Sofia.

Niyakap ni Sofia ang likod niya, ang maliliit na daliri niya ay mahigpit na nakakapit sa matipunong likod ni Anton. “Tama pa ba itong ginagawa natin? Ikakasal ka na mamaya kay Mama,” bulong ni Sofia. 

"Ayoko munang isipin iyon," bulong ni Anton habang patuloy na hinahalikan ang leeg ni Sofia.  "Huwag mo munang isipin," dagdag ni Anton, binaliktad siya para muling titigan nang diretso sa mga mata. 

Ang mga mata ni Sofia ay malalaki at kulay-tsokolate, pero ngayon ay may matinding lumbay at luhang nagbabanta.

“Pagkatapos nito aalis na ako, hahayaan ko na kayo ni Mama. Pero, Anton…sa huling pagkakataon… sana sabihin mo rin sa’kin ngayon na mahal mo ako…na minahal mo ako at hindi lang katawan ang habol mo sa’kin.”

Ang mga salitang iyon ay parang patalim na bumaon sa dibdib ni Anton. Paano niya sasabihin na mahal niya ito, kung bukas ay ipinapangako na niya ang buhay niya sa ina nito? Ang pag-ibig niya kay Sofia ay iba, mas mapusok, at mas nakakabaliw.

Imbes na sumagot sa bigat ng tanong, hinila ni Anton si Sofia papalapit, ipinadiin ang kanyang labi sa tenga ng dalaga. Ang init ng kanyang hininga ay nagdala ng kilabot kay Sofia.

"Alam mo ang sagot," bulong ni Anton, ang boses punong-puno ng pagkakasala at kontrol na unti-unting nawawala. "Ang alam ko lang, gusto kita. Ngayon. At bago sumikat ang araw."

Naalala ni Sofia kung paano niya nakilala si Anton. Una niya itong nakilala sa bar, nagkaroon agad sila ng koneksyon sa isang gabi lang. One-night stand. Pero nang pinakilala ng nanay ni Sofia ang bago nitong boyfriend, nagulat siya nang si Anton iyon. Simula noong araw na iyon, palagi nang may nangyayari sa kanila palihim mula sa ina ni Sofia. 

Hinawakan niya ang mukha ni Anton at siya na mismo ang nag-angkin sa labi nito.

"Wala na akong pakialam kung anong tama o mali," bulong ni Sofia habang humihingal. Hindi ito pagmamakaawa, kundi isang deklarasyon ng pagkatalo sa sarili niyang pagnanasa. "Matagal na tayong mali. Gusto ko lang, Anton. Tayo, sa huling pagkakataon."

Ang kanyang pagkawalang-bahala ay nakakahawa. Dahil sa pinapakita ni Sofia ng pagnanasa, mas lalo pang nawalan ng kontrol si Anton. Hiniga niya si Sofia sa kama at pumatong siya sa maliit na katawan nito. 

Tinignan niya ang hubo’t hubad na katawan ng dalaga, mas tumindi ang pagnanasa niya at sa isang iglap inangkin niya ang labi nito habang ang isa niyang kamay ay nakahawak sa dibdib ni Sofia, pinaglalaruan. Tanging mga ungol ni Sofia ang naririnig sa loob, mahina. Takot na may makarinig sa kanila. 

Tumigil si Anton at saka inilagay ang mga binti ni Sofia sa bewang niya. Ang init ng katawan ni Sofia ay parang kuryente na dumaloy sa kanya, binura ang lahat ng pagdududa. Walang ibang nararamdaman si Anton kundi ang pangangailangan na maging isa sila, ngayon, sa sandaling ito, bago maging huli ang lahat.

Gamit ang dalawang kamay ni Anton, hinaplos niya ang bewang ni Sofia at hinaplos ang tyan nito pababa sa pagkababae nito. Marahan niyang idinampi ang palad at isang saglit lang, pumasok ang dalawang daliri niya sa loob ni Sofia. 

Nang maramdam na ni Anton ang basa sa pagkababae ni Sofia, mabilis niyang pinwesto ang sarili sa gitna ng mga hita nito, napakapit si Sofia sa kama, handa nang tanggapin si Anton sa loob niya. Isang matigas at malaking bagay ang pumasok sa pagkababae niya, umimpit siya nang ungol. Dumapa si Anton sa kanya nang ibaon niya ang kanya sa loob ni Sofia, hinalikan niya ang dalaga, at kasunod bumaba ang halik niya sa dibdib nito, gamit ang dila niya ay pinaglaruan niya iyon. Mas lalong nababaliw si Sofia, hindi niya na alam kung saan siya kakapit, pero isa lang ang natitiyak niya sa sarili niya. Masaya siya sa nangyayari.

“A-anton…please…faster.”

Gumagalaw sila nang mabilis, tulad ng dalawang tao na nagmamadali, na alam na nauubos na ang oras. Ang paghuni ng hangin mula sa aircon ay tanging saksi sa kanilang lihim. Ang ingay ng kanilang paghinga ang tanging musika. Ang pagdampi ng kanilang balat ang tanging kailangan nila.

Sa puntong iyon, wala nang ama-amahan at anak-anakan. Wala nang ina na nasa kabilang kwarto at naghahanda para sa kasal. Wala nang mundo. Tanging sila, ang init, ang panghihinayang, at ang huling, nakakabaliw na pag-ibig.

Nang marating nila ang rurok, sabay silang napapikit, ang kanilang mga dibdib ay mabilis na pagtaas at bumaba.Tila purong pagsabog ng damdamin at pisikal na pangangailangan na naging huling hiyaw ng kanilang bawal na koneksyon.

Napahiga sila, magkasabay habol hininga at magkahawak-kamay. Ang tanging sa pagitan nilang dalawa ay tunog ng kanilang puso.

Pagkatapos ng ilang minuto, inalis ni Sofia ang kanyang kamay mula kay Anton at yumakap sa sarili. Binalot niya ng kumot ang kanyang katawan. Walang salitang binitawan.

"Tumingin ka sa akin," malumanay na sabi ni Anton, inabot ang pisngi ni Sofia.

Tumingin si Sofia, at ang sakit sa kanyang mga mata ay halos hindi na kayang tiisin ni Anton.

"Mali ito," mariing sabi ni Sofia, kahit alam niyang siya ang nag-imbita kay Anton. "Pangako…pagkatapos ng kasal, aalis na ako—" Hindi na niya natapos ang sasabihin.

"Hindi ka aalis, Sofia," sagot ni Anton, ang bawat salita ay parang buhangin sa kanyang lalamunan. “Pagkatapos nito, ako na mismo ang iiwas sa’yo. Pero hindi ka aalis.”

Natahimik si Sofia, hindi makasagot hanggang sa umiwas siya ng tingin at tumayo mula sa kama. 

“Magbibihis na ako,” sabi niya at mabilis na dinampot ang mga damit niya sa sahig at saka pumasok sa banyo. 

Habang naliligo, naisip niya ang unang araw na magkakilala sila ni Anton hanggang sa nalaman nito na siya pala ang bagong mapapangasawa ng kanyang ina. 

Noong gabing iyon, mag-isa lang siya sa isang high end club, lugmok. Nang malaman niya na ikakasal ulit ang mama niya pagkatapos maghiwalay sa tatay niya, hindi niya iyon matanggap. Nagalit siya sa ina dahil ang bilis nitong ipagpalit ang ama. Kaya dumiretso siya sa club, at doon niya nakilala ang isang lalaking estranghero. Lasing siya ng mga panahon na iyon, pero klarong-klaro parin sa kanya ang mukha ng lalaki, at sa loob ng kotse ng lalaki, doon may nangyari sa kanilang dalawa. 

Umuwi siya ng bahay, at pagkatapos ng isang linggo, pinakilala na ng mama niya ang bago nitong nobyo at nang makita niya kung sino iyon, nagulat siya. Dahil ang lalaking papakasalan ng ina niya ay ang lalaking nakasama niya noong gabing iyon….si Anton. 

Simula no’n, sa tuwing naroon si Anton sa bahay nila ng nanay niya, may nangyayaring palihim sa kanilang dalawa hanggang sa kahit isa sa kanilang dalawa ay hindi makapagpigil ng nararamdaman.

“Sofia…marry me. Ikaw nalang ang pakasalanan ko, huwag na ang mama mo. Sabihin natin sa kanya ang totoo—”

“No! Don’t do that. Masasaktan ulit siya kapag iniwan mo siya. Just please…don’t”

Kahit si Sofia ay naguguluhan sa sarili niya. Ayaw niyang masaktan ang mama niya, pero ayaw niya rin mawala si Anton sa buhay niya.