All Chapters of พรากรัก: Chapter 1 - Chapter 4

บนบานต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ณ เมืองสุพรรณบุรี ตำบลที่ห่างไกลผู้คน ที่ตำบลแห่งนี้ยืดอาชีพทำนาเป็นหลัก เพิ่ม หนุ่มชายวัยสามสิบเอ็ดปี รูปร่างกำยำสูงใหญ่หน้าตาหล่อคมเข้มตามแบบหนุ่มไทยแท้ พ่อแม่ตายจากด้วยไข้ป่า ทิ้งที่ผืนนาแห้งแล้งไว้ให้สี่สิบไร่ เขาอาศัยอยู่ตัวคนเดียว ลูกเมียก็ยังไม่มี ที่ยังไม่มีนั้นเป็นตัวเขาเองที่ไม่คิดอยากจะมีเมีย เพราะว่าเขามีผู้หญิงในฝันอยู่แล้วนั้นเองเมื่อถึงเวลาหลับใหล เพิ่มจะฝันถึงหญิงสาว คนเดิมซ้ำ ๆ ภายในฝันนั้นทั้งสองอยู่ในสถานที่ ที่หนึ่งกำลังคลอเคลียจวนจะได้เสียกัน แต่ทุกครั้งชายหนุ่มจะตื่นก่อนเสมอเพิ่มจำหน้าหญิงสาวที่เขาฝันถึงได้ดี ซึ่งไม่มีหญิงคนใดในตำบลที่เขาอาศัยอยู่นี้เหมือนนางในฝันของเขาสักคน เขาจึงครองตัวเป็นโสดมานานหลายปี แม้จะมีหญิงสาวสุดสวยบ้านรวยระดับตำบล มาชอบเขา คอยเอากับข้าวขนมมาส่งให้ไม่ขาด แต่ชายหนุ่มก็หาจะสนใจไม่ เขายังคงมีหญิงสาวในฝันนั้นอยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลงวันนี้หลังจากยุ่งอยู่กับการถอนหญ้า เปิดน้ำใส่นา ที่อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็จะเก็บเกี่ยวได้แล้ว เขาเองก็หวังว่าจะได้ผลผลิตที่ดีบ้าง เพราะจำความได้ว่าทำนามาตั้งแต่เกิดมักจะได้ผลผลิตที่ไ

สมปรารถนาเช้าวันใหม่ แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องเข้ามาตามร่องหน้าต่าง เสียงไก่ขันดังแข่งสลับกับเสียงนกร้อง เพิ่มสะดุ้งสุดตัวตื่นลืมตาโพลง มองตรงขึ้นไปยังเพดานเรือน ช่วงวินาทีหนึ่งเขาใจหายวาบที่ตนเองเผลอหลับไป แต่ก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง เมื่อสัมผัสได้ถึงร่างเล็กนุ่มนิ่มข้าง ๆ กายยังอยู่ ข้าไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเ ขารีบตะแคงข้าง เข้าหาคนตัวเล็ก มองนางอย่างเพ่งพินิจ แล้วหยิกเข้าที่แขนตัวเอง“โอ๊ย.. ไม่ได้ฝัน” ชายหนุ่มรู้สึกดีใจและประหลาดใจในเวลาเดียวกันเ ขาค่อย ๆ จับตัวพริ้มพราวที่นอนคดตัว ใต้ผ้าห่มผืนบางให้หันกลับมา“ใบหน้านี้ เป็นนางที่ข้าฝันถึงอยู่ทุกค่ำคืน แต่ตัวนางร้อนยิ่งนัก” ชายหนุ่มใช้ฝ่ามืออังไปที่คอ และหน้าผากนาง“หรือจะเป็นไข้” คิดได้ดังนั้น เพิ่มจึงรีบลุกขึ้นออกจากห้อง จัดแจงติดไฟต้มน้ำต้มยาให้หญิงสาว ไม่นานเขาก็กลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดตัวเพื่อลดไข้ให้ และใส่เสื้อผ้าของเขาให้นางก่อนเมื่อเสร็จเรียบร้อยชายหนุ่มจึงได้สังเกตเห็นหีบเล็กใบนั้นที่เขาเก็บกลับมา เมื่อหลายวันก่อนและยังเปิดไม่ออก มันหล่นอยู่แถมยังมีเครื่องประดับอัญมณีมากมายหล่นอยู่ข้าง ๆ หีบด้วยช ายหนุ่มจึงก้มล