All Chapters of พี่ผีห้องตรงข้าม: Chapter 1 - Chapter 10

ร่างเพรียวเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าหอพักแห่งใหม่ ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังตัวอาคารที่สูงตระหง่าน ‘ขวัญ’ ไม่รอช้า เธอรีบก้าวเข้าไปยังด้านใน และพบเข้ากับเจ้าของหอที่อยู่บริเวณนั้น “ติดต่อเรื่องเข้าพักใช่ไหมหนู” หญิงวัยกลางคนเอ่ยถามขึ้นพลางจ้องมองมายังสาวน้อยที่เพิ่งมาเยือนใหม่เป็นครั้งแรก “ใช่ค่ะ มาทำสัญญาเข้าอยู่ค่ะ” เสียงใสเอ่ยตอบกลับไป “ทางนี้เลยจ้ะ” คุณป้าเอ่ยบอกและยิ้มให้อย่างเป็นมิตรก่อนจะเดินนำไปที่ห้องส่วนตัวเพื่อพูดคุยเรื่องเอกสารสัญญาอื่น ๆ สาวน้อยผู้น่ารักเพียงแค่พยักหน้ารับและยิ้มให้บาง ๆ เธอเดินตามอีกฝ่ายไปจนมาหยุดอยู่ที่โซฟาของห้องรับแขก เมื่อเห็นว่าฝ่ายคนมีอายุกว่านั่งลงก่อนแล้ว ร่างบอบบางจึงนั่งลงตาม “นี่เป็นเอกสารและรายละเอียดสำคัญนะหนู รับไปอ่านค่อย ๆ อ่านให้ละเอียดและตรวจทานดูให้ดีนะ เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง อ่านให้ถี่ถ้วนครบทุกตัวอักษร เมื่อแน่ใจดีแล้วค่อยเซ็นชื่อแล้วส่งคืนให้ป้า” “ได้ค่ะ…” ขวัญนรียื่นมือไปรับกระดาษสีขาวมาไว้ ก่อนจะเริ่มไล่สายตาอ่านดูข้อมูลต่าง ๆ อยู่หลา

หลังจากที่ขวัญนรีเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว ร่างเพรียวระหงก็เริ่มจัดการถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ มือขาวปลดกระดุมเสื้อนิสิตก่อนจะถอดมันออก จากนั้นจึงเลื่อนลงต่ำที่กระโปรงตัวยาว สาวน้อยยังคงเปลื้องผ้าต่อไปจนเนื้อตัวของเธอเปลือยเปล่า ขาเรียวเดินไปหยิบเอาผ้าเช็ดตัวสีขาวและเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อทำความสะอาดและชำระร่างกายให้กลับมาสดชื่นดังเดิม เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง… กายขาวเนียนก้าวออกมาจากห้องน้ำและมุ่งตรงไปยังตู้เสื้อผ้า มือสวยหยิบจับเอาชุดนอนตัวยาวและชุดชั้นในขึ้นมาสวมใส่ “อืม… ตั้งแต่บ่ายก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเราเลย” เสียงใสเอ่ยขึ้นเบา ๆ นิ้วมือทั้งห้าลูบไปตามหน้าท้องแบนราบของตัวเอง “คงต้องลงไปหาอะไรกินหน่อยแล้ว” เมื่อนึกขึ้นได้ดังนั้น ร่างเล็กบอบบางจึงเดินไปที่หน้ากระจกเพื่อส่องดูความเรียบร้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลสุกใสมองสำรวจภาพสะท้อนของเจ้าหล่อนจนพอใจดีแล้วจึงค่อย ๆ เดินออกจากห้องไปและไม่ลืมที่จะคว้ามือถือเครื่องแพงติดตัวมาด้วย ขวัญนรีมุ่งตรงไปยังชั้นล่างของหอที่มีร้านค้าร้านขายหลากหลายคอยเปิดให้บริการอยู่ “…จะกินอะไรดี

ร่างเพรียวระหงที่กำลังครุ่นคิดหนัก หลังจากที่ใช้ความคิดอยู่สักพัก หญิงสาวก็รีบก้าวเดินไปยังทิศที่อีกฝ่ายเพิ่งจะจากไป “ยังไงวันนี้ก็ต้องได้คุยกัน!” ขวัญนรีเอ่ยออกมาเบา ๆสายตาคู่สวยหันไปเห็นร่างสูงของหนุ่มรุ่นพี่ที่กำลังจะเข้าห้องพอดี เธอจึงรีบเร่งฝีเท้ามากยิ่งขึ้นจนเข้ามาใกล้ตัวของเรน… “เอ่อ… คุยกันสักแป๊บได้ไหมคะ?” “ได้สิ แล้วเธอจะคุยอะไรล่ะ…” ใบหน้าหล่อหันความสนใจมาที่ร่างบางตรงหน้าก่อนจะจ้องมองใบหน้าสวยของคนตัวเล็ก “…ขวัญว่าจะเลี้ยงข้าวพี่เป็นการตอบแทนค่ะ”เสียงใสเอ่ยบอกหลังจากที่นิ่งเงียบไปสักพัก “…ไม่เป็นไรหรอก ฉันควรต้องทำอยู่แล้ว” เรนว่าออกมาด้วยท่าทีสบาย ๆ ขวัญนรีจึงไม่อยากจะคัดค้านหรือเอ่ยท้วงอะไร “อ้อ… โอเคค่ะ ว่าแต่…” “หืม… มีอะไรเหรอ…” เสียงทุ้มเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเด็กสาวดูเหมือนมีอะไรจะพูดแต่เจ้าหล่อนก็ไม่ยอมเอ่ยมันออกมา “ช่วงนี้พี่เรนไม่ค่อยว่างเหรอคะ ขวัญไม่ค่อยเจอพี่เรนเลย” สาวสวยเอ่ยถามขึ้น เมื่อได้ยินคำตอบกลับเชิงอนุญาตจากร่างสูงโปร่ง “อืม ก็

ขวัญนรีที่กำลังช่วยทำกิจกรรมคณะอยู่ สาวเจ้าแหงนมองดูนาฬิกาที่ติดผนังถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน “เอาละเด็ก ๆ วันนี้พอกันแค่นี้ก่อนจ้ะ” เสียงหวานของรุ่นพี่คนสวยเอ่ยแจ้งขึ้นทำเอาทุกคนถึงกับพึงพอใจเมื่อได้ฟังคำพูดนั้น เพราะตัวของเธอกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ ต่างก็อยู่ช่วยงานตั้งแต่ตอนฟ้ายังสว่างอยู่จวบจนพระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าและตกดินไป “โห่ เกือบสามทุ่มเลย” หนึ่งในบรรดารุ่นพี่เอ่ยโพล่งขึ้นมา ร่างเล็กบอบบางจึงยกโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาดูก่อนจะพบว่าตัวเลขที่แสดงบนหน้าจอนั้นกำลังบ่งบอกเวลา 20:40 น. “ไปกันเถอะขวัญ” ใบหน้าสวยน่ารักเงยขึ้นและมองไปยังนิราที่เก็บของเรียบร้อยแล้ว สาวเจ้าค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นยืนก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย นิรณาที่เห็นว่าคนตัวเล็กกว่าพร้อมแล้วจึงเริ่มก้าวเดินนำไป โดยมีขวัญนรีเดินตามหลังมาติด ๆ ทั้งคู่มาหยุดยืนอยู่ที่หน้ารถหรูของสาวฮอตสุดเซ็กซี่ มือเรียวจับไปที่ประตูและเปิดมันออก ดวงตาคู่สวยหันมามองเพื่อนตัวเล็กที่ยังคงยืนแน่นิ่ง ไร้การเคลื่อนไหว “ข

ขวัญนรีที่นั่งดูหนังตั้งแต่เช้าจนเข้าสู่ช่วงบ่ายแก่และได้หลับไป เปลือกตาเนียนค่อย ๆ เปิดขึ้นมาก่อนจะกะพริบปรับการมอง “หิวจัง คงต้องลุกไปทำอาหารไว้ก่อน” เอ่ยจบ ขาเรียวก็ก้าวลงจากโซฟาก่อนจะมุ่งไปที่โซนครัวเพื่อจะประกอบอาหาร “ชวนพี่เขามาทานด้วยดีกว่า ถ้าไปได้ดีนะ” ขวัญเอ่ยถึงแพลนสำหรับค่ำคืนนี้ก่อนจะตั้งใจรังสรรค์เมนูต่อ โดยเธอเลือกที่จะทำโจ๊กหมูทรงเครื่องรสเด็ดเพราะมั่นใจที่สุด ผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง… เธอก็ปรุงรสจนเสร็จ มือขาวคว้าเอาโทรศัพท์มาเปิดดูก่อนจะพบว่าเวลาได้ล่วงเลยเข้าสู่ช่วงค่ำแล้ว ดวงตากลมโตถึงกับเบิกกว้างเมื่อเห็นตัวเลข 19:20 น. ขาเรียวจึงรีบลุกจากโซฟาและมุ่งหน้าเข้าห้องน้ำไป ผ่านไปสักพัก… ร่างบางที่อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยดีแล้วจึงค่อย ๆ ก้าวเดินออกมาก่อนจะมุ่งตรงไปที่หน้ากระจกตรงโต๊ะเครื่องแป้งตากลมโตเหลือบมองร่างของเธอที่กำลังปรากฏภาพสะท้อนอยู่ มือขาวเอื้อมไปหยิบหวีมาจัดการกับกลุ่มผมนุ่มสลวยและเริ่มลงมือทาเครื่องประทินโฉมลงบนใบหน้าใสด้วยความใส่ใจ เมื่อจัดการกับ