วันนี้เป็นเช้าที่สดใส่ในฤดูใบไม้ผลิ ฉันตื่นตั้งตีห้ามาอาบน้ำแต่งตัวไป ถ่ายแบบช่วงแปดโมงเช้าที่โรงแรมเวลล์ ใจกลางเมืองลอนดอน แล้วเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาฉันกดปุ่มข้างอ่างจากุชชี่ทีวีปรากฏรูปขึ้นมา "ฉันรอเธออยู่ที่ล็อบบี้ รีบเลยนะอย่ามัวแต่นอนแช่น้ำอยู่" เสียงจากพี่ลูเซีย "ค่ะมิสเตอร์ไมเคิล คามาร่า" ฉันยิ้มให้เธอ "เดี๋ยวโดนตบปาก ฉันมิสซิสลูเซีย คามาร่ายะ รีบเลยนะ เดี๋ยวมิสเวลล์ จะรอ" เธอวางสาย ลูเซียคือ เธอเป็นสาวประเภทสองและเธอทำให้ฉันเข้าสู่วงการนางแบบแนวหน้า ฉันจบเกียรตินิยมอันดับหนึ่งของคณะบริหาร สาขาการจัดการธุรกิจต่างประเทศ เธอเห็นฉันที่ห้างกำลังนั่งกินกาแฟในร้านคาเฟ่ เธอเข้ามาติดต่อ และเสนอให้ฉันเป็นนางแบบ ตอนแรกฉันไม่อยากเป็น เธอหว่านล้อมท่าไหนไม่รู้จนฉันใจอ่อน เธอก็มีเด็กในสังกัดเหมือนกันนะ แต่ละคนไปเป็นนักแสดงบ้าง บางคนก็เป็นนางแบบ นายแบบ ส่วนฉันตามติดเธอเหมือนแม่คนหนึ่ง เธอสามารถปรึกษาได้ทุกเรื่อง และนางก็แก้ปัญหาให้ตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ฉันเดินลงมาด้านล่างของคอนโด ทอดสายตามองเห็นลูเซียยืนอยู่ มองฉันด้วยสายตาดุดัน ฉันจึงก้าวไปหาเธอด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นเธอจึงเอ่ยขึ้น
Last Updated : 2025-11-27 Read more