All Chapters of WHEN DESIRE BECOMES A SIN : Chapter 1 - Chapter 10

Dear lovely readers Welcome to my story that blurs the line between love and sin a tale of passion born in silence and tested by consequence. Caleb and Lyra Mae never meant to cross the line. They were bound by circumstance, drawn together by something deeper than either of them could explain. One night changed everything one kiss that awakened a desire neither of them could forget nor forgive. This story isn’t about perfect love. It’s about temptation, restraint, and the haunting pull of emotions that defy reason. When desire becomes too strong to resist, when hearts betray logic and duty, what happens when love itself becomes a sin? Through every page, you’ll walk with Caleb and Lyra Mae feeling their hesitation, their longing, their quiet heartbreak. You’ll see how love can heal and destroy at the same time, how guilt can burn just as much as passion, and how silence sometimes speaks louder than words ever could. I wrote this story for those who have ever loved the w

Lyra’s POV Isang buwan ang mabilis na lumipas mula noong gabing nagkausap kami ni Caleb sa kusina. At simula noon, pilit kong kinumbinsi ang sarili ko na wala lang ’yon na isang sandaling nadala lang ako ng pagkakataon, ng katahimikan, ng hindi ko dapat maramdaman. Pero sa tuwing nakikita ko siya… sa tuwing nagtatama ulit ang mga mata namin… nararamdaman ko ang tanong na hindi ko kayang sagutin Talaga bang wala lang yon? Tuwing nagkakasalubong kami sa hapag o sa hallway, may hangin na humaharang sa pagitan namin isang hangin na puno ng mga salitang hindi ko kayang bigkasin. Hanggang sa isang gabi, matapos ang mahabang araw sa trabaho, biglang bumuhos ang malakas na ulan. Wala akong dalang payong. Wala ring taxi o jeep na dumadaan. At gaya ng biro ng tadhana, doon ko siya muling nakita. Tumigil ang itim niyang sasakyan sa gilid ng kalsada. Bahagyang bumaba ang bintana, at mula roon ay sumilip ang malamig niyang mga mata. “Hop in,” mahinahon ngunit mariing sabi niya.

Lyra’s POV Ngayon lang sa unang pagkakataon pinayagan ko ang isang lalaki na hawakan ako nang ganito na angkinin ako ng buong-buo. Kahit noong nasa college pa ako, kahit may mga nagpaparamdam o sumubok lumapit, wala ni isa ang umabot sa puntong ito. Iningatan ko ang sarili ko. Binuo ko ang pader ko. At matagal ko ring inisip na walang sinuman ang may karapatang lampasan iyon Hindi ko alam kung paano nagsimula. Hindi ko alam kung kailan unti-unting gumuho ang depensang matagal kong hinawakan. Ang alam ko lang sa gabing ito hinayaan ko siyang pumasok sa mundong matagal kong sinarado para sa kahit sino. At ngayong nandito na ako narito sa puntong hindi ko na maibabalik ang dati hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa… o matakot Habang inaangkin niya ako, hindi ko naiwasang maluha kahit nasa gitna pa kami ng init at sarap. At hindi ko akalaing mapapansin niya iyon at hihinto sa pag-angkin niya sa akin pero hindi para lumayo, kundi para makita ang mukha ko nang mas malinaw. Ra

Lyra’s POV Kinabukasan nagising ako na parang may bigat pa rin sa dibdib ko. Ang alaala ng gabing pinagsaluhan namin ni Caleb ay nananatili parin sa isipan ko kahit pilit ko itong itinataboy. Dahan-dahan akong bumangon at nagbihis ng itim na t-shirt at tenernuhan ko iyon ng puting shorts. Pagkatapos ko magbihis nagdesisyon na akong bumaba para kumain ng almusal pero bago ko binuksan ang pinto ng silid ko. Huminga muna ako ng malalim bago ko pinihit pabukas ang doorknob ng pinto. Saktong pagbukas ko ng pinto lumabas rin si Caleb sa pinto ng silid niya. Pareho kaming natigilan ng muling magkasalubong ang aming mga mata. “Hi,” bati niya, bahagyang paos, parang sinusubukang gawing normal ang tono. “H-Hello,” sagot ko, halos pabulong. “Bababa kaba para sa almusal?” tanong niya “Oo. I-ikaw?” Tumango siya nang bahagya. bilang tugon Tahimik kaming naglakad pababa. Gusto ko sanang umiwas, pero bago ko pa nagawa iyon naramdaman ko na marahan niyang hinawakan ang kamay ko Ramdam k

Lyra’s POV Nalasahan ko pa ang pait ng alak sa kanyang mga labi. Sa bawat pagdampi ng kanyang kamay sa balat ko, parang unti-unti akong nauupos, natutunaw sa init ng sandali. This time, walang pagtutol. Walang paliwanag. Walang “bawal.” Isang sandaling totoo kahit alam naming mali. Isang pagsasanib ng mga pusong matagal nang sabik, ng mga kaluluwang ilang ulit nang nagtago sa dilim ng pagnanasa’t pag-ibig. Nang maghiwalay ang aming mga katawan, pareho kaming walang imik. Tanging hinga lamang namin ang maririnig sa pagitan. “Alam kong mali ito,” mahina niyang sabi, halos pabulong. “Pero Lyra… hindi ko na kayang magpanggap. I tried to stay away, but I can’t. Not anymore.” Doon ko lang lubos na naunawaan may mga gabing kahit anong pilit kong itanggi, ang puso ko mismo ang unang sumusuko. Tahimik kaming pareho. Si Caleb, mahigpit ang yakap sa akin, nakasubsob ang mukha sa leeg ko na para bang ayaw niya akong pakawalan. Ako naman, nakatingin sa kisa