All Chapters of The Billionaire's Masked Desire : Chapter 1 - Chapter 8

MAINIT ang hapon nang huminto ang lumang van sa harap ng bahay ni Ginang Linka isang malawak na bahay na gawa sa kahoy at bato, may mga kurtinang kulay ginto at mga antigong palamuti sa bawat sulok. Tahimik ang paligid, maliban sa huni ng mga kuliglig at ingay ng mga batang naglalaro sa labas.Habang bumababa si Saphira, napansin niya na parang kakaiba ang simoy ng hangin. May amoy ng lumang kahoy at pabango na parang bahay ng mga mayamang matanda sa probinsya, pero may halong lamig na hindi niya maipaliwanag.“Sabi nila, may mga bahay daw na hindi tumatanda. Pero ang mga lihim sa loob nito, ‘yun ang nakakabuhay o nakamamatay.”‘Yan ang unang pumasok sa isip ni Saphira nang tumingin siya sa matandang ginang na nakatayo sa veranda, suot ang bestidang kulay maroon at perlas sa leeg. Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. Tahimik siyang napalunok. Hindi niya alam kung swerte o malas ang araw na iyon. Ngunit isa lang ang malinaw sa kanya mula ngayon, magiging bahagi siya ng pamilya na

Ramdam ni Saphira ang init na tumatagos sa kaniyang maputla at walang kasing puting balat. Kaunting kembot nalang at magiging ka kulay niya na ang papel dahil sa kaputian niyang taglay.“Ija, hindi ka ba talaga sasakay? Walang dumadaan dito na mga traysikel. Ikaw rin ang mahihirapan,” paalala ni manong drayber sa kanya. Nasa sengkuwenta anyos na siguro ang edad nito.Napa tingin siya sa kanyang bulsa at hinugot doon ang bente pesos, ito nalamang ang natitira niyang pera.“Bente pesos nalang po ang pera ko Manong,”Napa kamot ng ulo ang drayber.“Eh saan kaba patungo ija?”“May kilala po ba kayong malapit na karendirya ho dito? Iyong may telepono po? Doon lang sana ako magpapalipas ng oras,” napa isip naman kaagad ang driver kasabay ang pag tango nito.“Sige sakay na, masiyadong mainit kapag naglakad ka pa.”Malaking ngiti ang naging tugon ng dalaga at kaagad ng sumakay.***Kasalukuyang tinatawagan ni Saphira ang ibinigay na numero sa kanya ng pamilya Imperial dahil ito raw ang numero

Hindi mapakali si Saphira sa kaniyang kinauupuan, kanina pa siya tingin ng tingin sa bintana. Bale si Andrus ang nagmamaneho, habang si Andres naman ang nasa katabing driver seat.Ang bilis ng tahib ng puso niya dahil sa ilang taon niyang pag-aantay na makilala ang tunay niyang pamilya, sa wakas nandito na siya. Makikilala na niya sila.At sa lahat pa talaga na puwedeng maging katabi niya ay si Lior pa. Kanina pa ito abala sa laptop habang suot suot ang makapal nitong eyeglasses, ngunit hindi parin maitatago ng eyeglasses ang tinataglay nitong kakisigan.Matangkad siya, may matikas na tindig at malapad na balikat. Maputi ang kutis, makinis, at halatang inaalagaan ang sarili. Medyo magulo pero natural ang bagsak ng buhok niya, at sa likod ng salamin ay mga matang matalim at malamig ang tingin.Matangos ang ilong, mahigpit ang panga, at palaging seryoso ang ekspresyon ng mukha. Ang mga labi niya’y manipis at bihirang ngumiti. May simple pero matikas na porma—polo, relo, at maong pero sa

"Saphira, apo ko, balita ko ay tumigil ka ng dalawang taon sa pag-aaral mo? Diba dapat ay nasa kolehiyo kana ngayon?"Kasalukuyang nasa loob ng cabin na sila ngayon, naka upo sila sa mahaba at malambot na kulay gintong sofa. Naiwan ang iba sa labas, at ang mga bata naman ay naliligo na sa swimming pool.Napa yuko si Saphira, pinaglaruan ang sarili niyang mga daliri at mapait na ngumiti."Wala po kasing sapat na pera, masiyado pong mahal ang mga bayarin sa loob ng paaralan." pagsisinungaling ng dalaga.Nakaramdam naman ng kahabagan ang matanda sa apo at hinawakan ang mga kamay nito."Bakit? Hindi ka ba kayang pag-aralin ng mga umampon sa iyo?" kaagad namang tumango si Saphira."Simple lamang po ang buhay nila, ayaw ko naman din pong maging pabigat sa kanila." ngunit ang totoo ay pinatigil siya sa pag-aaral ni Ginang Linka para mag pokus siya sa pag-aalaga kay Danica.Ayaw niya nalang sabihin ito sa matanda, ngunit hinding hindi niya kalilimutan ang mga sandaling iyon. Kung paano siya n