"นี่คุณช่วยขยับรถหน่อยได้ไหมคะ จอดแบบนี้มันขวางทางคนอื่นเขาอะ คนอื่นเขาจะเข้าจะออกกันยังไง จอดแบบเนี้ย!"ลูกตาลถึงกับหัวเสียตั้งแต่เช้า เมื่อรถของเธอถูกอัดก็อปปี้จอดขวางทั้งหน้าทั้งหลัง ไม่มีแม้แต่ช่องว่างให้เธอขยับรถออกไปได้"บ้าเอ๊ย! ยิ่งรีบๆ อยู่ด้วย"เธอสบถออกมาดังๆ หันไปมองร่างสูงที่ยืนหันหลังดูดบุหรี่อย่างสบายใจ"คุณคะ นี่รถของคุณใช่ไหมช่วยขยับให้ฉันหน่อยได้ไหม ฉันออกไม่ได้"เรวัชหันมาส่งรอยยิ้มบาดใจให้เธอหนึ่งครั้ง เป็นรอยยิ้มที่ทรงเสน่ห์มาก ควันบุหรี่สีขาวพุ่งออกจากริมฝีปากเมื่อเขาพ่นมันออกมา ดวงตาสีนิลหรี่ลงพินิจดวงหน้าสวยของคนเด็กกว่า ก่อนจะเปล่งคำพูดเข้มขรึมออกมา"เธอจะรีบไปไหนล่ะ ผมยังดูดบุหรี่ไม่ทันหมดมวนเลยนะ ไหนลองพูดกับผมเพราะๆ สิครับ บางทีผมอาจจะยอมทิ้งมันแล้วขยับรถให้คุณก็ได้"คนมีเครื่องหน้าสวยนิ่วหน้า มองอีกฝ่ายเขม็งไม่กระพริบตา คนคนนี้โตมายังไงกันนะถึงได้ไม่มีมารยาท แถมกวนประสาทก็เท่านั้น"คุณช่วยขยับรถให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ ฉันรีบจริงๆ ค่ะ"เธอบอกออกไปอีกครั้งแต่คนฟังก็ยังไม่ทำอะไรเลย เขายืนกอดอกมองดูเธออย่างเฉยๆ"ขอเบอร์โทรหน่อยสิครับ แล้วผมจะรีบถอยรถออกให้""ห๊ะ!"
Last Updated : 2025-11-08 Read more