“คุณแม่กลับไปพักผ่อนที่บ้านเถอะนะครับ ผมนอนเป็นเพื่อนคุณย่าเองครับ”“งั้นหนูนอนเป็นเพื่อนเฮียภีมเองนะคะ” มินนี่เดินมาจับแขนเขาแล้วยิ้ม “จะนอนยังไง เรากลับไปนอนที่บ้านเถอะ ที่นี่ไม่มีที่นอนหรอก”“อื้อ! ไม่เอาหนูจะนอนนี่ด้วย อยากอยู่เป็นเพื่อนเฮียภีมนี่น่า” ฉันเกาะแขนเขาเงยหน้าส่งสายตาออดอ้อนด้วยความที่ไม่อยากห่าง“เรากลับไปนอนบ้านจะได้นอนสบายๆ แล้วพรุ่งนี้ตื่นแต่เช้าทำซุปปูมาให้คุณย่าดีไหม คุณย่าน่าจะชอบ” “คุณย่าน่าจะชอบเหรอคะ งั้นเอาแบบนั้นก็ได้ มินนี่จะตั้งใจทำสุดฝีมือเลย” ฉันยิ้มด้วยความดีใจ เหมือนจะมีทางแล้วที่จะทำให้คุณย่าของเฮียภีมเอ็นดูฉันภีมลูบหัวเล็กเบาๆ ยิ้มเอ็นดูคนตัวเล็ก ที่วันนี้ทำดีความดีช่วยคุณย่าเขาไว้ คุณแม่มองทั้งคู่ด้วยความรู้สึกเอ็นดู คนที่วอแวลูกชายก็น่ารักมาก “ภีมกลับไปส่งน้องก่อนเถอะ เดี๋ยวแม่รอคุณพ่อที่นี่ แล้วก็นั่งเป็นเพื่อนคุณย่าเอง”“ครับแม่”“สวัสดีค่ะ คุณแม่” คุณแม่ยิ้มให้คนตัวเล็ก ที่ยิ้มหวานให้ท่าน แล้วเกาะแขนกำยำของลูกขายเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยไป @เพนต์เฮาส์ภีม “มินนี่จัดชุดให้เฮียหน่อย พรุ่งนี้เฮียจะไปทำงานเลย จะได้ไม่ต้องกลับมาเปลี่ยนชุดที่น
Last Updated : 2025-11-18 Read more