All Chapters of สถานะ(รัก)คุณสามีจ้าง: Chapter 1 - Chapter 5

“อื้อ! เบา ๆ หน่อย อย่าดูดแรงสิ” ถ้อยคำห้ามปรามดังเคล้ากับเสียงครวญครางที่หลุดออกมาอย่างสุดกลั้น พร้อมกับมือและเท้าที่จิกเกร็งกับความเสียวซ่านที่ตรงเข้าเล่นงาน ทำให้ชายหนุ่มต้องยอมผละใบหน้าจากจุดสงวนของหญิงสาว แล้วโต้เถียงกลับไปอย่างไม่ยอมเช่นกัน“แต่คุณก็ชอบไม่ใช่เหรอครับ?”คนเจ้าเล่ห์ แชมเปญนึกหมั่นไส้เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาในใจ แต่เธอจะทำอย่างไรได้ในเมื่อตอนนี้ร่างกายทั้งหมดได้ถูกครอบครองโดยสามีนิสัยไม่ดีทั้งหมดแล้วครั้งแรกที่เจอกันเธอยังคิดว่านิสัยของเขาสวนทางกับใบหน้าคมคายอย่างสิ้นเชิง แต่ตอนนี้แชมเปญรู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้เป็นคนเนิร์ดชวนน่าเบื่อเหมือนที่เขาแสดงออกมาตอนแรก ซึ่งหลักฐานก็คงจะเป็นการกระทำของเขาที่ทำให้เธอหมดแรงได้ทุกคืนตั้งแต่เมื่อสามเดือนก่อนจนถึงตอนนี้ท่อนขาเนียนสวยของแชมเปญถูกวางพาดบนบ่ากว้างทั้ง ๆ ที่ยังยืนเปลือยกายอยู่ใต้สายน้ำเย็น โดยมีชายหนุ่มร่างสูงที่คุกเข่าตรงหน้าและคอยทำหน้าที่ปรนนิบัติให้ภรรยาได้พึงพอใจ“บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกแบบนี้” แชมเปญเบือนหน้าหลบและเริ่มสัมผัสได้ถึงความรู้สึกวาบหวิวในท้อง นอกจากนี้เธอยังรู้สึกว่าทั่วทั้งใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมา

เสียงของรองเท้าส้นสูงดังขึ้นทุกครั้งที่หญิงสาวก้าวเดิน ท่าทางมั่นใจและใบหน้าสะสวยสามารถดึงความสนใจจากพนักงานหลายคนได้ไม่เว้นแม้แต่คนที่กำลังทำงานอยู่ด้านหลังร้านอย่างดีน เพราะการปรากฏตัวของเธอทำให้ตอนนี้ชมพู่เองก็ได้ย้ายตัวเองไปหน้าร้านแทนแล้วจนเหลือเพียงแค่ดีนเท่านั้นที่ยังคงมองหญิงสาวจากมุมหนึ่งของร้านอยู่“สวัสดีค่ะคุณแชมเปญ” พอเธอเดินเข้ามาในร้านพนักงานต่างก็รีบมาต้อนรับหญิงสาวไฮโซทันที เช่นเดียวกับแชมเปญที่ไม่ได้ถือตัวแล้วพูดคุยกับพนักงานด้วยความสุภาพ“มารับดอกไม้ที่สั่งไว้น่ะค่ะ”“ทางเราเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ให้ยกไปที่รถคุณแชมเปญเลยมั้ยคะ”“ได้ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ”“คุณแชมเปญคะ ไม่ทราบว่าคุณจะรีบไปไหนรึเปล่าคะ”แชมเปญเลิกคิ้วด้วยความไม่เข้าใจกับคำถามที่ดูเหมือนจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับการมารับดอกไม้ของเธอเลย แต่พอเห็นสีหน้าที่คาดหวังพร้อมกับดวงตาที่เปล่งประกายของคนตรงหน้าก็ทำให้หญิงสาวปฏิเสธออกไปไม่ได้“วันนี้ยังไม่มีแพลนไปที่ไหนค่ะ”“ถ้างั้นช่วงรอคุณแชมเปญสะดวกอยู่ดื่มชาก่อนมั้ยคะ พอดีร้านเราเพิ่งนำเข้าชาดอกไม้มาเพื่อเตรียมจะเปิดคาเฟ่ในเดือนหน้าน่ะค่ะ ระหว่างนั้นก็จะให้พนักงานย

“ฉันแค่รู้สึกคุ้นหน้าคุณน่ะค่ะ” ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงได้รู้สึกประหม่าขึ้นมาเหมือนคนที่ทำความผิด แต่พอเห็นคิ้วที่ขมวดของชายหนุ่ม เธอก็ต้องรีบอธิบายเพิ่มออกไป“ผมเพิ่งมาอยู่ที่นี่แค่ไม่กี่เดือนเองครับ ตั้งแต่ที่จำความได้ก็อยู่ต่างจังหวัดกับแม่มาตลอดเลย”“เป็นลูกครึ่งเหรอคะ?”“คุณแชมเปญดูสนใจเรื่องของผมจังเลยนะครับ “แชมเปญมองลึกเข้าไปยังนัยน์ตาสีเทาที่สะท้อนความสุขุมออกมา แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะติดเล่นไม่ได้จริงจังก็ตาม แต่ก็ทำให้คนฟังไปต่อไม่ถูกเหมือนกัน” ผมแค่รู้สึกดีใจที่คนระดับคุณสนใจผมแค่นั้นเองครับ “ดีนหลุดหัวเราะออกมาทำลายความเงียบก่อนจะตอบกลับไป“ครับ พ่อผมเป็นคนเดนมาร์กส่วนแม่เป็นคนไทยครับ""ถ้าคุณแชมเปญไม่มีอะไรแล้ว งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ คิดว่าคงจะต้องรีบไปเปลี่ยนของที่เพิ่งแตกไปก่อนจะโดนจับได้แล้ว" ดีนส่งยิ้มให้ไฮโซสาวเป็นครั้งสุดท้ายแล้วหมุนตัวกลับไปทำให้ใบหน้าของเขากลับมาเป็นปกติอีกครั้ง“ดูมันอยากได้คุณแชมเปญมากเลยนะครับ” ชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่เอ่ยออกมาตามความคิดหลังเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง แต่ดีแลนกลับยังคงมีสีหน้าที่นิ่งเรียบเช่นเดิมสิ่งหนึ่งที่ทำให้มาเฟียหนุ่มต