Semua Bab MY KiNG เพื่อนที่รัก(ของ)ฉัน : Bab 41 - Bab 48

แผนกชุดชั้นใน..เอาสิ้! จะกล้าเดินเข้ามาไหม การที่ตัวเองเป็นผู้ชายตัวสูงสัก180นิดๆโด่ดเด่นอยู่ท่ามกลางดงชั้นใน ยกทรง บราเซีย กางเกงในหรือชุดนอนมันวับ.. มันโจ่งครึ่มมากเลยใช่ไหมละ คิงส์ไม่กล้าหรอก แค่สีเล็บของคิงส์ก็… คิกๆ^^เดิน~คิงส์เดินเข้ามาอะ!“ใช้แผนนี้กับฉันไม่ได้”“..ไม่อายเหรอ? ดูรอบๆตัวสิ มีแต่ผู้หญิงนะ” โอเค คิงส์หันมองไปรอบๆตัวก่อนจะแสยะยิ้มให้กัน“สีเล็บทำให้ฉันดูสาวขึ้นเยอะ” แล้วก็ยกนิ้วเรียวขาวๆให้ฉันดู สรุปคือคิงส์ทาเล็บสีชมพูพาสเทล มีกระต่ายสีขาวตัวเล็กตัวน้อยไม่ต่างจากฉัน ก่อนจะบ่นอุบ“บอกว่าให้ทำเหมือนเป็นแฟน… เสือกทำซะกูเป็นเพื่อนสาว==*” “คิกๆ ก็ใครมันจะไปทำได้เล่า ทำให้เหมือนแฟน แต่ฉันเลือกลายนี้ ถ้าไม่ทำลายนี้ มันก็ดูไม่เหมือนคนรักนิ”“ :) “ แต่คิงส์กลับยิ้มให้ฉัน ก่อนจะปลายมือเชยคางฉันขึ้นเบาๆ“ยอมรับว่าเป็นแฟนฉัน~?”“ไม่ใช่… ก็เราหมายถึงที่คิงส์พูดกับพี่เขาไปแบบนั้นไง แค่ทวนความจำเฉยๆ”“อื้ม~ งั้นฉันของทวนความจำบางดิ ว่าเธอยังเป็นของฉันอยู่~” ใบหน้าของน้ำปั่นแดงอมชมพู มือน้อยดันหน้าของคิงส์ให้พ้นทาง ก่อนที่เจ้าตัวจะยืนกอดอกและดูเหมือนไม่อาบที่เล็บตัวเองมีลายกร

ถ้าจะบอกว่าชีวิตฉันหลังจากที่ตัดสินใจกลับมาคบกับคิงส์อีกรอบมัน… ดีจนน่าใจหายราวกับฉันกำลังท่องอยู่ในโลกของนิยายฟิลกู๊ดทำนองนั้นร่างบางนั่งเท้าคางกับเค้าน์เตอร์ในครัว จ้องมองร่างสูงของคิงส์ที่กำลังจัดเตรียมอาหารให้กัน“ไปนอน จะออกมาทำไม”“เราก็อยากนอน แต่ก็อยากดูคิงส์ทำ” ฉันเป็นประจำเดือนไง แล้วคือปวดท้องมากๆจนฉันไม่สามารถเข้าไปดูงานที่ผับได้ คิงส์ก็เลยหอบของมันทำอาหารให้ฉันถึงห้อง น่ารักไหมละแฟนฉันคนนี้นะ~“มันต้องอร่อยมากแน่ๆ”“ครั้งแรก อย่าเพิ่งหวัง” แล้วก็ยื่นถุงน้ำร้อนที่ใช้ประคบหน้าท้องเวลาผู้หญิงอย่างเราๆเป็นประจำเดือน“..คิงส์ซื้อมาด้วยเหรอ?”“อืม”“…..”“ไม่อยากโดนร่างสองเธอแยกเขี้ยวใส่”“…..”“พอจะอารมณ์ดีขึ้นหรือเปล่า”“..ทำไมน่ารักแบบนี้นะ”“โดนชมตอนเป็นเมนส์นี่ ฉันควรปิดคอนโดฉลองเลยไหม”“อย่าเว่อร์สิ” คิงส์ที่แค่นเสียงหัวเราะในลำคอมองหน้าฉันก่อนจะยิ้มให้ “ไม่เห็นต้องทำให้ขนาดนี้เลย.. มีงานไม่ใช่เหรอ จะมาเสียเวลาอยู่ในครัวทำไม เสื้อก็เลอะไปหมด”“ฉันเคลียร์เสร็จหมดแล้ว งานที่บอก”“….ทีหลังไม่ต้องทำขนาดนี้นะ เราเกรงใจ” คิงส์วางอุปกรณ์ในมือแล้วมองฉันนิ่งๆ“ถ้าพูดคำนี้อีกทีจะ

กว่าฉันจะรอดเป็นไทจากการตามตื้อของคิงส์อย่างไม่ลดละนี่ฉันเสียพลังงานไปเยอะมากนะ ข้าวที่กินไปอาจจะไม่พอให้อยู่ท้องฉันก็ได้ในตอนนี้ น้ำปั่นยืนเหลือบมองคิงส์ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ สายตาของคิงส์คือบับ… ฉันอยากรู้จริงๆนะ ว่าเวลาผู้ชายเขา อยาก แล้วไม่ได้เนี่ยมันทรมานขนาดไหน คิงส์เล่นจ้องฉันไม่เลิกแบบนี้ “..ขึ้นห้องไหมคิงส์ มองเราซะ -///-““ทำไมชอบเขิน”“เอ้า! ก็มันเขินจะให้ทำไง”“แล้วที่ใส่อยู่ไม่หัดเขิน?” สายตาคมมองเรือนร่างของฉัน แน่นอนอีกแหละว่าฉันใส่ชุดคลุมอาบน้ำลงมาด้วย ขืนฉันใส่บิกินี่ที่สวมอยู่ลงมาโทงๆนะ ฉันถูกคิงส์จับขังห้องพักแน่นอนอะ แต่พอฉันมาอยู่ข้างล่างแล้วแบบนี้คิงส์ก็ทำอะไรไม่ได้ไงนึกออกใช่ไหม เพี้ยะ!“คิงส์! เดี๋ยวเถอะ!” มือหนาตีก้นฉัน แดงไปหมดแล้วมั้งเนี่ย :(“มึงกลับห้องไปให้มันเอาหน่อยไป จ้องซะ…” เหนือพูดกับฉัน น้ำปั่นบู้ปากใส่ทุกคนก่อนจะเขยิบตัวห่างออกจากโต๊ะ และระยะอันตรายที่คิงส์จะตีก้นฉันได้อีกรอบ สงสัยบิกินี่สีน้ำเงินที่เลอาช่วยเลือกมันคงสร้างความเซ็กซี่ให้ฉันแน่ๆก็คิงส์นะชอบสีน้ำเงินอยู่แล้วด้วย… เอ๊ะ.. จะว่าไป คิงส์ก็รู้ว่าฉันเลือกชุดกับเลอา.. แล้วที่ไม่ออกตัวแรงห้าม

ดอกไม้ถูกวางหน้าหลุมศพของคนเป็นแม่.. น้ำปั่นยืนสงบนิ่งก่อนจะลืมตามองรูปภาพของแม่อีกครั้งในท่ามกลางความเงียบ“..หนู กล้าที่จะใช้ชีวิตแล้วนะ”“…..” คิงส์ที่ยืนแนบข้างยังอยู่ในท่าสำรวม“..หนูเคยตั้งคำถาม ตอนที่หนูรู้ว่าแม่ทำงานหาเงินมาให้หนูด้วยงานของเเม่ ว่าเพราะอะไร ทำไมมีแต่คนว่าด่านินทาตามหลังทั้งที่แม่ไม่ได้ไปเดือดร้อนพวกเขาสักนิด แล้วงานที่แม่ทำ …มันไม่ดีขนาดนั้นเลยใช่ไหม” ฉันจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี ก็อารมณ์เด็กที่ไม่เข้าใจว่าทำไมคนรอบข้างจะต้องมาคอยบ่นนินทาแม่ฉันให้ฉันฟัง ตัดสินว่าแม่ฉันเป็นคนไม่ได้และฉัน.. ก็คงเหมือนลูกไม้ตกไม่ไกลต้น ฉันคงไม่พ้นใช้ร่างกายหาเงิน นั่นคือคำที่พวกเขาเหล่านั้นพูด“ทำไมพวกเขาต้องมาเดือดร้อนกับพวกเราที่ไม่ใช่คนในครอบครัวของเขา ไม่ใช่เรื่องของเขา เขาไม่รู้กันด้วยซ้ำว่าความจริงเป็นยังไง แม่ต้องเจอกับอะไรบ้าง จนวันนึงหนูก็เข้าใจ ว่างานที่แม่ทำ …มันต้องแลกมากับอะไรหลายๆอย่าง”“…..”“หนูเคยโดยเพื่อนที่โรงเรียนล้อด้วยนะ ว่าหนูเป็นลูกของผู้หญิงอย่างว่า …เรื่องนี้หนูก็ไม่เคยเล่าให้แม่ฟัง จนกระทั่งเกิดเรื่องนั้นขึ้น เรื่องที่ทำให้ทุกคนบนโลก.. ขอใช้คำนี้ก็แล้ว